จริงๆผมเป็นไร้มารายาทสินะ

กระทู้สนทนา
ผมในโลกความจริงเป็นคนมีมารยาทมาตลอดเลยแหล่ะ แต่พอผมมาตั้งคำถามอะไรในเนี่ย ผมกับทำตัวไร้มารยาท ได้คำตอบไม่มีการกดใจอะไรให้เลย ไม่มีการขอบคุณเลย เวลาตอบกลับก็ตอบแบบห้วนๆ ทั้งๆชีวิตจริงผมก็ทำตัวมีมารยาทตลอด และเวลามาตั้งคำถามในเนี่ยผมว่าผมเป็นตัวเองสุด สุดท้ายชีวิตจริงผมมันแค่ละครตบตาหรอ ผมโดนตำนิว่าอะไรในเนี่ย ทำให้ผมดาวไปวัน-2วันเลย พอกลับมาคิดแล้วเวลาจะต้องมีมารยาทกับต้องคิดตลอดว่าต้องทำแบบนั้นๆ เหมือนแสร้งแกล้งทำเพื่อเข้าสังคม มันไม่ได้ออกมาจากใจจริงๆเลย ผมรู้สึกเหมือนตัวตนผมแตกสลายเลย ผมเริ่มสับสนกับตัวเองแล้ว ผมรู้สึกแย่มากๆเลย ผมมันแค่คนไร้มารยาทจริงๆ ทุกมารยาทของผมมันต้องผ่านการคิดมากกว่าการทำโดนความรู้สึก เหมือนกำลังแสดงละครตบตา เพื่อกลมกลืนกับสังคมแค่นั้น ผมเกลียดการถูกรังเกียจ ผมไม่มีเพื่อนเลยช่วงประถม หรือผมอาจจะมองว่าเขาเป็นเพื่อนแต่เขามองผมเป็นมั้ยผมไม่รู้ ผมเลยต้องการไม่เป็นที่รังเกียจ ผมเลยพยายามไม่ทำตัวให้น่ารังเกียจ พยายามเป็นคนที่มีมารยาท แต่ลึกแล้วผมไม่ใช่คนแบบนั้นเลย ผมอาจจะเป็นคนไม่สนโลกด้วยซ้ำ ถ้าเรื่องแย่สุดคือทุกคนเกลียดผมจะไม่ใจใครทั้งนั้น แต่ถ้าไม่มีใครเกลียดผม ผมจะพยายามไม่ให้เขาเกลียด แต่พอเป็นผมในรูปแบบในพันทิปตอนนั้น ทุกคำที่ผมตอบคือแบบไม่สนหรอกคุณเป็นใคร แค่ตอบไปแบบตามความรู้สึกตอนนั้นเลย ไม่คิดเรื่องมารยาทในหัวเลย ถ้าน่าคนก็ขอบคุณครับ ผมไม่รู้ผมควรเสนอหน้ามาถามอะไรในนี้ต่อมั้ย ผมไม่สามารถแบกหน้าของผมมาถามใครในนี้ได้แล้ว ผมอาจจะคิดมากไปคงไม่มีใครมาสนใจหรอก เดี๋ยวกลายเป็นคนที่คิดอะไรก็แสดงออกมาไปแล้วอะ  แต่ก่อนคนคิดแล้วคิดอีกเป็นร้อยรอบ แต่เบื่อที่จะต้องแสดงตัวตนปลอมๆแล้ว เปลี่ยนอารมณ์เร็วมาก ความรู้สึกตอนนี้มันแตกต่างจากตอนแรกเลย ความรู้สึกผิดมันหายหมดเฉยเลย ผมอาจจะคงหายไปปรับความรู้สึกยาวๆ พูดเหนือนตัวเองสำคัญอะ ไม่รู้ว่าต้องเอาหน้าไปไว้ไหนด้วยสิ งั้นหายไปก่อนดีกว่า อาจจะต้องปรับตัวหลายอย่างถ้าต้องใช้แอพนี้ต่อ คงต้องเหมือนเดิม คงต้องแสดงมารยาทเหมือนกับชีวิตจริงมั้ง ไม่รู้มันจะเป็นมารายาทจริงๆมั้ย แล้วที่นี้จะเอาตัวตนของตัวเองแสดงออกมายังไง เอิ่มแสดงกับตัวเองก็ได้ไม่ต้องแสดงมันออกมาละ ใช้ชีวิตแบบละครต่อไป รู้สึกน่ารักเกียจจัง ตัวเองจริงๆเนี่ย เก็บมันไว้ดีกว่า ถ้าตั้งกระทูไปแล้ว คงไม่โดนหาว่าสติไม่ดีหรอกมั้ง ถึงอาจจะจริงก็เถอะเห้อออออ คนบ้าอะไร สลับอารมณ์ได้อย่างกับกิ้งก่า จากเสียใจอยู่ดีๆกลับมาเฉยเมย อาจจะต้องไปพบหมอละมั้งว่างๆเนี่ย จะโดนหาว่าเรียกร้องความสนใจมั้ยแค่ปัญหาทางจิต ปกติก็ปรับสภาพจิตตัวเองดีอยู่ ออกกำลังกายอาจจะช่วยปรับสภาพจิตใจได้ดี คงไม่ต้องไป บ้าก็ตรงคุยคนเดียวเนี่ยแหล่ะ ความสามารถเฉพาะตัว น่าจะลบอันล่างเนอะจะได้ดูน่าสงสาร หรือตอนนี้ก็น่าสมเพชอยู่ จิตตะแพทย์ต้องมาแล้ว เอิ่มอารมณ์เปลี่ยนอีกแล้ว รู้สึกขำตัวเองซะงั้น5555555 เห้อชีวิตเนอะ นี้เสียเวลาทำอะไรอยู่55555 น่าจะไม่เสียบางที่อาจจะเป็นการระบายที่แปลกดี5555 เจ๋งเกินเมื่อชม.ก่อนยังร้องอยู่เลย อะไรเนี่ยจะพิมพ์แต่5555ให้ได้เลยไม่มีอะไรน่าขำ 55555 บ้าจริงๆก็คราวนี้แหล่ะ อายตัวเองอะ ไปละไม่กล้ากลับมาอ่านแน่เลย 5555(อันนี้นิยายสั้นหรือป่าวครับ5555บอกนิยายอาจจะมีคนเชื่อนะ555)
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่