พายุฝนหล่นเยือนจันทร์เลื่อนหลบ
พิรุณกลบรัศมีปานลี้หาย
ทิฆัมพรมืดมนหม่นเดียวดาย
คงถึงกาลเคลื่อนคล้ายใกล้เหมันต์

ล่วงฤดูผันผ่านกาลกำหนด
เป็นตามกฎธรรมชาติวาดรังสรรค์
ยามฝนซาฟ้าผ่องมองเห็นจันทร์
ฉายเฉิดฉันวาวแวม...แต้มราตรี

สีนวลทองทาทาบฉาบหาวห้วง
งามเด่นดวงสดสวยด้วยแสงสี
รัตติกาลงามจรัสรัชนี
ม่านเมฆีกระจ่างพราวพร่างพราย

ให้แสงโสมประโลมส่องผ่องพื้นหล้า
รายล้อมด้วยดาราที่เฉิดฉาย
เพริศพราวพริ้งแจ่มจันทร์พรรณราย
เปล่งประกายฉายโฉมให้ชมเพลิน

"สุนันท์ยา"