เราอายุ15นะ คือ ก่อนหน้านี้เรามีความรู้สึกเศร้าจนร้องไห้มาทั้งๆที่นั่งเหม่อลอยอยู่เฉยๆ เราเป็นคนที่เข้าสังไม่เก่ง ชอบอยู่เเต่ในห้อง เราไม่ชอบคุยกับใคร เวลามีเรื่องทุกข์ใจอะไรเราไม่ชอบบอกคนอื่นมาตั้งเเต่เด็กเเล้วอะ เพราะเราคิดว่ามันก็ไม่มีประโยชน์อะไรอยู่ดี คือช่วงประมาณเราก่อนขึ้นม.3ช่วงนั้นรู้สึกว่าถ้าจำไม่ผิดคือร้องไห้บ่อยมากกับเรื่องการเรียน มีบางช่วงที่นอนก็ไม่ค่อยหลับ บางวันคือเเทบไม่ได้นอนเลย พอขึ้นม.3มาเรียนก็ไม่ได้หนักเท่าไหร่ เเต่ไม่รู้ทำไม พอกลับถึงบ้าน เข้าห้องตัวเอง เเล้วรู้สึกเหนื่อย บางวันทั้งๆที่เรียนไม่หนักเลยเเต่กลับมานั่งร้องไห้อยู่ในห้องตัวเอง เวลานอนก็นอนไม่ค่อยหลับ(คือกว่าจะหลับได้ก็เกือบตี2) หรือถ้าจะหลับคือทั้งวันนั้นต้องเหนื่อยมามากๆ[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราเเค่เรียนเหนื่อยไปใช่ไหมอะ คงไม่ใช่โรคซึมเศร้าใช่ไหม?