อันดับแรก จขกท ตั้งสติ หยุดดราม่าก่อนนะ แยกเป็นเรื่องๆ

1. เรื่องเลือกเรียนอะไร เลือกทำงานอะไร มีแฟนวัยเรียนไหม จขกท ไม่ได้ “เสียสละ” อะไรให้พ่อแม่นะ วันรุ่นบางคนเชื่อพ่อแม่ บางคนไม่เชื่อ บางคนเชื่อพ่อแม่แล้วได้ดี บางคนเชื่อพ่อแม่กลับล้มเหลว แต่พ่อแม่ไม่ได้ได้อะไรจากการที่คุณทำตามหรือไม่ทำตาม เช่น พ่อแม่บอกให้เรียนพยาบาลเพราะคิดว่าลูกจะมั่นคง แต่ลูกไม่เรียน ไปค้าขาย กลายเป็นเศรษฐีร้อยล้าน พ่อแม่ก็สบายไปด้วย อันนี้คือไม่เชื่อพ่อแม่แล้วได้ดีดีต่อทั้งตัวเอง ทั้งพ่อแม่

2. เรื่องดูแลพ่อแม่ป่วย อันนี้คือความเสียสละ กตัญญู บวกทำเพราะจำเป็น คำถามคือ ถ้าไม่ดูแลพ่อแม่ที่ป่วย คุณจะทำยังไง จ้างคนมาดูแลได้ไหม หรือไม่มีเงินจ้าง? ถ้าไม่มีเงินจ้าง คำถามคือ ใครจะกล้าปล่อยพ่อแม่เน่าตายบนเตียง? ดังนั้นเรื่องนี้ถือเป็นโชคชะตา น่าเห็นใจแต่ก็ต้องทำ ไม่ทำไม่ได้

3. เรื่องไม่ซื้อของที่อยากได้ แต่พาพ่อแม่ไปกินข้าวข้างนอกแทน อันนี้แต่ละคนควรดูความเหมาะสมของตัวเองนะ ของที่อยากได้ของคุณคืออะไรล่ะ ของจำเป็นหรือของฟุ่มเฟือย กินข้าวข้างนอกของคุณคือกินอะไร ร้านธรรมดาหรือ chef table  ของแบบนี้ต้องจัดสมดุลเอง ถ้ามีคนถือกระเป๋าแอร์เมส แต่พ่อแม่กินข้าวคลุกผักลวกทุกวัน คุณจะคิดว่าคนคนนั้นเป็นคนยังไง

4. เรื่องเลิกกับแฟนเพราะศาสนาที่แม่ไม่ชอบ อันนี้อ่านแล้วรู้สึกสงสัยมาก เพราะไม่มีคำอธิบายอะไรเลย เน้นแต่ดราม่า อย่างไรก็ตาม ถ้าคุณพิจารณาแล้วว่าแฟนคนคนนี้ดีต่อชีวิตคุณ ก็ไม่ควรมาให้พ่อแม่ชี้นำ โตแล้ว ตัดสินชีวิตเอง การเลิกกันเพราะแม่ ไม่ใช่ “การเสียสละเพื่อแม่”


สรุปนะ ข้อ 1 กับข้อ 4 ไม่ใช่การเสียสละ แต่คือการไม่เลือกทางเดินชีวิตของตัวเอง ไปให้พ่อแม่เลือกให้ ซึ่งพ่อแม่ไม่ได้ได้อะไรเลย เพราะเส้นทางที่เลือก จะดีรึเปล่า ไม่มีใครรู้อนาคตได้

ข้อ 2 เสียสละ แต่จำเป็นต้องทำเพราะสถานการณ์บังคับ

ข้อ 3 คือสิ่งที่ควรทำแต่พอดี ไม่ใช่ทำจนตัวเองรู้สึกต้องเสียสละยิ่งใหญ่เหลือเกิน

วิธีการตอบแทนบุญคุณพ่อแม่มีหลากหลายวิธี คุณควรเลือกวิธีที่ทำให้ตัวเองมีความสุข
อะไรที่มันมากเกินไป มันทำให้ชีวิตเสียสมดุล เหมือนอย่างที่คุณเจอนี่แหละ

