รีวิวการ์ตูนทำอาหาร หักเหลี่ยมยอดนักชิม ฟู๊ด โปรดิวเซอร์ สายโฉด
ชื่อเรื่อง หักเหลี่ยมยอดนักชิม
แนวเรื่อง ทำอาหาร ปรับปรุงร้านอาหาร
ผู้เขียน ไดสึเกะ เทราซาว่า
ผลงานการเขียน (ยาวหน่อยนะ)
พ่อครัวจอมมายาภาค 1, พ่อครัวจอมมายา ภาค2 , พ่อครัวจอมมายา ภาคยุคเอโดะ , ไอ้หนูซูชิ ภาค1 , ไอ้หนูซูชิ ภาคแข่งทั่วประเทศ , ไอ้หนูซูชิภาค 2 , หักเหลี่ยมยอดนักชิม , นักสืบจอมโซ้ย
จำนวน 4 เล่มจบ
สภานะ จบ
พล็อตเรื่อง
เรื่องราวของ โซรายามะ ไค นักเลงฉายา ไอ้หมาบ้า จากสมัยก่อน หลังออกจากสถานพินิจมา เขาเริ่มคิดการใหญ่ ไม่อยากใช้ชีวิตแบบนักเลงอีกต่อไป แต่จะมุ่งไปทางอาหารไปเป็น Food producer
ตัวละครหลัก
โซรายามะ ไค ตัวเอกของเรื่อง เป็นคนที่มีประสาทสัมผัสด้านการรับรู้และกลิ่นดีมาก ไม่ได้เรียกการทำอะไร แต่เน้นไปที่การปฏิบัติ เขามักจะมีวิธีการปรุงรส ปรับรสชาติอาหารไม่แบบที่คนทั่วไปขาดไม่ถึง
ทาคายามะ โยอิจิ เด็กกำพร้าที่เป็นอดีตนักล้วง หลังจากได้รับการช่วยเหลือจากพระเอก ก็กลายเป็นคู่หู ตัวติดกัน เป็นคนนิสัยดี ชอบช่วยเหลือคนอื่น มีความสามารถในการทำอาหารอย่างการใช้กระทะ ควบคุมไฟ เรียกว่าเป็นมือขวาประจำครัวก็ว่าได้
เนื้อเรื่อง
หลังจากออกมาจากสถานพินิจมาได้ พระเอกก็ได้เจอกับโยอิจิ เส้นทางการเป็นฟู๊ด โปรดิวเซอร์ ของเขาก็เริ่มขึ้น
เริ่มจากร้านแรก ราเม็ง ร้านราเม็ง ขายไม่ดีร้านนึง ที่พระเอกบังเอิญได้เข้าไปกิน กินแล้วไม่อร่อย พระเอกเลยขอรับงานฟื้นฟู ร้านอาหารร้านนี้ให้ แลกกับ ค่าจ้าง ล้านเยน
การฟื้นฟูร้านราเม็งมินาโมะโตะ เริ่มจาก หาวัตถุดิบ ฝึกฝีมือเจ้าของร้าน ปรับปรุงรสชาติ เรียกลูกค้า ปะทะร้านคู่แข่ง และสุดท้าย ทำรสชาติที่สมบูรณ์ของราเม็งออกมา
ร้านที่สอง เป็นร้านข้าวแกง(แกงกระหรี่ละ แต่ในการ์ตูนเรียกร้านข้าวแกงเฉยๆ) เริ่มการฟื้นฟูร้านด้วย การคิดอาหารชนิดใหม่ แทนที่จะทำแกงกระหรี่ปรับปรุงรสชาติเฉยๆ กลับคิดใหม่ เป็นข้าวกล่องแกงกระหรี่ แถมยังเป็นแกงที่ไม่หกเลอะเทอะ สะดวกพกพา พร้อมรสชาติที่ถูกใจ ทำให้กลายเป็นสินค้าขายดี
หลังจากทำร้านแกงกระหรี่ให้ขายดีได้แล้ว พระเอกก็ถูกทาบทาม ให้ไปเปิดร้านอาหารจีนแห่งใหม่ แต่การจะทำร้านอาหารนี้ได้ จำเป็นต้องแข่งกับคนทำอาหารอีกคน ใครชนะจะได้ร้านนี้ไป ผลจะเป็นยังไง ต้องตามไปอ่านครับ
