คือสามีแยกห้องกับเราตั้งแต่เราคลอดลูกค่ะ สาเหตุเพราะเขาไม่ได้นอน เพราะลูกร้องไห้  แต่เราอยากให้สามี อยู่นอนห้องเดียวกัน เพราะหลังคลอดเรามีอาการซึมเศร้า  อยากให้เขาช่วยอยู่ข้างๆ ถ้าเหนื่อยจากทำงาน ไม่ช่วยดูลูกก็ไม่เป็นไร แต่อยากให้อยู่ด้วยกันพ่อแม่ลูก มันรู้สึกอุ่นใจดีน่ะค่ะ เราเคยบอกเขาหลายครั้งว่ากลับมานอนห้องเดียวกันได้ไหม จนกลายเป็นเรื่องทะเลาะกัน เขายืนยันที่จะแยกกันนอนให้ได้ เพราะเขาเหนื่อยงานอยากพักผ่อนให้เต็มที่ ถ้านอนห้องเดียวกันลูกตื่นร้องกลางดึกเขาไม่ได้นอน เราก็ขอให้เขาอดทนแรกอาจจะลำบากหน่อย แต่นานไปก็จะชินกับเสียงลูกร้องไปเอง แต่เขาก็ไม่ยอม  คือคุยกันเรื่องนี้ทีไรกลายเป็นเราที่กลับเข้าใจเห็นใจที่เขาทำงานเหนื่อยเขาซะงั้น แต่เราก็ยังนอยกับเรื่องนี้มาตลอด อดทนมาตลอด นอนสองคนกับลูก บางครั้งอยากกอด อยากพูด เวลามีเรื่องอะไร ก็ไม่สะดวกคุยเพราะอยู่กันคนละห้อง จนชีวิตหลังมีลูก เหมือนความรักมันเริ่มจืดจางลงเรื่อยๆ รู้สึกน้อยใจ ว่าทำไม เขาไม่อยากมีช่วงเวลาดีๆด้วยกันเลยหรอ รู้สึกน้อยใจจนอยากเลิก เราควรทำไงดีคะ มีใครเป็นเหมือนเราบ้างไหม