มันช่างต่างจากที่ผมสอนลูกสาวมากมายครับ

1. ดูแลพ่อแม่ตามสมควร แต่ไม่ต้องทุ่มเทจนหมดตัว เพราะพ่อแม่ไม่ได้อยู่กับลูกได้ตลอดกาล ลูกต้องมีทุนชีวิตของตัวเองไว้ด้วย

2. เรียนอะไรก็ได้ ที่ใจเราอยากเรียน แต่ขอแค่อย่าเรียนตามเพื่อน เพราะถ้าเราเรียนในสิ่งที่เรารัก ต่อให้เหน็ดเหนื่อย แต่เราก็มีความสุข และ พร้อมจะสู้ต่อ

3. เรื่องแฟน หาเอาเองลูก คนไหนที่คิดว่าใช่ ต่อให้ ช มันฐานะด้อยกว่า มีแต่ตัว แต่ดันขยัน มีหัวคิด เป็นคนดี และ พร้อมจะฟันฝ่าทุกอย่างเพื่อครอบครัว สินสอดคือเรื่องเล็ก ต่อให้มีมาแค่ 99 บาท พ่อก็ยกให้ งานแต่งก็แค่งานประกาศว่าลูกพ่อจะมีผัว เอาแค่พอประมาณก็พอ ทำมากก็สิ้นเปลืองใช่เหตุ แต่มีข้อแม้ว่า แฟนเอ็งต้องทำเงินฝากบัญชีมาอวดพ่อก่อน เพราะนั่นแสดงถึงความตั้งใจ และ เป็นหลักประกันในอนาคต

เราเคยเป็นแบบคุณค่ะ เพียงเพราะคำว่ากตัญญูมันค้ำคอ
และมันก็ทำให้เราจะเป็นบ้าตาย บ้าที่แปลว่าบ้าจริง ๆ นะ
บ่าเราหนักมากเพราะแบกทุกอย่างไว้เพียงเพราะคำว่ากตัญญู
พอหันกลับไปมองที่ครอบครัว ไม่เห็นจะมีใครทุกข์ร้อนเหมือนเรา
ตอนนั้นแหละที่เราฉุกคิดว่าสิ่งที่เราทำไปทั้งหมด เราทำไปแล้วได้อะไร
พ่อแม่มีความสุข ทุกคนมีความสุข แล้วตัวเราล่ะ ตัวเราไม่มีสิทธิ์ที่จะมีความสุขเหรอ
หลังจากนั้นมาเราจึงเลือกที่จะทำตามใจตัวเอง เลือกที่จะทำเพื่อตัวเองบ้าง ต่อให้จะต้องถูกตราหน้าว่า อกตัญญูก็ช่างเถอะ
ทำไปแล้วได้อะไร ได้ชีวิตที่เป็นชีวิตกลับมาอีกครั้งค่ะ และนั่นล่ะที่เราเริ่มใช้ชีวิตแบบคนเห็นแก่ตัว ทำไมล่ะ เราผิดอะไร เราก็แค่อยากมีความสุขบ้าง

เราไม่ใช่คนจิตใจดีและไม่ได้โตมาแบบค่านิยมคนไทยที่ต้องเลี้ยงดูให้เงินพ่อแม่ พ่อแม่=ของสูง  
เวลาได้อ่านข้อความว่าบุพการีคือมีผู้พระคุณงั้นงี้แล้วมวนท้อง
ตอนเกิดก็ทำกันออกมาเอง แล้วทำไมเราต้องมารับกรรม รับทุกสิ่งทุกอย่างไว้กับตัว
ใครทำอะไรกับเรามาเราก็ทำแบบนั้นกลับนั่นล่ะแฟร์ดี
ต่อให้เป็นพ่อแม่ก็เถอะ