เราเป็นคนหนึ่งที่ไม่ค่อยชอบพูดสักเท่าไหร่ถ้าไม่ใช่คนสนิท แต่ญาติไม่ค่อยชอบเราเพราะอะไรไม่รู้ไม่รู้ ความคิดส่วนตัวนะ ตอนงานศพยายเขาก็บอกให้ไปช่วยงานศพ เราก็ไปช่วยอยู่แต่เราไปช่วยแค่วันเดียว เพราะว่าเรารู้สึกอึดอัดแล้วเราโดนกดดันจากสายตาคนรอบๆข้าง แล้วตอนขึ้นบุญบ้านบ้านเราก็มีฝั่งญาติมาช่วยกันจัดงานไรงี้ แล้วย่าเขาก็บอกว่าอย่าทำตัวเหมือนคนไม่มีญาติ แต่เราก็ไม่ได้ทำอะไรเราก็รับฟังทุกอย่างนะ แต่เราไม่พูดแค่นั้นเองใช่ เราไม่ค่อยชอบสังสรรค์ไม่ค่อยออกไปกินข้าวกับฝั่ง ญาติพี่น้อง เท่าไหร่เพราะรู้สึกว่าเป็นตัวไม่เป็นตัวของตัวเองแล้วรู้สึกอึดอัดด้วย เราชอบไปไหนคนเดียวกินข้าวคนเดียวแล้วรู้สึกว่าสบายใจ แต่ที่บ้านก็ชอบเปรียบเทียบว่าโอ๊ยน้องสาวดีอย่างนั้นอย่างนี้แต่เราก็ไม่ได้ไปสนใจหรอก เราก็อยู่ของเราไป แต่เราก็ไม่ได้เกลียดใครนะถ้าเขาไม่ทำอะไรหรอกก่อน แต่มันมีบางช่วงที่เราออกไปสังสรรค์กับเพื่อนแล้วก็โดนที่บ้านดุใช่ แล้วบอกที่บ้านทุกครั้งว่าเราจะออกไปสังสรรค์ แต่เขากลับบอกเราว่าไม่บอกแล้วก็โทรหาแล้วก็บ่นใส่เรา เราเป็นคนที่ไม่ถูกกันกับพี่ชายเป็นพี่แท้ๆแม่เดียวกันแต่คนละพ่อ เขาโทรมาตอนเราจะออกไปสังสรรค์กันพอดีเขาบอกว่าทำไมกลับดึกจังทำไมไม่กลับบ้านแล้วรู้แล้วว่าห่วงแต่แบบแต่ส่วนมากจะโทรมาบ่นแล้วมาก กว่า ปกติพี่ไม่ค่อยโทรมาหรอกนะถ้าไม่ใช่ว่าโทรมาด่าจริงๆเราก็ไม่รู้นะว่าเราไปทำอะไรให้เขาหรือทำอะไรให้เขาไม่พอใจหรือเปล่า ตอนนี้เราก็อายุ 18 แล้วคนที่บ้านเขาก็ถามว่าจบไปแล้วจะเรียนอะไร จะจบกับเขาไหม เราเป็นคนนึงที่แบบเรียนก็ไม่ได้เกรดหรอกถือว่าพอใช้ได้ แต่เราก็พยายามทำพอที่เราทำได้ แต่น้าเขาชอบพูดบอกว่าจบมาแล้วไป ไปเรียนโรงเรียนหลังเขาดีกว่านี้เขาเขาพูดแบบเชิงเหยียดเรามากกว่าในความรู้สึก ซึ่งโรงเรียนโรงเรียนนี้มีประวัติไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่เราก็ไม่ได้พูดอะไรนะเราก็ยิ้มตอบ แต่ถามว่าเกลียดไหมก็ไม่ได้เกลียดอะไรมากแต่เกลียดตรงที่เขามาหยามพ่อแม่เราก็แค่นั้นเอง แต่ ก็ไม่ได้พูดอะไร เราคิดเสมอนะว่าตอนที่เขามายืมเงินแม่เราทำไมเขาพูดอย่างนี้แต่พอลับหลังมาเขาอยู่กับเราทำไมเขาพูดอย่างนี้ ตอนที่อยู่กับน้องสาวเราจะเป็นคนนึงนะจะเป็นอีกอย่างนึงแต่พออยู่กับเราเขาจะแบบเชิงเหยียดเรามากกว่าอะไรเงี้ย แต่เราก็พูดให้เพื่อนฟังบางส่วนนะเพื่อนก็บอกว่าเดี๋ยวมันก็ใกล้ออกจากบ้านหลังนี้แล้วสู้ๆอะไรเนี่ย