เราเครียดมากเลย...ปรึกษาใครไม่ได้ ระบายให้ใครฟังก็ไม่ได้ เลยตัดสินใจสมัครสมาชิกพันทิปเพื่อมาขอความคิดเห็นหน่อยคะ(นี่เป็นกระทู้แรกของเราคะ)
เริ่มเรื่องเลยนะคะ ในปี2559นี้ โรงเรียนเรามีนักศึกษาฝึกสอนวิชาพละศึกษามาฝึกสอน เราเห็นเค้ามาใหม่ ตอนแรกก็ไม่ได้สนใจอะไรเลย ทักทายกันธรรมดา อยู่มาวันนึง ในช่วงเปิดเทอมมาได้ไม่นานแหละคะ เราได้เข้าไปใกล้ชิดกับฝึกสอนมากขึ้น แต่เราก็ยังไม่ได้สนใจอะไรนะคะ จนวันนึงเฟสบุ๊คของเราก็แจ้งเตือนมาว่ามีคนส่งคำขอเพื่อนมา เราก็เข้าไปดู....อ๋ออออ ครูฝึกสอนที่โรงเรียนนี่เอง เลยรับทันที ซักพักนึงครูเค้าก็ทักมาทางข้อความ(นั่นคือจุดเริ่มต้นของทุกๆอย่าง).....เราก็ตอบตามปกติ เรียกครูปกติ ครูเค้าก็ชวนเราคุย เราก็แปลกใจนะคะ ว่าอยู่ดีๆทำไมแอดมาชวนคุยเยอะจัง ครูเค้าก็ทักเรามาบ่อยๆนะคะ ทักมาทุกวัน เราก็ตอบบ้าง ไม่ตอบบ้าง ตามมารยาทแหละคะ เพราะเราเองก็มีคนที่คุยด้วยอยู่แล้ว เลยไม่ค่อยว่างตอบครูเค้า จนวันนึงครูเค้าบอกมาตรงๆว่าชอบเรา เราก็อึ้งนะคะ เห็นแต่ในนิยาย ไม่คิดว่าจะเกิดกับตัวเราเอง เราคุยกันทุกวันคะ นานๆเข้าเราก็รู้สึกดีนะคะ แต่เราก็ยังคุยกับคนที่เราคุยอยู่ด้วย ครูเค้าดูเป็นผู้ใหญ่มาก คอยเตือนคอยสอนเราทุกอย่าง เป็นคนที่เข้าใจเราอะ ครูเค้าทำทุกอย่างให้เราเห็นว่าเค้าชอบเราจริงๆ ครูเค้าให้เราเรียกเค้าว่าพี่ ส่วนแทนตัวเราว่าน้อง พี่เค้าคอยห่วง ทะนุถนอม อยู่ข้างๆเสมอ แต่เราก็คิดเสมอว่าต้องห้ามใจนะ เผลอใจไปมากกว่านี้ไม่ได้ ยังไงมันก็ผิด ยังไงพี่เค้าก็เป็นครู(ถึงจะเป็นฝึกสอนก็เถอะ) ช่วงนั้นเราเครียดมากเลย เราพยายามห้ามใจ เจอกันที่โรงเรียนพยายามไม่เจอ หลบหน้า แต่ยังไงก็หลบไม่พ้น เราเลยคิดว่าเราคงต้องหาใครซักคนมาแทนพี่เค้าให้ได้ จะได้ไม่เผลอใจมากกว่านี้ ตอนนั้นเองที่คนที่เราคุยด้วยเค้ามาขอคบพอดี เราเลยตัดสินใจคบกับกับเค้า เราคิดแล้วว่ายังไงเรื่องเรากับพี่เค้าก็ไม่มีทางเป็นไปได้หรอก ตอนที่เราบอกกับพี่เค้าว่าเรามีแฟนแล้วนะ พึ่งคบกันวันนี้  พี่เค้าขอร้องเราให้เราเลือกพี่เค้า ให้เราคิดดีๆ เค้าขอร้องเราทุกอย่าง เรารู้ว่าพี่เค้าเสียใจ แต่ทำยังไงได้คะ เราคิดว่าเราทำในสิ่งที่ควรทำแล้ว
