มีคนบอกว่าใครเล่าเรื่องเศร้า เหงา ร้องไห้ สะเทือนใจยังไงเขาก็ฟังได้ โดยที่จิตไม่ตก เขาไม่เป็นไร เพราะการที่เค้าได้รับความรักมาตั้งแต่เด็ก ทำให้เขาไม่รู้สึกขาดอะไร เป็นคนที่อิ่ม เต็ม ไม่ขาดความรัก จะไม่เศร้าง่าย 

ที่ว่าคนที่อิ่มกับความรักตอนเด็ก "ได้เป็นที่รัก" ทำให้เป็นคนไม่เศร้าง่าย

คุณว่าจริงไหมคะ

คุณว่าเพราะอะไร 

คนที่คิดว่าตัวเองไม่ขาดความรักความอบอุ่น เขารู้สึกอะไร รู้ได้ยังไงว่าตัวเองเป็นที่รัก ว่าตัวเองไม่ขาด