เรื่องมีอยู่ว่า พี่สาวเราคนนี้มีลูกที่อยู่กับแม่เราสองคน ก็ 13-15 กันแล้ว แล้วตอนนี้ก็มีอีกคนในท้องจะคลอดเร็วๆนี้ แรกก็ส่งตังอยู่หรอก แต่ตั้งแต่ได้แฟนใหม่ ก็ไม่ค่อยได้ส่งทางบ้านเลยค่ะ ส่วนมากมีแต่มาขอมายืมทางบ้าน ส่วนเราอยู่ต่างประเทศ แต่รายจ่ายก็เยอะ ก็ส่งให้แม่แค่ 5000-7000 ต่อเดือน แม่เราทำงานราชการ พอเกษียณมาหนี้ก็ยังเหลือเยอะอยู่ ปัญหาอยู่ตรงที่ว่า พี่สาวเราจากทีแรก ก็ยังพอมีส่งให้แม่บ้างนิดๆหน่อยๆ ตอนนี้ไม่มีส่งเลย เพราะแอบเอาตังค์ไปเล่นคาสิโนออนไลน์เกือบแสน แถมเป็นหนี้นอกระบบ นุ่นนี่นั่น มาเซ้าซี้ให้แม่เราช่วย แม่เราก็เอารถไปเข้าไฟแนนซ์ เอามาจ่ายให้พี่สาวรวมๆแล้วก็เป็นแสนค่ะ ทีแรกก็นึกว่าหนี้จะหมดแล้ว ไม่ค่ะ ยังมีมาเรื่อยๆ โกหกก็เก่ง มาโกหกเรา เราไม่ค่อยมีตังค์ เราบอกเหตุผลทุกอย่างว่าภาระนุ่นนี่นั่น ก็ยังเซ้าซี้ บอกกับเราหนี้เหลือแค่นี้จริงๆ เราก็บอกถ้าสัญญาว่าไม่โกหก เราจะช่วย สุดท้ายเราก็ช่วยเขาไปทั้งหมด 15000 ไม่นานมาขออีก แล้วบอกเราว่าที่โกหกเพราะอยากให้เราสบายใจ แล้วก็เซ้าซี้ขอให้ช่วยอีก บอกเราไปยืมแฟนเรา ยืมเพื่อนเรา เรารับไม่ได้ค่ะ เราเลยตัดไปเลยไม่คุยไม่ตอบ  นึกว่าจะจบ แต่ก็ไปเซ้าซี้แม่แทน แม่ก็ใจอ่อนแล้วมาตอนนี้ได้ยินข่าวว่า ไปโกงเงินคนอื่น แบบทำสลิปเงินปลอมขื้นมา รวมๆแล้วโกงเขาไปเกือบสองแสน ทำไงละค่ะ บากหน้ามาขอแม่อีก แม่ก็จะใจอ่อนอีก เราบอกให้แม่บล๊อกไปเลย ปัญหามันสร้างเอง ต้องแก้เอง รับกรรมไปเอง ตอนนี้บอกตรงๆรู้สึกโกรธและเกลียดพี่สาวมาก รู้ทั้งรู้ว่าแม่หนี้ก็เยอะอยู่แล้ว ยังมาสร้างหนี้ให้แม่เพิ่ม แล้วก็รู้สึกว่า เราอยู่ต่างประเทศต้องมาแบกรับอะไรแบบนี้หรอ เพราะถ้าจะมาบ่นว่าตังค์ไม่พอใช้ ก็จะพอได้ไง ในเมื่อยืมให้พี่สาวหมดแล้ว ถ้าจะต้องมาเป็นหนึ้เพิ่มอีก ถึงกับต้องไฟแนนซ์รถกับขายที่นามาให้พี่สาวที่ทำอะไรโง่ลงไป ควรเอาไปจ่ายหนี้ตัวเองก่อนไม่ดีกว่าหรอ เวลาคุยกับแม่อยากจะบอกแม่ว่า ถ้าแม่ยืนยันว่าจะช่วยพี่สาว เราจะไม่ส่งเงินให้ เพราะมีเหตุผลอะไรที่ต้องไปช่วยในสิ่งที่พี่สาวทำ แต่ก็ไม่กล้าพูด เพื่อนๆคิดว่าเราควรพูดแบบนั้นไหม เพราะเรารู้สึกทำไมแม่ต้องมาทำให้ตัวเองลำบากมากไปกว่านี้ แล้วเราละ อะไรๆก็หาให้พี่ ถ้าวันนึงเราไม่มีตังค์ใช้ จะส่งให้เราไหม ที่มาเขียนนี่ ส่วนหนึ่งก็อยากระบายแหละค่ะ ไม่อยากให้แม่ไปรับใช้หนี้แทนพี่เรา เราควรบอกแม่ยังไงดี หมดปัญญาแล้ว หรือควรบอกไปแบบที่เราคิด