คือ เราแอบชอบรุ่นพี่ที่โรงเรียนค่ะ แอบชอบจนแบบมากอ่ะค่ะ จะว่ารักไม่รู้จะมากเกินไปหรือป่าว ในความหมายของคำว่ารักที่เราเข้าใจ ก็คงแบบให้ความรู้สึกดีดีกับเค้าไปแล้วไม่หวังว่าเค้าจะมารับรักหรือมารักตอบนะ แต่บางทีก็มีความรู้สึกอยากได้รับความรู้สึกดีดีจากเค้าบางค่ะ พูดไปคงไม่ค่อยเข้าใจนะค่ะ จะเล่าจุดเริ่มต้นเลยค่ะ
คือ เราสอบเข้ามอสี่ได้ที่โรงเรียนเเห่งหนึ่ง เราก็เเฮ้บปี้กับการใช้ชีวิตในที่ใหม่ โรงเรียนใหม่ คือเราไม่ใช่เด็กเก่าที่นี้อ่ะค่ะ การใช้ชีวิตก็ผ่านไปปกติทุกวัน จนมาวันหนึ่งเรากินข้าวเสร็จ กำลังเดินไปสหกรณ์ แล้วพอดี มอสี่จะพักพร้อมพี่มอหกค่ะ เราเดินออกจากโรงอาหารมา มันต้องผ่านศาลาตามทางเดิน เเล้วบังเอิญหันไปเห็นพี่ ผู้ชายคนหนึ่ง เค้าสูงๆ ขาวๆ ตี๋ๆ ดัดฟัน เชื่อเถอะค่ะว่าสเปคของหลายๆคน เราก็สะดุดเลยค่ะ สายตามองเเต่พี่เค้าจะว่าเราเพ้อก็ได้นะค่ะ เเบบเหมือนรักแรกพบเลย ใครเคยเจอคงจะเข้าใจนะค่ะ เเล้วเราอ่ะ เป็นโรคจิตอย่างหนึ่ง คือ ชอบมองมือผู้ชาย กับชอบผู้ชายไม่มีขนขา เเละ พี่คนที่เราเจอ คือพี่เเก ตรงที่ชอบหมดเลยค่ะ ทั้งน่าตา มือสวย ไม่มีขนขาด้วย55555 เราก็เล็งพี่เค้าๆ แอบมองเรื่อยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะ ยอยักล้านตัวเลย พี่เค้าชอบเตะบอลเราไปแอบมองๆ พี่เค้าเล่นดนตรีเราก็ไปฟินอยู่หน้าเวทีค่ะ พี่เค้านี้เฟอเฟคเลยก็ได้นะ น่าตาดีเรียนเก่งเล่นกีฬา เล่นดนตรี เราก็ชอบพี่เค้ามาเรื่อยๆค่ะ ไม่เคยบอกเลย ไม่รู้ด้วยว่าเค้ามีเเฟนหรือป่าว จนสุดท้ายพี่เค้าก็จบไป เราไม่ได้บอกไม่ได้ให้ของปัจฉิมพี่เค้าเลย เพราะตอนนั้นเรามีแฟนค่ะ รู้สึกเสียดายมากค่ะ
หลังจากนั้นเวลาผ่านไปเรื่อยๆ เราก็ยังชอบพี่เค้า เรายังหาเฟสพี่เค้าไม่เจอเลย ไม่รู้พี่แกเล่นเฟสหรือป่าว จนเค้าจบออกไป เค้าไปเรียนต่อไหนเราก็ไม่รู้ บ้านพี่เค้าไม่ได้อยู่ในเมือง จบออกไปก็ไม่เจอเลยหายไปเลย ได้เเต่คิดถึงพี่เค้าอ่ะค่ะ เราก็ขึ้นมอห้า ใช้ชีวิตปกติไปเรียน เเค่มันขาดนะค่ะ ขาดคนที่เราต้องแอบมอง เดินผ่านๆ ไปเจอ บางทีก็อดคิดถึงไปได้ รูปก็ไม่มี หาจากไหนก็ไม่ได้ เเอบเศร้าเบาๆ เวลาก็ผ่านไปเรื่อย จนเราจบมอหก เราจบออกมาเดือนกว่า เราก็ขึ้นปัหนึ่ง เราบังเอิญจริงๆ เจอเฟสพี่เค้าค่ะ พี่เค้าตอนนี้อยู่ปีสามเเล้ว  เป็นเหมือนเฟสใหม่เพิ่งเล่นก้ปีหนึ่งได้ค่ะ เราจัดการเเอดเลยค่ะ รอไปสองสามวันเค้าก็รับเเอดค่ะ เราก็เลยไปแอบส่องๆๆๆๆๆๆ พี่เเกยังขาวตี๋ๆ ตาตี่ เหมือนเดิม ผมยาววว นางหัวไม่เกรียนเเล้วค่ะ ตอนนี้หล่อเลย5555 มือก็ยังสวยเหมือนเดิม ขนขาก็ม่ายยยมีค่ะ ปลื้มปริมเลยยย ตอนนี้พี่เเกก็เรียน วิศวะ เครื่องกลปีสาม มหาลัยในกรุงเทพค่ะ ส่องๆๆ เจ็บค่ะยิ่งส่องยิ่งเจ็บ เพราะ พี่เค้ามีแฟนเเล้ว คบกันห้าปีเเล้ว แฟนของพี่เค้าแก่กว่าประมาณสองสามปีค่ะ รู้สึกแบบเห้ยตกใจ เพิ่งรู้ เเฟนพี่เค้าเคยเรียน โรงเรียนเดียวกัน เราก็เรียนค่ะ เเต่เราเข้ามาช้าค่ะ เเฟนนางจบออกไปก่อน เท่ากับพี่แกคบกันตั้งเเต่พี่เค้าอยู่มอสี่เเล้ว เเฟนเค้าตอนนั้นอยู่มอหกเป็นด้ามโรงเรียนด้วยค่ะ เงิบเลย เพราะตอนนั้น ที่แอบชอบคือเก็บเงียบค่ะ เพื่อนก็ไม่บอกค่ะ กลัวมันเเซว เพื่อนก็ไม่มีใครรู้ พอทีนี้จบออกมาเเล้วเลยบอกเพื่อนสนิทค่ะ เพื่อนนางเลยบอกเรื่องแฟนของพี่ที่เราชอบมาให้ฟัง ว่าแฟนพี่แก จีบยากมากกกกก กว่าจะได้เป็นเเฟนนานมาก เราฟังก็พอเค้า เพราะส่องๆอ่านคอมเม้นเพื่อนของทั้งสองคนก็แซวๆอยู่เหมือนกัน ดูพี่เค้าจะรักแฟนมากเลย เฮ้อออ อยากร้องไห้จัง แอบชอบมาตั้ง สามปีกว่า เจ็บเลย เราเจ็บเเต่ดูเฟสเค้าทุกวัน ตั้งเป็นเพื่อนสนิทดูความเคลื่อนไหวตลอด ก็ยิ่งเห็นเค้ารักเค้าดูแลกัน แอบอิจนะ เเต่ก็เค้าเหมาะกันเนอะทำไงได้ เราก็ได้เอารูปเค้าตั้งหน้าจอ เก็บรูปไว้ในโทรศัพท์ นั่งดูรูปเเค่นี้ก็แฮ้ปปี้นะ เพราะพี่แกน่ารักขนาดนี้โน๊ะ เเต่ดูทุกวันความสึกที่มีมันก้เพิ่มๆๆๆๆๆ เพิ่มไม่ลดจากไม่ได้เจอไม่มีรูป ก้เจอก้เห็นความเคลื่อนไหวเค้าเรื่อยๆทุกวัน ผ่านมาครึ่งปีกับการนั่งดูเฟสพี่เเก จนตอนนี้รวมเเล้วสี่ปีกับการแอบชอบ เลยอยากขอวิธีตัดใจค้าาาา มันทรมาน T_________T ขอบคุณล่วงหน้านะค่ะ