สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 70
ตั้งแต่ต้นยันจบ ตั้งแต่เนื้อหากระทู้จนที่ จขกท ตอบกลับแต่ละคอมเม้น
ไม่มีคำไหนที่เอ่ยถึงความรู้สึกหรือความต้องการของลูกเลย
เด็กมีสิทธิ์ได้เลือกอะไรบ้างมั้ยคะ
เลือกแม่ที่ตั้งใจให้ตัวเองเกิดมา ได้มั้ย
เลือกแม่ที่ตั้งใจจะเฝ้าฟูมฟักตั้งแต่ท้องจนคลอด เลี้ยงดูจนเติบใหญ่ ให้ความรัก ความอบอุ่น ได้มั้ย
เลือกครอบครัวที่อบอุ่น มีพ่อแม่รักและตั้งใจให้เค้าเกิดมา ได้มั้ย
เค้าเลือกอะไรได้บ้างมั้ยคะ
มีแต่คำว่า พลาด พ่อไม่เอา แม่ไม่เลี้ยง ตายายเลี้ยงแทน
มีแต่คำถามว่า พ่อจะรับลูกมั้ย จะมีวันที่พ่อรักลูกมั้ย
เราเอง เป็นลูกที่พ่อแม่ไม่เลี้ยง แล้วยกให้ญาติที่เค้าไม่มีลูกของตัวเองเลี้ยงแทน ยกให้แบบให้ขาดเลย
เราโชคดีที่พ่อแม่บุญธรรมรักและเลี้ยงดูอย่างดีเท่าที่เค้าจะดูแลได้ ให้ความรักความอบอุ่นเหมือนลูกแท้ๆ
ต่อให้เราไม่ขาดอะไรจากครอบครัวใหม่ แต่เชื่อเถอะว่า มันเคยมีคำถามในใจว่า ถ้าเค้าไม่เลี้ยง เค้าไม่รัก แล้วทำให้เกิดมาทำไม
การตัดสินใจของผู้ใหญ่ที่ไม่มีความรู้สึก ความต้องการของเด็ก มาเป็นส่วนหนึ่งในเงื่อนไขของการตัดสินใจ
ทั้งๆที่เกี่ยวข้องกับชีวิตของเค้า มันแย่อะค่ะ มันเหมือนเค้ามีสิทธิ์แค่รอผลการตัดสินใจ รอผลการกระทำของพวกคุณแบบไม่มีทางเลือก
ยิ่งเห็นคุณบอกว่า ต้องให้ตายายเลี้ยงเพราะตัวคุณเองต้องอยู่กับทางผู้ชาย มันสะท้อนว่า คุณผูกพันธ์กับทางแฟนมากกว่าลูก
เลือกที่จะเก็บเด็กไว้จากความผิดพลาด บอกว่าอยากมี แต่เลือกที่จะอยู่กับแฟนแม้จะทำให้ไม่สามารถเลี้ยงลูกด้วยตัวเองได้ มันย้อนแย้งไปหมดค่ะ
ไม่มีคำไหนที่เอ่ยถึงความรู้สึกหรือความต้องการของลูกเลย
เด็กมีสิทธิ์ได้เลือกอะไรบ้างมั้ยคะ
เลือกแม่ที่ตั้งใจให้ตัวเองเกิดมา ได้มั้ย
เลือกแม่ที่ตั้งใจจะเฝ้าฟูมฟักตั้งแต่ท้องจนคลอด เลี้ยงดูจนเติบใหญ่ ให้ความรัก ความอบอุ่น ได้มั้ย
เลือกครอบครัวที่อบอุ่น มีพ่อแม่รักและตั้งใจให้เค้าเกิดมา ได้มั้ย
เค้าเลือกอะไรได้บ้างมั้ยคะ
มีแต่คำว่า พลาด พ่อไม่เอา แม่ไม่เลี้ยง ตายายเลี้ยงแทน
มีแต่คำถามว่า พ่อจะรับลูกมั้ย จะมีวันที่พ่อรักลูกมั้ย
เราเอง เป็นลูกที่พ่อแม่ไม่เลี้ยง แล้วยกให้ญาติที่เค้าไม่มีลูกของตัวเองเลี้ยงแทน ยกให้แบบให้ขาดเลย
เราโชคดีที่พ่อแม่บุญธรรมรักและเลี้ยงดูอย่างดีเท่าที่เค้าจะดูแลได้ ให้ความรักความอบอุ่นเหมือนลูกแท้ๆ
