บางครั้งคนเราก็จะรักษาภาพลักษณ์ตัวเองไว้ตอนเริ่มคุยกับใครจะไม่เปิดเผยอะไรมาก กว่าจะรู้จักมุมที่เป็นตัวเองในแบบร้าย ๆ ของกันและกัน อาจใช้เวลาด้วยกันไปมากมาย ไถลถลำลุกล้ำอาณาเขตของคำว่าเพื่อนไปแล้วมากมาย
บางคนกว่าจะรู้ตัวตนของอีกฝ่ายที่ตัวเองไม่ชอบ มันก็เป็นเพื่อนไปแล้ว
กว่าจะรู้ว่ามีบางอย่างของอีกฝ่ายที่ตัวเองรับไม่ได้ ก็อาจสายไป
คุณว่า ถ้าเลือกได้อยากให้ความสัมพันธ์เริ่มต้นแบบไหนคะ
1. เป็นตัวเองตั้งแต่ต้น
หรือ
2. เป็นแบบที่คิดว่าดูดี แบบที่เค้าชอบ แล้วเผยตัวตน ทีหลัง
ส่วนตัวเป็นแบบที่ 1 ยิ่งไม่เห็นหน้าแค่คุยแชทกัน ไม่รู้จัก ไม่ต้องมีภาพลักษณ์ ไม่ต้องอาย อยากบอกอะไรที่แย่ก็แค่บอกไป สบายใจดีนะคะ ถ้าไม่ชอบเค้าจะได้เงียบไป ไม่รอให้เผลอใจไปมากเกินเบอร์
ส่วนตัวเคยเห็นญาติผู้ใหญ่ ที่รักกันมานาน ผ่านอุปสรรคมามากมาย แต่กลับมารับไม่ได้เมื่อแต่งงานอยู่กันมานานแล้ว มันก็ผสมกันทั้งรัก และ หน่าย
การคุยกับใครสักคน ควรจะคุยแบบ “เป็นตัวเองตั้งแต่ต้น” หรือ เป็นแบบที่เขาชอบแล้วค่อยๆ “เผยตัวตน ทีหลัง”
บางคนกว่าจะรู้ตัวตนของอีกฝ่ายที่ตัวเองไม่ชอบ มันก็เป็นเพื่อนไปแล้ว
กว่าจะรู้ว่ามีบางอย่างของอีกฝ่ายที่ตัวเองรับไม่ได้ ก็อาจสายไป