สวัสดีค่ะเรามีเรื่องมาเล่า เรียกว่ามาระบาย เรื่องราวอาจจะดูเหมือนละคร แต่มันเกิดขึ้นจริง เรื่องเกิดขึ้นเมื่อ ปีพ.ศ. 2559 เราเป็นนักศึกษาอยู่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในภาคอีสานตอนบนเราทำกิจกรรมของคณะเป็นเด็กกิจกรรม ตอนนั้นอยู่ปี 3 เรามีแฟนค่ะ แต่แฟนอยู่อีกคนละจังหวัดเราอยู่ห่างกันค่ะ
.
จนเมื่อเดือนกันยายน พ.ศ. 2559 น้องปี2 คนหนึ่งซึ่งเป็นเด็กกิจกรรมเหมือนกัน เรารู้จักกันแต่ไม่สนิท น้องเขามาขอทำความรู้จักอยากสนิท เราก็เลยเริ่มคุยกับน้องและหลงรักน้อง น้องพยายามรบเร้าเราให้ไปห้องเขา เราก็รู้ว่าเขาต้องการอะไร จนเราใจอ่อนยอมไป ในวันนั้นเรามีอะไรกันเสร็จเขาก็มาส่งค่ะ เราอยู่หอหญิงผู้ชายเข้าไม่ได้เขาเลยได้แค่ส่งที่ห้าหอ เรามีรูมเมทค่ะ รูมเมทก็บอก "คิดดีแล้วหรอจะจริงจังกับผู้ชายคนนี้" ในใจเรารักน้องเขาไปแล้ว เราคุยกับน้องทุกวัน ไปหากันบ่อยขึ้น โดยที่แฟนเราไม่รู้ เราเริ่มไม่อยากคุยกับแฟน ก็คิดว่าในใจเลิกรักเขาแล้ว เลยลองกลับไปหาเขา ความรู้สึกไม่เหมือนเดิมค่ะ เราอยู่กับน้องมีความสุขกว่า
.
จนกระทั่งน้องบอกกับเราว่า น้องอกหักพึ่งเลิกกับแฟน เราช้อคมาก ที่ผ่านมาที่เราไปมาหาสู่กัน น้องมีแฟนมาตลอด ตอนแรกเราจะเลิกกับแฟนมาหาน้อง แต่น้องบอกว่าเราเป็นแค่พี่สาวที่สนิท เราเสียใจแต่ไม่ให้น้องรู้ เรารักน้องไปแล้วเต็มหัวใจ เลยยอมเป็นแค่พี่น้องเพื่อให้ได้อยู่ใกล้ๆกัน พอคิดว่าน้องทำใจได้น้องจะมีเราแค่คนเดียว แต่ไม่ใช่ค่ะ จริงๆแล้ว น้องเจ้าชู้มาก คุยเยอะและหลายคน เราพยายามเอาชนะใจเขาโดยการไม่รู้ไม่เห็นและทำดีมาด้วยตลอด เขาขาดเหลืออะไรเราให้หมด แม้กระทั่งเรื่องเงิน เขาอยากได้อะไรเราก็ซื้อให้
.
เราตัดสินใจเลิกกับแฟนเราเพราะตอนนั้นเราไม่ได้รักแฟนเราเลยทุกวินาทีของเรามีแต่น้อง
.
จนกระทั่งขึ้นปี4 น้องขึ้นปี 3 เราบอกทุกคนที่เรารู้จักว่าเรากับน้องสนิทกัน ทุกคนพอจะรู้ว่าสนิทกันแบบไหน แต่น้องไม่บอกใครเลยว่าเรารู้จักกัน จะอายเวลาเพื่อนเจอเรากับน้องอยู่ด้วยกัน จะเดินห่างออกไปเลย จนเรารู้ว่าน้องมีแฟนใหม่ตั้งแต่ เดือนมกราคม 2560 คือน้องคบกัน 7 เดือนก่อนนั่นเอง แต่เราพึ่งรู้
.
แต่ในขณะที่น้องมีแฟน น้องอยู่กับเรา เรามีอะไรกันเรื่อยๆ และน้องก็ยังคุยกับคนอื่นและพามานอนด้วย เราก็อดทนมา คิดว่าซักวันความดีจะทำให้น้องเปลี่ยน จนแฟนน้องย้ายมาอยู่หอเดียวกับน้อง น้องก็เลิกมีคนคุยแต่ไม่เลิกกับเรา น้องแอบมาพบเราคุยกับเรา และบอกกับแฟนน้องว่า เราเป็นพี่สาวที่สนิทและให้ปรึกษาทุกอย่าง เพราะตั้งแต่รู้จักกันมา เราทำทุกอย่างให้เค้า วางแผนลงทะเบียนเรียนให้ ทำงานช่วย ติวสอบ ทุกอย่าง แฟนน้องรุ่นเดียวกับน้อง แต่จบ3ปีครึ่ง เราอยู่คณะเดียวกับน้องเรียน5ปีค่ะ
.
แฟนน้องไปเที่ยวต่างจังหวัด น้องมารับเราไปอยู่ด้วย คืนนั้นเราสังเกตุของในห้องน้อง มีของๆแฟนน้องมาเพิ่ม แต่เราไม่ได้อะไร แค่ได้อยู่กับน้องเราก็พอใจแล้ว เพราะเรารักมาก
.