ต่อให้เราไม่ขาดอะไรจากครอบครัวใหม่ แต่เชื่อเถอะว่า มันเคยมีคำถามในใจว่า ถ้าเค้าไม่เลี้ยง เค้าไม่รัก แล้วทำให้เกิดมาทำไม
การตัดสินใจของผู้ใหญ่ที่ไม่มีความรู้สึก ความต้องการของเด็ก มาเป็นส่วนหนึ่งในเงื่อนไขของการตัดสินใจ
ทั้งๆที่เกี่ยวข้องกับชีวิตของเค้า มันแย่อะค่ะ มันเหมือนเค้ามีสิทธิ์แค่รอผลการตัดสินใจ รอผลการกระทำของพวกคุณแบบไม่มีทางเลือก
ยิ่งเห็นคุณบอกว่า ต้องให้ตายายเลี้ยงเพราะตัวคุณเองต้องอยู่กับทางผู้ชาย มันสะท้อนว่า คุณผูกพันธ์กับทางแฟนมากกว่าลูก
เลือกที่จะเก็บเด็กไว้จากความผิดพลาด บอกว่าอยากมี แต่เลือกที่จะอยู่กับแฟนแม้จะทำให้ไม่สามารถเลี้ยงลูกด้วยตัวเองได้ มันย้อนแย้งไปหมดค่ะ
ความคิดเห็นที่ 14
ถึงกับต้องล๊อกอินมาตอบ ขอตอบเป็นอย่างนี้นะคะ
จากประสบการณ์ ในชีวิตคู่ที่ผ่าน จขม.ก้อไม่มีลูกนะคะ 1.แฟนคนแรกอยากมีลูก แต่เรามองแล้วว่า แค่อยากมีแต่ไม่น่าจะรับผิดชอบได้ เราเลยตัดสินใจไม่มี จนกระทั่งหย่าขาด ด้วยเรื่องอื่นไป
2. มีสามีคนใหม่ เค้าบอกตั้งแต่แรกว่าไม่ต้องการมีลูกไม่ใช่ว่ารับผิดชอบไม่ได้ แต่คือ แน่วแน่แล้วว่าไม่อยากมีลูก
จะเห็นว่าถึงผู้ชายทั้งสองคนจะมีความต้องการต่างกัน แต่บริบทที่ทำให้ไม่ควรมีลูกเหมือนกันทั้งคู่คือความไม่พร้อม และความไม่ต้องการ ถ้าดิฉันอยากมี ดิฉันต้องพร้อมที่จะเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวโดยสมบูรณ์
ส่วนกรณี จขกท. ยังไงซะคุณไม่มีวันเปลี่ยนใจเค้าได้ หรอกค่ะ ถ้าคุณยังบังคับเค้านอกจากชีวิตคู่จะล้มเหลวแล้ว ยังจะเกิดปัญหากับตัวคุณอย่างมาก
ถ้าตอนนี้คุณเกิดตั้งท้องแล้วก้อมีสามทางที่จะเลือก
อันแรกรอตรวจดีเอ็นเอ แล้วให้เค้ารับผิดชอบลูกตามกฏหมายซึ่งคุณอาจจะต้องฟ้องเอา แล้วก้อเลิกกับเค้าไป
ข้อสอง ยอมเลี้ยงเอง รับผิดชอบเองไม่ต้องเกี่ยวกะเค้า เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว หรือจะอยู่กับเค้า แต่คุณรับผิดชอบลูกเอง ก็ตามแต่คุณทั้งนี้ทั้งนั้นขึ้นอยู่กับเค้าด้วย
ข้อสุดท้าย ไม่ค่อยแนะนำ แต่ถ้าจำเป็นจริง ก็ทำแท้งเถอะค่ะ แต่ไม่รุ้ว่าคุณท้องกี่เดือนละนะ ไม่งั้นคุณก้อต้องให้คนอื่นอุปการะ อันนี้ลองหาข้อมูลดู
แล้วอยากบอกคุณในฐานะผู้หญิงด้วยกัน อย่าไปคิดจะฝากชีวิตตัวเอง และลูกไว้ที่ผู้ชายคนไหนให้มากนัก ต่อให้วันนี้สามีจะรักคุณแค่ไหน คุณก็ต้องพร้อมที่จะดูแลและรับมือ
ปัญหาต่างๆด้วยตัวคุณเอง เผื่อวันข้างหน้า เค้าอาจจะจากเราไป ไม่ว่าเป็นหรือตาย .