รีวิว
เป็นการ์ตูนที่จบไว ไม่ได้ตัดจบนะครับ มีบทสรุปเรียบร้อย เหตุผลที่จบไว ผู้เขียนบอกไว้ในเล่มจบแล้วครับ คือผู้เขียนไม่เหมาะกับการเขียนตัวเอกร้ายๆ การ์ตูนทุกเรื่องที่อาจารย์เขียน ส่วนใหญ่คือดราม่า น้ำตาไหล พระเอกเป็นคนดี พอเขียนเรื่องนี้ พระเอกร้ายๆเลยไปไม่เป็น
แต่เป็นการ์ตูนที่สนุกมากเรื่องนึงนะครับ อารมณ์คล้ายๆการ์ตูน ซุปเปอร์กุ๊ก กระตุกต่อมอร่อย ปรับปรุงร้านอาหาร หาวัตถุดิบและอาหารที่เหมาะสมกับร้านค้านั้นๆ
เทคนิค เคล็ดลับ การทำอาหาร สมจริงนะครับ แต่ในเรื่องอาหารน้อย แถมเป็นการทำอาหารตามร้านไม่ใช่ตามบ้านด้วย เลยอาจจะไม่ได้ความรู้ในการทำอาหารเท่าไร
โดยรวมเป็นการ์ตูนในแบบที่หยิบมาอ่านได้เรื่อยๆ ตามสไตล์การเขียนของอาจารย์ท่านนี้ สำหรับใครที่เป็นแฟนของ ไดสึเกะ เทราซาว่า มีติดบ้านไว้ไม่เสียหายครับ ไม่ดีเท่าเรื่องอื่นๆ แต่ก็ถือว่าสนุกพอตัวอยู่
คะแนน 7/10 ครับ สนุกดีนะ แต่แนวๆเดียวกัน เรื่องอื่นของอาจารย์ท่านนี้สนุกกว่า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
รีวิวการ์ตูนทำอาหาร หักเหลี่ยมยอดนักชิม ฟู๊ด โปรดิวเซอร์ สายโฉด
ชื่อเรื่อง หักเหลี่ยมยอดนักชิม
แนวเรื่อง ทำอาหาร ปรับปรุงร้านอาหาร
ผู้เขียน ไดสึเกะ เทราซาว่า
ผลงานการเขียน (ยาวหน่อยนะ)
พ่อครัวจอมมายาภาค 1, พ่อครัวจอมมายา ภาค2 , พ่อครัวจอมมายา ภาคยุคเอโดะ , ไอ้หนูซูชิ ภาค1 , ไอ้หนูซูชิ ภาคแข่งทั่วประเทศ , ไอ้หนูซูชิภาค 2 , หักเหลี่ยมยอดนักชิม , นักสืบจอมโซ้ย
จำนวน 4 เล่มจบ
สภานะ จบ
พล็อตเรื่อง
เรื่องราวของ โซรายามะ ไค นักเลงฉายา ไอ้หมาบ้า จากสมัยก่อน หลังออกจากสถานพินิจมา เขาเริ่มคิดการใหญ่ ไม่อยากใช้ชีวิตแบบนักเลงอีกต่อไป แต่จะมุ่งไปทางอาหารไปเป็น Food producer
ตัวละครหลัก
โซรายามะ ไค ตัวเอกของเรื่อง เป็นคนที่มีประสาทสัมผัสด้านการรับรู้และกลิ่นดีมาก ไม่ได้เรียกการทำอะไร แต่เน้นไปที่การปฏิบัติ เขามักจะมีวิธีการปรุงรส ปรับรสชาติอาหารไม่แบบที่คนทั่วไปขาดไม่ถึง
ทาคายามะ โยอิจิ เด็กกำพร้าที่เป็นอดีตนักล้วง หลังจากได้รับการช่วยเหลือจากพระเอก ก็กลายเป็นคู่หู ตัวติดกัน เป็นคนนิสัยดี ชอบช่วยเหลือคนอื่น มีความสามารถในการทำอาหารอย่างการใช้กระทะ ควบคุมไฟ เรียกว่าเป็นมือขวาประจำครัวก็ว่าได้