พอแฟนน้องเรียนจบ แฟนน้องไปทำงานอีกจังหวัดนึง ในขณะที่เราต้องเรียนปีสี่อีกครึ่งเทอม แล้วอีก1ปีฝึกสอน เราอยู่กับน้องตลอดเวลา เราตัวติดกันมากขึ้น เข้าใจกันมากขึ้น เขาให้สิทธิเรามากขึ้น เวลาว่างเราจะมาอยู่ด้วยกัน ทานข้าวดูหนัง จนเราตัดสินใจเลิกกับแฟนเรา เพราะหัวใจเราทั้งหัวใจเราให้น้องหมดแล้ว ไม่ว่าน้องจะทำอะไรจะมีใคร ขอความช่วยเหลือจากเรามากแค่ไหนเราก็รัก และรักมากขึ้นเรื่อยๆ แต่น้องไม่ได้เลิกกับแฟนค่ะ น้องทะเลาะกับแฟนบ่อยจนเราแอบคิดว่าเขาจะเลิกกัน แต่เขาไม่เลิกค่ะ เขายังคบกันต่อขึ้นสถานะเฟสบุ๊ค แต่ตัวติดกับเราตลอดเวลา
.
น้องขับบิ๊กไบท์ น้องจะขับไปหาแฟนบ้างบางเวลา ระยะทาง200กว่ากิโลเมตร เราก็น้อยใจนะที่เขาไปหากัน เราไม่ได้ว่าแฟนน้องหรอก เขาไม่รู้เรื่อง เขาก็ปลอบเราก่อนไปตลอด และรายงานเราตลอด บอกเราทุกอย่างเกี่ยวกับแฟนน้อง เราคิดว่าน้องไว้ใจเรามาก ใช่ค่ะน้องไว้ใจเราจริงๆ ในฐานะพี่สาวที่สนิทกันและเป็นทุกอย่างให้กัน ทุกคนที่เป็นเพื่อนน้องรอบตัวน้องเริ่มรู้จักเรา เริ่มรู้ว่าเรากับน้องเป็นอะไรกัน
.
พอเราขึ้นปี 5 น้องขึ้นปี4 เราไม่ได้อยู่ที่มหาลัย เราอยู่โรงเรียนเพราะฝึกสอน แต่โรงเรียนไม่ไกลจากมหาลัยเท่าไหร่ เราจึงได้พบกัน เรากินข้าวเย็นด้วยกันทุกวัน น้องไม่อายที่จะเดินข้างเรา และไม่อายเมื่อมีคนแซว เราไปไหนมาไหนด้วยกันตัวติดกัน และน้องยังไปช่วยงานกีฬาที่โรงเรียนด้วยค่ะ ทุกคนในโรงเรียนเข้าใจว่าเราเป็นแฟนกันเพราะไม่ห่างกัน และเทคแคร์เอาใจใส่กันและไม่ห่างกัน
.
เราฝึกสอน2เทอมค่ะ เทอม2ต้องเปลี่ยนโรงเรียน เราเลือกโรงเรียนต่างอำเภอ ห่างจากมหาลัย 40 กิโลเมตร เราเสียใจคิดว่าจะห่างกัน แต่น้องว่าแค่40กิโลเมตรื น้องสามารถขับบิ๊กไบท์มาหาได้ วันที่ขนของมาบ้านพักครู น้องก็มาขนของช่วยเรา
.
เราห่างกันและเริ่มทะเลาะกับน้องคล้ายความอดทนสุดแล้วต้องระบาย เรายอมมากแล้ว เราหึงน้องที่น้องไปหาแฟนเราทะเลาะกัน น้องบอกให้เราเข้าใจ เขามี2ทาง และนั่นคือแฟน ให้เราช่วยเข้าใจ เพราะเขาก็พยายามประคับประคองทั้งสองฝ่าย เราไม่อยากเสียเค้า เราเลยยอม เรารักน้องมากและไม่อยากเสียน้องไป
.
วันลอยกระทง พ.ศ. 2561 น้องมาลอยกระทงกับเราค่ะ เราไปลอยกระทงด้วยกัน เรามีความสุขมาก และเช้าวันถัดมา น้องก็เดินทางไปหาแฟน เพื่อลอยกระทงด้วยกัน เราก็น้อยใจค่ะแต่พูดไม่ได้ แต่ระหว่างเราฝึกสอน น้องก็ขับรถมาหาเราเรื่อยๆ รับเรากลับไปที่ห้องน้องวันเสาร์อาทิตย์อยู่บ่อยๆ
.
ในวันเกิดน้องเราซื้อเสื้อขับบิ๊กไบท์ให้ มันก็แพงค่ะ น้องบอกอยากได้เราเลยซื้อ และเราก็ห่วงความปลอดภัยของน้องด้วย และเราก็ให้ด้วยใจ
.
น้องอยู่ปีสี่ น้องต้องออกสังเกตุการณ์สอนเป็นเวลา 2 สัปดาห์ แน่นอนค่ะ น้องมาโรงเรียนที่เราฝึกสอน มาเช่าห้องพักแถวโรงเรียน นักเรียนจำรถน้องได้ เพราะน้องมารับมาส่งที่บ้านพักครูบ่อยค่ะแต่ไม่เห็นหน้าเพราะใส่หมวกกันน็อค
.
