เริ่มต้นเราเรียนมัธยมจบม.1(12) เเล้วเเม่ขอให้ออกมาช่วยงานที่บ้านทำไร่ผักขายส่งเองค่ะ ตอนนั้นเรายังไม่รู้จะเรียนต่ออะไร อยากเป็นอะไร เเล้วเงินที่จะต้องส่งเรียนเรารุ้ว่าไม่มี
เลยตัดสินใจออกค่ะ จะเรียนกศนที่บ้านก้ไม่ให้เรียน กลัวเสียคนตามเพื่อน อยุ่ทำงานกับที่บ้านมาตลอด ทำงานใช้หนี้สินเกือบหมด ต่อเติมบ้าน ตอนนี้เรา21เเล้วอยากเรียนกศนให้จบม.6 เเล้วต้องทำงานไปด้วย เเม่ยายก็ไม่อยากให้เราเรียน ด่าว่าเรา ว่าไปขายของดีกว่า ทีเห็นคนอื่นอายุ30เขาเพิ่งเรียนจบตรี ก็มาเปรียบเทียบกับเราว่าเราเรียนก็ไม่จบ เสียใจค่ะไม่ให้กำลังใจเรา ยังจะมาว่าเราอีก เเล้วพอจะเรียนยังจะมาขัดอีก งงมากค่ะ
ร้องให้เสียใจจุกในอก  เราอยากมีงานเผื่ออนาคตเราเเก่จะได้ไม่ต้องลำบาก อยากเรียนต่อเขาบอกให้เก็บเงินส่งตัวเอง😢 รู้สึกไม่มีอะไรที่เป็นของตัวเองเลย เหนื่อย บางทีก้คิดอยากจะตุย