ไม่เข้าใจว่าแฟนทุกคนเป็นมั้ยแต่มันเกิดขึ้นกับเรา
วันแรกที่เขากับเราเจอกันคือกันที่8-9กันยายนวันที่ไปเข้าค่ายวันนั้นวิทยากรให้ทำกิจกรรมคือหาชื่อเพื่อนต่างร.ร30คนกลุ่มเรากินข้าวเสร็จก็ไปขอชื่อไปเรือยจนมาหยุดอยู่หลังห้องเบอร์4เราด้วยอารมณ์ดีมีพี่คนนึ่งกำลังเขียนชื่อให้เราพี่เขาบอกว่าเอาเฟสมั้ยเราตอบไปว่าเอามาครับเดัยวเเอดไปตั้งแต่วันนั้นเราไม่ได้ติดต่อกันจนกลับบ้านไอเราก็เหนื่อยเลยงีบไปสักพักตื่นขึ้นมาเลยนอนคิดว่าตัวเองลืมอะไรรึป่าวขนจำได้ว่าไปขอเฟสพี่คนนั้นพยายามหาเฟสพี่เขาจนกระทั้งเห็นเฟสชื่อพัช*****เลยแอดไปพอสักพักพี่เขาทักมาว่าจำพี่ได้มั้ยเราเลยตอบว่าจำได้ขนได้คุยกันเรือยๆพี่เขาขอโทรทุกวันจนวันที่18เดือนกันยายนเราโทรคุยกันเหมือนเดิมเราและเขาตัดสินใจคบหาดูใจกันเผื่อจะดีจนเราทนไม่ไหวเลยออกเดินทางไปหาเขาทุกวันเสาร์ อาทิตย์และโทรคุยกันเหมือนเดิมแต่ผิดตรงที่ว่าเขางี่เง่าขึ้นกว่าเดิมเขาด่าเราเขาชอบทำให้เราเสียความรู้สึกเราร้องให้แทบทุกวันแต่พอเขารู้ว่าเราร้องเขาก็จะโทรมาแล้วก็มาโอ๋แต่เราโคตรไม่ชอบนิสัยเขาเลยแต่เรารักเขาเลยเลือกที่จะเจ็บอยากให้ความรักครั้งนี้มันดีกว่าที่ผ่านมา
         แต่เราควรทำยังใงกับเขาดีรู้สึกว่าเขารุนแรงขึ้นทุกวัน