ตลอด 2 สัปดาห์ เราอยู่ด้วยกันค่ะ เราไม่นอนบ้านพักครูเราไปนอนที่ห้องเช่ากับน้อง น้องเข้าโรงเรียนวันแรก เราสดใสมากเลย ที่มีน้องมาอยู่ใกล้ๆ มีแค่บัดดี้ฝึกสอน กับรุ่นพี่ที่บรรจุอยู่ที่นี่เอกเดียวกับเราที่รู้ หลังจากนั้นนักเรียนก็เริ่มสังเกตุ ครูในโรงเรียนเริ่มสังเกตุ น้องไม่ไปอยู่กับครูพี่เลี้ยง ไม่ไปอยู่กับเพื่อนฝึกสอน ตัวติดกับเราตลอด ทุกคนเข้าใจว่าเราเป็นแฟนกัน และการที่เข้าใจแบบนั้น เรารู้สึกดีค่ะ
.
แต่โลกมันกลมนะคะ มีพี่คนหนึ่งผู้ชาย แกพึ่งมาบรรจุที่นี่ ก่อนที่เราจะมาฝึกสอนเทอมนึง เขามีภรรยา ที่ทำงานที่เดียวกันกับแฟนน้อง และบังเอิญว่าภรรยาเขาเป็นแก้งเดียวกันกับแฟนน้อง เราไม่แน่ใจว่าพี่ผู้ชายคนนั้นเล่าอะไรให้ภรรยาเขาฟังบ้าง และภรรยาเขาไปเล่าอะไรให้แฟนน้องฟังบ้าง อันนี้เราไม่รู้ เราว่าเขาคงเล่าแน่ๆแหละค่ะ
.
พี่สาขาเราที่บรรจุอยู่ที่นี่ก็คอยสังเกตน้อง บัดดี้ฝึกสอนก็เตือนเราว่า น้องไม่จริงใจกับเรา เราก็ไปถามน้อง น้องก็บอกจริงใจกับเราที่สุดแล้ว ด้วยความที่รักน้องมาก จึงไม่ฟังคำเตือนของใคร ปล่อยให้หัวใจมีความสุข
.
ในช่วงเวลาที่น้องมาสังเกตุการณ์สอน มันติดกับกีฬาสี ผอ.ขอให้อยู่ช่วยงานต่อ 1สัปดาห์ โดยให้ค่าตอบแทนเป็นเสื้อโรงเรียน ซึ่งแบ่งครูรับผิดชอบสี เราอยู่อีกสีนึง น้องอยู่อีกสีนึง แต่น้องมาช่วยสีเรา เราสองคนไปช่วยเด็กเตรียมขบวน แสตน อุปกรณ์ที่ใช้บนแสตน ทุกอย่าง จนนักเรียนเรียกเราว่าคุณพ่อสีกับคุณแม่สี เราก็รักและผูกพันกับนักเรียนมาก
.
งานกีฬาสีจบต่อด้วยปีใหม่ปิดท้าย เราจับของขวัญปีใหม่กัน น้องสนิทกับนักเรียนของเราแล้วตั้งแต่กีฬาสี เราเลยไปซื้อของขวัญและห่อคล้ายกัน มาจับที่ห้องที่ปรึกษาเรา นักเรียนแซวค่ะ ว่าของขวัญคู่ จับแบบเวียนไป ใครจับได้คนนั้นจับต่อ มันบังเอิญที่ว่าเราจับได้ของน้องค่ะ ยิ่งโดนแซวหนักไปใหญ่ เรายิ่งมั่นใจว่าน้องรักเรามากจริงๆ
.
ปิดปีใหม่น้องขออนุญาติ ต้องใช้คำว่าขออนุญาติ เพราะน้องไม่ได้อยู่กับเรา น้องขอไปเค้าดาวห์กับแฟนน้อง ที่บ้านแฟนน้อง แต่น้องก็คุยกับเรา เราสวัสดีปีใหม่กัน
.
เช้าวันที่ 1 มกราคม 2562 น้องขับบิ๊กไบท์จากบ้านแฟนน้องจะกลับบ้านไปหาพ่อกับแม่น้อง น้องเกิดอุบัติเหตุค่ะ รถเฉี่ยวกับรถมอเตอรไซต์อีกคัน น้องถลอกค่ะและช้ำพอสมควร แต่ดีค่ะที่ไม่ร้ายแรง พอน้องเกิดอุบัติเหตุ น้องก็แชทบอกเราไว้ พอออกจากโรงพยาบาล เราก็คอลหา ถามไถ่เป็นห่วงนานพอสมควร และพอวาง น้องแชทมาว่า แฟนน้องโทรมาขณะเราคุยกันค่ะ แต่น้องบอกว่าคุยกับพี่
.
แฟนน้องเริ่มสงสัยค่ะ เริ่มแคปเฟสมาให้น้องดูว่าเราไปกดความรู้และคอมเม้นเฟสกันบ่อย น้องก็ส่งให้เราดู น้องกับแฟนทะเลาะกัน แต่เราสังเกตว่าเวลาน้องทะเลาะกับแฟน น้องจะพูดเข้าข้างตัวเอง และบอกว่าแฟนน้องงี่เง่า น้องไม่โทษตัวเองว่าไม่ได้ใส่ใจมากพอ น้องต้องใส่ใจคนสองคนในเวลาเดียวกัน เราและแฟนน้องจะได้รับการใส่ใจไม่เต็มที่
.
