ลบปมในใจ ฮีลใจตัวเอง

สวัสดีค่ะเราอายุ 22 ปีค่ะ ตั้งแต่เด็กจนโตไม่เคยได้รับคำชมจากครอบครัว ส่วนใหญ่จะเป็นตำหนิ 
'ไม่ได้เรื่อง' 'ทำอะไรไม่รู้จักคิด' 'สมองดีอยู่มั้ย' เราโดนมาสารพัดทุกรูปแบบค่ะ อะไรที่บั่นทอนจิตใจโดนหมด
โดนไล่ให้ไปผูกคอตายก็โดนมาแล้ว เราเลยเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเอง ไม่กล้าพูดและแสดงออกอะไรตรงๆเพราะกลัวโดนตำหนิ 
กลัวโดนว่า มันส่งผลกับเราเยอะมากค่ะ ตอนนี้เป็นโรคซึมเศร้า คิดฆ่าตัวตายมาแล้วหลายครั้ง แต่ดึงตัวเองกลับมาทันตลอด 

เราไม่อยากตายให้กับคนแก่ที่พ่นแต่คำด่าใส่ เราไม่เคยมีดีอะไรในสายตาเขา เรายอมลาออกจากงานมาดูแลเขาที่ป่วยติดเตียง3ปี ตอนนี้เรารอแค่เรียนจบและจะหางานทำมีชีวิตของตัวเอง แต่ตอนนี้เรายังต้องกัดฟันอดทนไปก่อน กระทู้นี้เลยเหมือนระบายและอาจจะขอคำปรึกษาการตั้งรับว่าควรจัดการยังไงดี 

เราท้อ เรานอนร้องไห้เกือบทุกวัน ไม่มีใครรับรู้หรือเข้าใจเราเลย เหมือนเราตัวคนเดียว แต่มันก็ดีอย่าง มันทำให้เราเข้มแข็งมากขึ้น เหมือนถ้าเราผ่านจุดนี่ไปได้ อนาคตข้างหน้าเจอปัญหาอะไรเข้ามาก็คงไม่หวั่นแล้ว เพราะทุกวันนี้ก็เหมือนตกนรกทั้งเป็น 

เรื่องของธรรมะเข้าแล้วค่ะ มีสวดมนต์นั่งสมาธิและเข้าวัดทำบุญ แต่มันก็ยังฮีลใจเราไม่ได้ขนาดนั้น มันเหนื่อยลึกๆในใจ 

ชีวิตเราขาดความรักมาเสมอ สังเกตตัวเองมาสักพัก เหมือนเป็นคนที่โหยหาความรัก กลัวคนไม่รัก กลัวคนไม่ชอบ กลัวคนไม่สนใจ เราไม่อยากพะวงอะไรพวกนี้เลยค่ะ อยากยืนด้วยลำแข้งตัวเองโดยไม่แคร์สายตาและความรู้สึกใครว่ามารักมาชอบฉันมั้ย 

เหนื่อยจังเลยค่ะกับการมีชีวิตอยู่บนโลกนี้

//แท็กห้องผิดขออภัย และหากพิมงงพิมวนขออภัยค่ะ ตอนนี้สมองเบลอหนักค่ะ เพราะนอนไม่หลับ นอนได้วันละไม่กี่ชั่วโมงก็ข่มตานอนต่อไม่ได้แล้ว 
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
จากที่เล่า มองจากมุมคนนอก จขกท เก่งมากนะคะ ทั้งดูแลผู้ป่วยติดเตียงและกำลังเรียนอยู่ด้วย และยังเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับคนอื่น เสียดายที่ประเด็นหลังนี้ จขกท ให้มากไปหน่อย ระหว่างที่อดทนทุกวันนี้เพื่อชีวิตที่เข้มแข็งและเป็นตัวของตัวเองในอนาคตได้อย่างสง่างาม ขอแนะนำให้ จขกท รักตัวเองและตระหนักถึงคุณค่าของตนเองให้มาก ๆ คุณค่าของ จขกท มีมากมาย จากที่อ่าน กระทั่งความนึกคิด ของ จขกท เราถือว่าเป็นสิ่งมีคุณค่า จขกท รู้ว่า หากผ่านตรงนี้ไปได้ อะไรจะเข้ามาในชีวิตในอนาคตจะไม่มีอะไรยาก เป็นต้น

รักตนเองให้มาก เคยอ่านเจอว่า ในการดำรงชีวิตของคนเรา ครึ่งหนึ่งมองดูโลก อีกครึ่งหนึ่งมองดูตนเอง จขกท มีสิทธิจะเป็นตัวของตัวเอง ได้อย่างมีความสุขตามสมควร ไม่น้อยกว่าคนอื่น ไม่ว่าจะมีคนรักหรือคนไม่รัก เท่าที่สังเกต คนที่รักตนเองในระดับกำลังดี ไม่มีปัญหาความสัมพันธ์กับตนเองและกับคนอื่น พัฒนาตนเองไปในแนวทางนี้ ชีวิตจะมีความสุขค่ะ

ร้องไห้เหนื่อยนะคะ เว้นบ้างได้ก็จะดี อาจยากหน่อย แต่น่าจะจำเป้นที่ต้องตัดรูทีนนี้ออกไปบ้าง นับจากวันนี้ พาตัวเองเข้าสู่เฟสใหม่ของชีวิต บอกตัวเองว่าแต่ละวัน ทุกวันจะดีขึ้น สุขภาพร่างกายและจิตใจจะสมบูรณ์แข็งแรงขึ้น ชีวิตก็เหมือนหนอนผีเสื้อนะคะ มีกระบวนการของมัน สักวันหนึ่ง จขกท ก็จะเป็นผีเสื้อสวยงามพร้อมออกบิน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่