เราคบกับแฟนเรามาเรื่อยๆเลยคะ ดีกันบ้างทะเลาะกันบ้าง ตามปะสาคนเป็นแฟนกันเนอะ พอทำให้เราลืมครูออกไปจากใจได้ แต่เราก็ต้องเจอหน้าครูที่โรงเรียนทุกวัน มันก็ยังคงตัดไม่ขาด ถึงพี่เค้ารู้ว่าเรามีแฟน แต่เค้าก็ไม่เคยเลิกยุ่งกับเราเลย ยังคงทักเรามาเรื่อยๆ เราก็ห่างๆไม่ค่อยตอบ พี่เค้าก็มีโกรธเราบ้าง เราก็ไม่เคยบอกแฟนเรานะคะว่าพี่เค้ายังทักเรามาอยู่ พี่เค้าบอกเราว่าเค้าจะรอ เราใช้ชีวิตอย่างนี้มาเรื่อยๆคะ 6-7 เดือนได้ เราทะเลาะกับแฟนอย่างหนักจนต้องเลิกกันไปคะ พี่เค้าก็คอยปลอบคอยอยู่ข้างๆเสมอ จนทำให้เราหวั่นไหวกับพี่เค้าอีกครั้ง ครั้งนี่เรายอมรับว่ารุนแรงกว่าทุกครั้ง เรารู้สึกดีจนกลายเป็นชอบ จากชอบก็กลายเป็นรัก จนเราลืมคำว่าครูและนักเรียนไป ทำยังไงดีคะ? เรารู้ว่ามันผิด แต่เราให้ใจเค้าไปแล้ว
มาช่วงหลังๆเรารู้สึกว่าพี่เค้าไม่ค่อยตอบแชทเราเหมือนเดิมอะคะ  จากที่เคยคุยกันทุกวัน มาเดี๋ยวทักมาบ้างไม่ทักมาบ้าง จนเราไปเปิดเจอเมสเซนเจอเค้าที่เค้าคุยดับผญ.คนอื่นอยู่ด้วย ตอนนั้นเราจุกมากเลย เราถามพี่เค้า พี่เค้าก็บอกว่าไม่มี ไม่ได้คุยกับใครเลย แต่สิ่งที่เราเห็นมันไม่ใช่ พี่เค้าคุยกับผญคนนั้นเหมือนที่คุยกับเราเลย เพียงแค่ผญคนนั้นเหมือนจะไม่ได้ชอบพี่เค้า เราเจ็บมากนะ เลยตัดสินใจจะอยู่คนเดียว บล็อคเฟส บล็อคไลน์ แต่พอเราหายไปได้สองวันพี่เค้าก็โทร.มาง้อเราอยู่ดี เราพอเห็นเค้ามาง้อก็ใจอ่อนเอาซะง่ายๆ เป็นแบบนี้อยู่บ่อยๆ เวลาเจอกันที่โรงเรียนก็ทำเป็นเหมือนไม่รู้จักกันเลย ทั้งที่ดับนักเรียนคนอื่นพี่เค้าก็หยอกล้อเล่นกันตามปกติ เราแอบหึงเค้าบ่อยๆเวลาเค้าอยู่กับนักเรียนผญ จะไม่ให้แอบหึงได้ไงคะ ก็ขนาดเราพี่เค้ายังเคยชอบ เคยจีบ ละกับนักเรียนคนอื่นละทำไมจะไม่ได้ เราก็คิดไว้แหละ อะไรๆมันก็เกิดได้ เพราะพี่เค้าบอกว่าพี่เค้าเคยเจ้าชู้ ทำยังไงดีคะ เราไม่อยากใจอ่อนแบบนี้อีกแล้ว ไม่อยากวนเวียนอยู่กับความรักที่ไม่ชัดเจนแบบนี้อีกแล้ว...เราทำใจไม่ได้ ตัดเค้าไม่ขาดเลยจริงๆ เราเครียดมาก คิดไม่ออกเลยจริงๆว่าจะจัดการกับความรู้สึกกับสิ่งที่เป็นอยู่ยังไง ไม่อยากแอบร้องไห้แล้วอะ