เราเลวอย่างหนึ่ง เราจะทำให้เขาเลิกกัน เราแอดเฟสแฟนน้องไป และถ่ายรูปลงเฟสบุ๊คสตอรี่ เพื่อให้แฟนน้องเห็น และหึงและเลิกกัน น้องทะเลาะกันค่ะ เราคิดว่าสำเร็จแต่ไม่เลย น้องอธิบายให้แฟนฟังว่า เราคือพี่ที่สนิทคนนั้น คนที่คอยทำทุกอย่างคอยช่วยเหลือทุกอย่าง ตอนนั้นแฟนน้องก็เข้าใจว่าเราเป็นแค่พี่น้องกัน
.
เราแทบสติแตกค่ะ เราไม่อยากอยู่แบบนี้ เราก็กลัวว่าถ้าเราพูดความจริงเราจะเสียน้องไป แต่ด้วยแรงกระตุ้นจากพี่สาขาและบัดดี้ฝึกสอนที่คอยบอกว่าเรามีค่ามากกว่านั้น
.
หลังจากน้องหายป่วย น้องพาแฟนมาที่ห้องที่มหาลัยเพื่อมางานแต่งเพื่อนแฟนน้อง เราไม่รู้เป็นอะไรค่ะ เราหึงมากจนกระทั่งตัดสินใจคุยกับแฟนน้อง บอกทุกอย่าง เราไม่คิดว่าแฟนน้องก็รักน้องมากเช่นกัน
.
เราคิดว่าน้องตัวขาดจากเรา และเราไม่มีน้องแล้ว เราเสียใจมากเราร้องไห้ค่ะ ทุกคนรอบตัวคอยปลอบคอยให้กำลังใจ แต่มันไม่มีผล เราแทบไม่เป็นผู้เป็นคน เราเลยลองคุยกับน้อง น้องบอกแค่เสียใจ น้องก็ไม่อยากเสียเราไป มันยิ่งทำให้เรารักน้องมากขึ้น
.
เราตัดสินใจคุยและอธิบายให้แฟนน้องฟัง เราคุยกันแบบเข้าใจ เราบอกแฟนน้องว่าเราอยู่ในสถานะนี้มาตั้งแต่ก่อนที่น้องจะคบกัน แฟนน้องก็คงช้อคมาก และเสียใจมากไม่แพ้เราเลย แฟนน้องเข้าใจว่าเราหวังดีกับน้อง เราก็เลยไม่อะไร ส่วนน้องดีใจมากที่เราเข้าใจกัน เพราะคิดว่าจะได้เมีย2คน
.
แต่ผู้หญิงคือผู้หญิงค่ะ แฟนน้องเริ่มหึงที่น้องสนิมกับเรามากกว่าเขา ไปไหนมาไหนด้วยกันมากกว่า และน้องฟังเรามากกว่าแฟนน้อง น้องกับแฟนทะเลาะกันเพราะเรา แฟนน้องหึงเราบ่อยมาก แต่ไม่เลิกกัน
.
วันที่น้องกับแฟนครบรอบ 2ปี น้องจะไปฉลองกับแฟนตอนเย็นค่ะ แต่วันครบรอบของน้องกับแฟนน้องเรายังนอนกอดกันอยู่ค่ะ
.
น้องขอให้เราบล็อคเฟสแฟนน้อง เพราะเบื่อที่จะทะเลาะกับแฟนเรื่องเดิมๆ และเราก็อยู่กันแบบที่แฟนน้องไม่รู้ เราบล็อคให้ค่ะ แต่คล้ายว่าเรามีหวัง เราเริ่มหึงแรง เริ่มเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ ทะเลาะกันทุกครั้ง จะจบลงที่เราผิด น้องไม่เคยโทษตัวน้องเลย ว่าทำให้เราเจ็บมากแค่ไหน น้องบอกกับเราว่า "รักเรา แคร์เรา ทำให้เรามากกว่าแฟนน้อง แล้วทำไมเราต้องไม่พอใจ ทำไมเราไม่เข้าใจเขา ว่าเขามี2คน เขามีภาระหลายทาง" เราก็ยอมอีกยอมอยู่ในความลับ คล้ายของตายค่ะ
.
พี่ๆที่โรงเรียนและบัดดี้ฝึกสอนเข้าใจว่าเราตัดขาดกันแล้ว แต่เราไม่ได้ตัดขาด เราวางแผนคืนดีกันที่โรงเรียน ให้ทุกคนรู้ว่าเราดีกันแล้ว จะได้ไปมาหาสู่กันตามปกติ แต่พี่ก็คือพี่ค่ะ พี่ของเรารู้ว่ามันเป็นยังไง แต่น้องก็ยังไม่โทษตัวเองเหมือนเดิม น้องยังโทษสิ่วรอบตัว โทษเรา โทษแฟน แล้ววันนั้นเราก็กลับด้วยกัน
.
