บาป คือ ความชั่วร้าย อกุศล การประพฤติที่ไม่ดี
ผลของบาป ก่อให้เกิดความร้อนรน กระสับกระส่าย ไม่สงบ ฟุ้งซ่าน จิตหมองหม่น ใบหน้าหมองคล้ำตามมา... เหล่านี้เรียกว่า เกิดทุกข์ในใจขึ้นแล้ว

บุญ คือ สิ่งดีงาม ความสุข การประพฤติที่ดี
ผลของบุญคือ ได้รับความเย็นใจ สว่างใจ โปร่งโล่ง ผ่องแผ้ว ผ่องใส สงบเย็น จิตใจเข้มแข็งตั้งมั่นในกุศลความดีงาม ใบหน้าแววตาสุกใส 
เหล่านี้แหละ คือ บุญ

บุญกับบาป เปรียบเหมือนคะแนน อันไหนคะแนนเยอะกว่ากัน จิตใจก็จะมีสภาวะตามผลที่มีคะแนนมากกว่า
หากคะแนนบุญเยอะมาก คะแนนบาปน้อย หมายได้ว่า... ชีวิตสวยงาม มีความสุข อิ่มพริ้ม สว่างสไว
หากคะแนนบาปเยอะ ชีวิตก็หม่นหมองเศร้า อมทุกข์ ตามมา

ทั้งนี้ สิ่งที่น่ากลัวอีกอย่าง คือ เมื่อบาปมาก ก็จะถูกอำนาจของบาปลากให้ประพฤติไม่ดีอยู่เรื่อย ๆ ตามมา บาปก็ยิ่งตัวใหญ่ขึ้น จะเอาชนะก็ยากขึ้น
ในขณะเดียวกันเมื่อบุญมาก บุญนี้ก็จะสามารถเป็นเกราะป้องกัน ให้จิตใจเข้มแข็ง ที่จะไม่ก้าวไปประพฤติบาปได้ เรียกว่า ตั้งมั่นในกุศลได้อย่างเข้มแข็ง แถมยังทำให้เกิดฉันทะที่จะทำสิ่งดี ๆ ต่อยอดเพิ่มขึ้น...

...

โอ้ ขอให้บุญข้านี้เทิดทูนงอกงามในใจด้วยเถิด กุศลเติมบุญ จิตใจสว่างสไว รักษาความดี เจริญความดีให้งอกงาม
ประพฤติกุศล ก็ย่อมได้บุญ
ประพฤติอกุศล ก็ย่อมได้บาป