แล้วก็คิดใช้สติมากๆนะคะ คิดถึงผลที่จะตามทุกๆอย่างถ้าเกิดคุณคิดตัดสินใจทำอะไร เพราะคนจะได้รับผลกระทบสุดๆคือตัวคุณ ลูกคุณ แม่คุณ
เป็นกำลังใจให้ผ่านไปด้วยดีนะคะ
จากประสบการณ์ ในชีวิตคู่ที่ผ่าน จขม.ก้อไม่มีลูกนะคะ 1.แฟนคนแรกอยากมีลูก แต่เรามองแล้วว่า แค่อยากมีแต่ไม่น่าจะรับผิดชอบได้ เราเลยตัดสินใจไม่มี จนกระทั่งหย่าขาด ด้วยเรื่องอื่นไป
2. มีสามีคนใหม่ เค้าบอกตั้งแต่แรกว่าไม่ต้องการมีลูกไม่ใช่ว่ารับผิดชอบไม่ได้ แต่คือ แน่วแน่แล้วว่าไม่อยากมีลูก
จะเห็นว่าถึงผู้ชายทั้งสองคนจะมีความต้องการต่างกัน แต่บริบทที่ทำให้ไม่ควรมีลูกเหมือนกันทั้งคู่คือความไม่พร้อม และความไม่ต้องการ ถ้าดิฉันอยากมี ดิฉันต้องพร้อมที่จะเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวโดยสมบูรณ์
ส่วนกรณี จขกท. ยังไงซะคุณไม่มีวันเปลี่ยนใจเค้าได้ หรอกค่ะ ถ้าคุณยังบังคับเค้านอกจากชีวิตคู่จะล้มเหลวแล้ว ยังจะเกิดปัญหากับตัวคุณอย่างมาก
ถ้าตอนนี้คุณเกิดตั้งท้องแล้วก้อมีสามทางที่จะเลือก
อันแรกรอตรวจดีเอ็นเอ แล้วให้เค้ารับผิดชอบลูกตามกฏหมายซึ่งคุณอาจจะต้องฟ้องเอา แล้วก้อเลิกกับเค้าไป
ข้อสอง ยอมเลี้ยงเอง รับผิดชอบเองไม่ต้องเกี่ยวกะเค้า เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว หรือจะอยู่กับเค้า แต่คุณรับผิดชอบลูกเอง ก็ตามแต่คุณทั้งนี้ทั้งนั้นขึ้นอยู่กับเค้าด้วย
ข้อสุดท้าย ไม่ค่อยแนะนำ แต่ถ้าจำเป็นจริง ก็ทำแท้งเถอะค่ะ แต่ไม่รุ้ว่าคุณท้องกี่เดือนละนะ ไม่งั้นคุณก้อต้องให้คนอื่นอุปการะ อันนี้ลองหาข้อมูลดู
แล้วอยากบอกคุณในฐานะผู้หญิงด้วยกัน อย่าไปคิดจะฝากชีวิตตัวเอง และลูกไว้ที่ผู้ชายคนไหนให้มากนัก ต่อให้วันนี้สามีจะรักคุณแค่ไหน คุณก็ต้องพร้อมที่จะดูแลและรับมือ
ปัญหาต่างๆด้วยตัวคุณเอง เผื่อวันข้างหน้า เค้าอาจจะจากเราไป ไม่ว่าเป็นหรือตาย .
แล้วก็คิดใช้สติมากๆนะคะ คิดถึงผลที่จะตามทุกๆอย่างถ้าเกิดคุณคิดตัดสินใจทำอะไร เพราะคนจะได้รับผลกระทบสุดๆคือตัวคุณ ลูกคุณ แม่คุณ
เป็นกำลังใจให้ผ่านไปด้วยดีนะคะ
แสดงความคิดเห็น
ใครเคยท้องกับคนไม่อยากมีลูกบ้าง เค้าจะใจอ่อนไหมเมื่อเห็นหน้าลูก
สรุป**อัพเดทล่าสุดต่อจากคำถามด้านบน **
ทุกคนใจเย็นก่อนนะคะคือตอนนี้เราคุยกับแฟนแล้ว จากที่ทุกคนแนะนำมาให้เอาเด็กออก เราก็เก็บไปคิด ก็เข้าใจในสิ่งที่ทุกคนแนะนำมา ตอนนี้เหลือไปคุยกับพ่อแม่ค่ะ คือพ่อแม่เราเป็นคนแก่ เค้าก็กลัวบาป กลัวเราชีวิตตกต่ำทำอะไรไม่ขึ้น คือเค้าก็เป็นห่วง เราก็กลัวค่ะแต่เราคงทำตามที่ทุกคนแนะนำ เพราะเราก็เครียดหาข้อสรุปไม่ได้มาจะสองอาทิตย์แล้ว ยิ่งปล่อยนานยิ่งไม่ดี ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นค่ะ ขอจบคำถามแค่นี้ อย่าด่าเราเพิ่มอีกเลยนะคะ 🙏