เราฝึกสอนเสร็จต้องกลับทำธุระที่มหาลัย เราไปอยู่กับน้องอาทิตย์ น้องต้องคอลกับแฟนทุกวันค่ะ น้องเลยขอให้เราไปอยู่กับเพื่อนซัก2ชั่วโมง แล้วเขารับกลับมาที่ห้อง หรือบางครั้งเขาก็โกหกแฟนว่าไปทำงานข้างนอกเพื่อคอลกัน เป็นแบบนี้เรื่อยๆค่ะ
(ต่อข้างล่างนะคะ ยังไม่จบ)
ทุ่มเทให้ความรักจนไม่เหลือศักดิ์ศรี แต่ได้มาแค่ความรักที่เป็นได้แค่ตัวสำรองในฐานะพี่สาว(เป็นรักที่ยากจะมีคนเข้าใจ)
.
จนเมื่อเดือนกันยายน พ.ศ. 2559 น้องปี2 คนหนึ่งซึ่งเป็นเด็กกิจกรรมเหมือนกัน เรารู้จักกันแต่ไม่สนิท น้องเขามาขอทำความรู้จักอยากสนิท เราก็เลยเริ่มคุยกับน้องและหลงรักน้อง น้องพยายามรบเร้าเราให้ไปห้องเขา เราก็รู้ว่าเขาต้องการอะไร จนเราใจอ่อนยอมไป ในวันนั้นเรามีอะไรกันเสร็จเขาก็มาส่งค่ะ เราอยู่หอหญิงผู้ชายเข้าไม่ได้เขาเลยได้แค่ส่งที่ห้าหอ เรามีรูมเมทค่ะ รูมเมทก็บอก "คิดดีแล้วหรอจะจริงจังกับผู้ชายคนนี้" ในใจเรารักน้องเขาไปแล้ว เราคุยกับน้องทุกวัน ไปหากันบ่อยขึ้น โดยที่แฟนเราไม่รู้ เราเริ่มไม่อยากคุยกับแฟน ก็คิดว่าในใจเลิกรักเขาแล้ว เลยลองกลับไปหาเขา ความรู้สึกไม่เหมือนเดิมค่ะ เราอยู่กับน้องมีความสุขกว่า
.
จนกระทั่งน้องบอกกับเราว่า น้องอกหักพึ่งเลิกกับแฟน เราช้อคมาก ที่ผ่านมาที่เราไปมาหาสู่กัน น้องมีแฟนมาตลอด ตอนแรกเราจะเลิกกับแฟนมาหาน้อง แต่น้องบอกว่าเราเป็นแค่พี่สาวที่สนิท เราเสียใจแต่ไม่ให้น้องรู้ เรารักน้องไปแล้วเต็มหัวใจ เลยยอมเป็นแค่พี่น้องเพื่อให้ได้อยู่ใกล้ๆกัน พอคิดว่าน้องทำใจได้น้องจะมีเราแค่คนเดียว แต่ไม่ใช่ค่ะ จริงๆแล้ว น้องเจ้าชู้มาก คุยเยอะและหลายคน เราพยายามเอาชนะใจเขาโดยการไม่รู้ไม่เห็นและทำดีมาด้วยตลอด เขาขาดเหลืออะไรเราให้หมด แม้กระทั่งเรื่องเงิน เขาอยากได้อะไรเราก็ซื้อให้
.
เราตัดสินใจเลิกกับแฟนเราเพราะตอนนั้นเราไม่ได้รักแฟนเราเลยทุกวินาทีของเรามีแต่น้อง
.
จนกระทั่งขึ้นปี4 น้องขึ้นปี 3 เราบอกทุกคนที่เรารู้จักว่าเรากับน้องสนิทกัน ทุกคนพอจะรู้ว่าสนิทกันแบบไหน แต่น้องไม่บอกใครเลยว่าเรารู้จักกัน จะอายเวลาเพื่อนเจอเรากับน้องอยู่ด้วยกัน จะเดินห่างออกไปเลย จนเรารู้ว่าน้องมีแฟนใหม่ตั้งแต่ เดือนมกราคม 2560 คือน้องคบกัน 7 เดือนก่อนนั่นเอง แต่เราพึ่งรู้
.
แต่ในขณะที่น้องมีแฟน น้องอยู่กับเรา เรามีอะไรกันเรื่อยๆ และน้องก็ยังคุยกับคนอื่นและพามานอนด้วย เราก็อดทนมา คิดว่าซักวันความดีจะทำให้น้องเปลี่ยน จนแฟนน้องย้ายมาอยู่หอเดียวกับน้อง น้องก็เลิกมีคนคุยแต่ไม่เลิกกับเรา น้องแอบมาพบเราคุยกับเรา และบอกกับแฟนน้องว่า เราเป็นพี่สาวที่สนิทและให้ปรึกษาทุกอย่าง เพราะตั้งแต่รู้จักกันมา เราทำทุกอย่างให้เค้า วางแผนลงทะเบียนเรียนให้ ทำงานช่วย ติวสอบ ทุกอย่าง แฟนน้องรุ่นเดียวกับน้อง แต่จบ3ปีครึ่ง เราอยู่คณะเดียวกับน้องเรียน5ปีค่ะ
.
แฟนน้องไปเที่ยวต่างจังหวัด น้องมารับเราไปอยู่ด้วย คืนนั้นเราสังเกตุของในห้องน้อง มีของๆแฟนน้องมาเพิ่ม แต่เราไม่ได้อะไร แค่ได้อยู่กับน้องเราก็พอใจแล้ว เพราะเรารักมาก
.