เนื้อเรื่อง
หลังจากออกมาจากสถานพินิจมาได้ พระเอกก็ได้เจอกับโยอิจิ เส้นทางการเป็นฟู๊ด โปรดิวเซอร์ ของเขาก็เริ่มขึ้น
เริ่มจากร้านแรก ราเม็ง ร้านราเม็ง ขายไม่ดีร้านนึง ที่พระเอกบังเอิญได้เข้าไปกิน กินแล้วไม่อร่อย พระเอกเลยขอรับงานฟื้นฟู ร้านอาหารร้านนี้ให้ แลกกับ ค่าจ้าง ล้านเยน
การฟื้นฟูร้านราเม็งมินาโมะโตะ เริ่มจาก หาวัตถุดิบ ฝึกฝีมือเจ้าของร้าน ปรับปรุงรสชาติ เรียกลูกค้า ปะทะร้านคู่แข่ง และสุดท้าย ทำรสชาติที่สมบูรณ์ของราเม็งออกมา
ร้านที่สอง เป็นร้านข้าวแกง(แกงกระหรี่ละ แต่ในการ์ตูนเรียกร้านข้าวแกงเฉยๆ) เริ่มการฟื้นฟูร้านด้วย การคิดอาหารชนิดใหม่ แทนที่จะทำแกงกระหรี่ปรับปรุงรสชาติเฉยๆ กลับคิดใหม่ เป็นข้าวกล่องแกงกระหรี่ แถมยังเป็นแกงที่ไม่หกเลอะเทอะ สะดวกพกพา พร้อมรสชาติที่ถูกใจ ทำให้กลายเป็นสินค้าขายดี
หลังจากทำร้านแกงกระหรี่ให้ขายดีได้แล้ว พระเอกก็ถูกทาบทาม ให้ไปเปิดร้านอาหารจีนแห่งใหม่ แต่การจะทำร้านอาหารนี้ได้ จำเป็นต้องแข่งกับคนทำอาหารอีกคน ใครชนะจะได้ร้านนี้ไป ผลจะเป็นยังไง ต้องตามไปอ่านครับ
รีวิว
เป็นการ์ตูนที่จบไว ไม่ได้ตัดจบนะครับ มีบทสรุปเรียบร้อย เหตุผลที่จบไว ผู้เขียนบอกไว้ในเล่มจบแล้วครับ คือผู้เขียนไม่เหมาะกับการเขียนตัวเอกร้ายๆ การ์ตูนทุกเรื่องที่อาจารย์เขียน ส่วนใหญ่คือดราม่า น้ำตาไหล พระเอกเป็นคนดี พอเขียนเรื่องนี้ พระเอกร้ายๆเลยไปไม่เป็น
แต่เป็นการ์ตูนที่สนุกมากเรื่องนึงนะครับ อารมณ์คล้ายๆการ์ตูน ซุปเปอร์กุ๊ก กระตุกต่อมอร่อย ปรับปรุงร้านอาหาร หาวัตถุดิบและอาหารที่เหมาะสมกับร้านค้านั้นๆ
เทคนิค เคล็ดลับ การทำอาหาร สมจริงนะครับ แต่ในเรื่องอาหารน้อย แถมเป็นการทำอาหารตามร้านไม่ใช่ตามบ้านด้วย เลยอาจจะไม่ได้ความรู้ในการทำอาหารเท่าไร
โดยรวมเป็นการ์ตูนในแบบที่หยิบมาอ่านได้เรื่อยๆ ตามสไตล์การเขียนของอาจารย์ท่านนี้ สำหรับใครที่เป็นแฟนของ ไดสึเกะ เทราซาว่า มีติดบ้านไว้ไม่เสียหายครับ ไม่ดีเท่าเรื่องอื่นๆ แต่ก็ถือว่าสนุกพอตัวอยู่
คะแนน 7/10 ครับ สนุกดีนะ แต่แนวๆเดียวกัน เรื่องอื่นของอาจารย์ท่านนี้สนุกกว่า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้