เรื่องนี้ย้อนกลับไปเมื่อ 5 ปีที่แล้ว ตอนอายุ26-27 ค่ะ ปกติเห็นผีสิ่งลี้ลับเป็นเรื่องปกติ คืนหนึ่งฝันว่ามีหญิงชราหน้าตาไม่คุ้นเลย ใส่ชุดสีดำ เสื้อดำ ผ้าซิ่นดำ ผมขาว เดินร้องไห้มาหา ตัวเราเห็นเหมือนตัวเราอีกคนยืนอยู่หน้าบ้านของยายที่สุรินทร์ หญิงชราเดินมาคุกเข่าตรงหน้า ค่อยๆคลานเข่าเข้ามา ก้มลงกราบเท้าเรา แล้วพูดว่า "พี่จ๋า อโหสิกรรมให้ฉันเถอะ ฉันไปไหนไม่ได้ แค่นี้ลูกหลานฉันก็ทำกินไม่ขึ้นแล้ว" ตัวเราอีกคนที่อยู่ตรงนั้นยืนมอง แบบมองเหยียด เหยียดขั้นสุด แล้วตอบว่า "กูอโหสิกรรมให้ แต่คำสาปแช่งที่กูแช่งติดไว้ที่กู ให้คนที่เอาของกูไปทำกินไม่ขึ้น ลูกหลานพลัดพรากกูก็ขอให้เป็นเหมือนเดิม กูไม่ถอน" จากนั้นหญิงชราร้องไห้หนักมาก ขอร้องให้เราถอน แต่เราคนนั้นไม่ถอน จนมีผู้ชายสองคนนุ่งโจงกระเบนดำลากตัวออกไป
จากนั้นเราก็สะดุ้งตื่น 
อีกสามวันต่อมาแม่เราชวนกลับบ้านยายที่สุรินทร์ ซึ่งปกติเราไม่ค่อยได้ไปอยู่แล้วเพราะชอบอยู่กับทางญาติพ่อมากกว่า 5-6ปีกลับทีนึง บางทีก็หนีไปนอนโรงแรมในเมือง แม่บอกว่าเราจะไปงานศพพี่สาวยายกัน 
พอไปถึงเราเห็นรูปตั้งหน้างานศพ เราจำได้ว่าคนนี้แหละที่เข้าฝันเรา ทั้งหน้าตา และเสื้อผ้าเหมือนกันหมด เราเล่าความฝันให้แม่และญาติพี่น้องทุกคนฟัง ทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าทำไมเราไม่ถอนคำแช่ง ซึ่งเราก็งงๆว่าเราจะทำได้ยังไงในฝันเค้าคุยกับเราอีกคนต่างหาก เมื่อไล่ถามคนเฒ่าคนแก่หลายๆคนก็เล่าให้ฟังว่า คุณยายคนที่เสียชีวิต เคยโกงที่ดินป้าของแก ซึ่งป้าเป็นคนที่ทำมาหากินเก่ง ดุร้าย เกรี้ยวกราดแต่ไม่มีครอบครัว แกต้องการยกที่ดินให้หลานอีกคนแต่หลานอีกคนมาโกงไป แกเจ็บแค้นถึงกับสาปแช่งไว้ แล้วตายไปด้วยความแค้น และเราก็ดันหน้าตาเหมือนแกพิมพ์เดียวกัน 
ท้ายที่สุดที่ดินผืนนั้นก็ไม่มีใครได้ไป แม้แต่ตัวเเราเอง
ทุกวันนี้เราก็หวังเพียงว่าขอให้แกหมดห่วงไไปเกิดในที่ที่ดี
ส่วนเราก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับญาติทางแม่มานานแล้ว

ขอให้เป็นเรื่องบังเอิญ