พอแฟนน้องเรียนจบ แฟนน้องไปทำงานอีกจังหวัดนึง ในขณะที่เราต้องเรียนปีสี่อีกครึ่งเทอม แล้วอีก1ปีฝึกสอน เราอยู่กับน้องตลอดเวลา เราตัวติดกันมากขึ้น เข้าใจกันมากขึ้น เขาให้สิทธิเรามากขึ้น เวลาว่างเราจะมาอยู่ด้วยกัน ทานข้าวดูหนัง จนเราตัดสินใจเลิกกับแฟนเรา เพราะหัวใจเราทั้งหัวใจเราให้น้องหมดแล้ว ไม่ว่าน้องจะทำอะไรจะมีใคร ขอความช่วยเหลือจากเรามากแค่ไหนเราก็รัก และรักมากขึ้นเรื่อยๆ แต่น้องไม่ได้เลิกกับแฟนค่ะ น้องทะเลาะกับแฟนบ่อยจนเราแอบคิดว่าเขาจะเลิกกัน แต่เขาไม่เลิกค่ะ เขายังคบกันต่อขึ้นสถานะเฟสบุ๊ค แต่ตัวติดกับเราตลอดเวลา
.
น้องขับบิ๊กไบท์ น้องจะขับไปหาแฟนบ้างบางเวลา ระยะทาง200กว่ากิโลเมตร เราก็น้อยใจนะที่เขาไปหากัน เราไม่ได้ว่าแฟนน้องหรอก เขาไม่รู้เรื่อง เขาก็ปลอบเราก่อนไปตลอด และรายงานเราตลอด บอกเราทุกอย่างเกี่ยวกับแฟนน้อง เราคิดว่าน้องไว้ใจเรามาก ใช่ค่ะน้องไว้ใจเราจริงๆ ในฐานะพี่สาวที่สนิทกันและเป็นทุกอย่างให้กัน ทุกคนที่เป็นเพื่อนน้องรอบตัวน้องเริ่มรู้จักเรา เริ่มรู้ว่าเรากับน้องเป็นอะไรกัน
.
พอเราขึ้นปี 5 น้องขึ้นปี4 เราไม่ได้อยู่ที่มหาลัย เราอยู่โรงเรียนเพราะฝึกสอน แต่โรงเรียนไม่ไกลจากมหาลัยเท่าไหร่ เราจึงได้พบกัน เรากินข้าวเย็นด้วยกันทุกวัน น้องไม่อายที่จะเดินข้างเรา และไม่อายเมื่อมีคนแซว เราไปไหนมาไหนด้วยกันตัวติดกัน และน้องยังไปช่วยงานกีฬาที่โรงเรียนด้วยค่ะ ทุกคนในโรงเรียนเข้าใจว่าเราเป็นแฟนกันเพราะไม่ห่างกัน และเทคแคร์เอาใจใส่กันและไม่ห่างกัน
.
เราฝึกสอน2เทอมค่ะ เทอม2ต้องเปลี่ยนโรงเรียน เราเลือกโรงเรียนต่างอำเภอ ห่างจากมหาลัย 40 กิโลเมตร เราเสียใจคิดว่าจะห่างกัน แต่น้องว่าแค่40กิโลเมตรื น้องสามารถขับบิ๊กไบท์มาหาได้ วันที่ขนของมาบ้านพักครู น้องก็มาขนของช่วยเรา
.
เราห่างกันและเริ่มทะเลาะกับน้องคล้ายความอดทนสุดแล้วต้องระบาย เรายอมมากแล้ว เราหึงน้องที่น้องไปหาแฟนเราทะเลาะกัน น้องบอกให้เราเข้าใจ เขามี2ทาง และนั่นคือแฟน ให้เราช่วยเข้าใจ เพราะเขาก็พยายามประคับประคองทั้งสองฝ่าย เราไม่อยากเสียเค้า เราเลยยอม เรารักน้องมากและไม่อยากเสียน้องไป
.
วันลอยกระทง พ.ศ. 2561 น้องมาลอยกระทงกับเราค่ะ เราไปลอยกระทงด้วยกัน เรามีความสุขมาก และเช้าวันถัดมา น้องก็เดินทางไปหาแฟน เพื่อลอยกระทงด้วยกัน เราก็น้อยใจค่ะแต่พูดไม่ได้ แต่ระหว่างเราฝึกสอน น้องก็ขับรถมาหาเราเรื่อยๆ รับเรากลับไปที่ห้องน้องวันเสาร์อาทิตย์อยู่บ่อยๆ
.
ในวันเกิดน้องเราซื้อเสื้อขับบิ๊กไบท์ให้ มันก็แพงค่ะ น้องบอกอยากได้เราเลยซื้อ และเราก็ห่วงความปลอดภัยของน้องด้วย และเราก็ให้ด้วยใจ
.
น้องอยู่ปีสี่ น้องต้องออกสังเกตุการณ์สอนเป็นเวลา 2 สัปดาห์ แน่นอนค่ะ น้องมาโรงเรียนที่เราฝึกสอน มาเช่าห้องพักแถวโรงเรียน นักเรียนจำรถน้องได้ เพราะน้องมารับมาส่งที่บ้านพักครูบ่อยค่ะแต่ไม่เห็นหน้าเพราะใส่หมวกกันน็อค
.
ตลอด 2 สัปดาห์ เราอยู่ด้วยกันค่ะ เราไม่นอนบ้านพักครูเราไปนอนที่ห้องเช่ากับน้อง น้องเข้าโรงเรียนวันแรก เราสดใสมากเลย ที่มีน้องมาอยู่ใกล้ๆ มีแค่บัดดี้ฝึกสอน กับรุ่นพี่ที่บรรจุอยู่ที่นี่เอกเดียวกับเราที่รู้ หลังจากนั้นนักเรียนก็เริ่มสังเกตุ ครูในโรงเรียนเริ่มสังเกตุ น้องไม่ไปอยู่กับครูพี่เลี้ยง ไม่ไปอยู่กับเพื่อนฝึกสอน ตัวติดกับเราตลอด ทุกคนเข้าใจว่าเราเป็นแฟนกัน และการที่เข้าใจแบบนั้น เรารู้สึกดีค่ะ
.
แต่โลกมันกลมนะคะ มีพี่คนหนึ่งผู้ชาย แกพึ่งมาบรรจุที่นี่ ก่อนที่เราจะมาฝึกสอนเทอมนึง เขามีภรรยา ที่ทำงานที่เดียวกันกับแฟนน้อง และบังเอิญว่าภรรยาเขาเป็นแก้งเดียวกันกับแฟนน้อง เราไม่แน่ใจว่าพี่ผู้ชายคนนั้นเล่าอะไรให้ภรรยาเขาฟังบ้าง และภรรยาเขาไปเล่าอะไรให้แฟนน้องฟังบ้าง อันนี้เราไม่รู้ เราว่าเขาคงเล่าแน่ๆแหละค่ะ
.
พี่สาขาเราที่บรรจุอยู่ที่นี่ก็คอยสังเกตน้อง บัดดี้ฝึกสอนก็เตือนเราว่า น้องไม่จริงใจกับเรา เราก็ไปถามน้อง น้องก็บอกจริงใจกับเราที่สุดแล้ว ด้วยความที่รักน้องมาก จึงไม่ฟังคำเตือนของใคร ปล่อยให้หัวใจมีความสุข
.
ในช่วงเวลาที่น้องมาสังเกตุการณ์สอน มันติดกับกีฬาสี ผอ.ขอให้อยู่ช่วยงานต่อ 1สัปดาห์ โดยให้ค่าตอบแทนเป็นเสื้อโรงเรียน ซึ่งแบ่งครูรับผิดชอบสี เราอยู่อีกสีนึง น้องอยู่อีกสีนึง แต่น้องมาช่วยสีเรา เราสองคนไปช่วยเด็กเตรียมขบวน แสตน อุปกรณ์ที่ใช้บนแสตน ทุกอย่าง จนนักเรียนเรียกเราว่าคุณพ่อสีกับคุณแม่สี เราก็รักและผูกพันกับนักเรียนมาก
.
งานกีฬาสีจบต่อด้วยปีใหม่ปิดท้าย เราจับของขวัญปีใหม่กัน น้องสนิทกับนักเรียนของเราแล้วตั้งแต่กีฬาสี เราเลยไปซื้อของขวัญและห่อคล้ายกัน มาจับที่ห้องที่ปรึกษาเรา นักเรียนแซวค่ะ ว่าของขวัญคู่ จับแบบเวียนไป ใครจับได้คนนั้นจับต่อ มันบังเอิญที่ว่าเราจับได้ของน้องค่ะ ยิ่งโดนแซวหนักไปใหญ่ เรายิ่งมั่นใจว่าน้องรักเรามากจริงๆ
.
ปิดปีใหม่น้องขออนุญาติ ต้องใช้คำว่าขออนุญาติ เพราะน้องไม่ได้อยู่กับเรา น้องขอไปเค้าดาวห์กับแฟนน้อง ที่บ้านแฟนน้อง แต่น้องก็คุยกับเรา เราสวัสดีปีใหม่กัน
.
เช้าวันที่ 1 มกราคม 2562 น้องขับบิ๊กไบท์จากบ้านแฟนน้องจะกลับบ้านไปหาพ่อกับแม่น้อง น้องเกิดอุบัติเหตุค่ะ รถเฉี่ยวกับรถมอเตอรไซต์อีกคัน น้องถลอกค่ะและช้ำพอสมควร แต่ดีค่ะที่ไม่ร้ายแรง พอน้องเกิดอุบัติเหตุ น้องก็แชทบอกเราไว้ พอออกจากโรงพยาบาล เราก็คอลหา ถามไถ่เป็นห่วงนานพอสมควร และพอวาง น้องแชทมาว่า แฟนน้องโทรมาขณะเราคุยกันค่ะ แต่น้องบอกว่าคุยกับพี่
.
แฟนน้องเริ่มสงสัยค่ะ เริ่มแคปเฟสมาให้น้องดูว่าเราไปกดความรู้และคอมเม้นเฟสกันบ่อย น้องก็ส่งให้เราดู น้องกับแฟนทะเลาะกัน แต่เราสังเกตว่าเวลาน้องทะเลาะกับแฟน น้องจะพูดเข้าข้างตัวเอง และบอกว่าแฟนน้องงี่เง่า น้องไม่โทษตัวเองว่าไม่ได้ใส่ใจมากพอ น้องต้องใส่ใจคนสองคนในเวลาเดียวกัน เราและแฟนน้องจะได้รับการใส่ใจไม่เต็มที่
.
เราเลวอย่างหนึ่ง เราจะทำให้เขาเลิกกัน เราแอดเฟสแฟนน้องไป และถ่ายรูปลงเฟสบุ๊คสตอรี่ เพื่อให้แฟนน้องเห็น และหึงและเลิกกัน น้องทะเลาะกันค่ะ เราคิดว่าสำเร็จแต่ไม่เลย น้องอธิบายให้แฟนฟังว่า เราคือพี่ที่สนิทคนนั้น คนที่คอยทำทุกอย่างคอยช่วยเหลือทุกอย่าง ตอนนั้นแฟนน้องก็เข้าใจว่าเราเป็นแค่พี่น้องกัน
.
เราแทบสติแตกค่ะ เราไม่อยากอยู่แบบนี้ เราก็กลัวว่าถ้าเราพูดความจริงเราจะเสียน้องไป แต่ด้วยแรงกระตุ้นจากพี่สาขาและบัดดี้ฝึกสอนที่คอยบอกว่าเรามีค่ามากกว่านั้น
.
หลังจากน้องหายป่วย น้องพาแฟนมาที่ห้องที่มหาลัยเพื่อมางานแต่งเพื่อนแฟนน้อง เราไม่รู้เป็นอะไรค่ะ เราหึงมากจนกระทั่งตัดสินใจคุยกับแฟนน้อง บอกทุกอย่าง เราไม่คิดว่าแฟนน้องก็รักน้องมากเช่นกัน
.
เราคิดว่าน้องตัวขาดจากเรา และเราไม่มีน้องแล้ว เราเสียใจมากเราร้องไห้ค่ะ ทุกคนรอบตัวคอยปลอบคอยให้กำลังใจ แต่มันไม่มีผล เราแทบไม่เป็นผู้เป็นคน เราเลยลองคุยกับน้อง น้องบอกแค่เสียใจ น้องก็ไม่อยากเสียเราไป มันยิ่งทำให้เรารักน้องมากขึ้น
.
เราตัดสินใจคุยและอธิบายให้แฟนน้องฟัง เราคุยกันแบบเข้าใจ เราบอกแฟนน้องว่าเราอยู่ในสถานะนี้มาตั้งแต่ก่อนที่น้องจะคบกัน แฟนน้องก็คงช้อคมาก และเสียใจมากไม่แพ้เราเลย แฟนน้องเข้าใจว่าเราหวังดีกับน้อง เราก็เลยไม่อะไร ส่วนน้องดีใจมากที่เราเข้าใจกัน เพราะคิดว่าจะได้เมีย2คน
.
แต่ผู้หญิงคือผู้หญิงค่ะ แฟนน้องเริ่มหึงที่น้องสนิมกับเรามากกว่าเขา ไปไหนมาไหนด้วยกันมากกว่า และน้องฟังเรามากกว่าแฟนน้อง น้องกับแฟนทะเลาะกันเพราะเรา แฟนน้องหึงเราบ่อยมาก แต่ไม่เลิกกัน
.
วันที่น้องกับแฟนครบรอบ 2ปี น้องจะไปฉลองกับแฟนตอนเย็นค่ะ แต่วันครบรอบของน้องกับแฟนน้องเรายังนอนกอดกันอยู่ค่ะ
.
น้องขอให้เราบล็อคเฟสแฟนน้อง เพราะเบื่อที่จะทะเลาะกับแฟนเรื่องเดิมๆ และเราก็อยู่กันแบบที่แฟนน้องไม่รู้ เราบล็อคให้ค่ะ แต่คล้ายว่าเรามีหวัง เราเริ่มหึงแรง เริ่มเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ ทะเลาะกันทุกครั้ง จะจบลงที่เราผิด น้องไม่เคยโทษตัวน้องเลย ว่าทำให้เราเจ็บมากแค่ไหน น้องบอกกับเราว่า "รักเรา แคร์เรา ทำให้เรามากกว่าแฟนน้อง แล้วทำไมเราต้องไม่พอใจ ทำไมเราไม่เข้าใจเขา ว่าเขามี2คน เขามีภาระหลายทาง" เราก็ยอมอีกยอมอยู่ในความลับ คล้ายของตายค่ะ
.
พี่ๆที่โรงเรียนและบัดดี้ฝึกสอนเข้าใจว่าเราตัดขาดกันแล้ว แต่เราไม่ได้ตัดขาด เราวางแผนคืนดีกันที่โรงเรียน ให้ทุกคนรู้ว่าเราดีกันแล้ว จะได้ไปมาหาสู่กันตามปกติ แต่พี่ก็คือพี่ค่ะ พี่ของเรารู้ว่ามันเป็นยังไง แต่น้องก็ยังไม่โทษตัวเองเหมือนเดิม น้องยังโทษสิ่วรอบตัว โทษเรา โทษแฟน แล้ววันนั้นเราก็กลับด้วยกัน
.
เราฝึกสอนเสร็จต้องกลับทำธุระที่มหาลัย เราไปอยู่กับน้องอาทิตย์ น้องต้องคอลกับแฟนทุกวันค่ะ น้องเลยขอให้เราไปอยู่กับเพื่อนซัก2ชั่วโมง แล้วเขารับกลับมาที่ห้อง หรือบางครั้งเขาก็โกหกแฟนว่าไปทำงานข้างนอกเพื่อคอลกัน เป็นแบบนี้เรื่อยๆค่ะ
(ต่อข้างล่างนะคะ ยังไม่จบ)