คือว่าเวลาผมกลับมาจากร.ร.เหนื่อยๆมีการบ้านเยอะงานเยอะกิจกรรมอีกการโดนบลูลี่อีกพอกลับบ้านมาผมก็มาบ่นว่าวันนี้เหนื่อยงั้นงี้ให่แฟนฟังแต่แฟนก็แทบไม่สนใจจนแบบว่ากำลังใจผมหมดจนผมต้องอ้าปากขอให้แฟนผมให้กำลังใจให้ คือแบบว่าแฟนผมทำงานเหนื่อยอะไรงี้ผมก็ให้กำลังใจตลอดแบบไม่ต้องขอเลยแต่พอตาผมผมแทบไม่ได้เลย พอตอนล้าสุดนี้ผมตัดพ้อกับการที่ตัวเองเป็นตัวขัดขวางความสุขทุกอย่างแต่แฟนผมกลับบอกว่าก็รู้ตัวเองดีทำไมไม่แก้ไขละคือผมช็อคไปเลยคือแบบว่าไม่คิดจะพูดงี้แทนให้กำลังใจแล้วพอผมถามทำไมถึงตอกย้ำงี้แฟนผมกลับบอกว่าไม่ได้ตอกย้ำเเค่บอกเฉยไปคือ..แบบนี้เรียกว่าบอกหรอครับ...อยากได้กำลังใจทำไมต้องขอด้วยละครับและคำพูดแบบนี้เรียกว่าการลอกแทนคำตอกย้ำหรอครับหรือผมคิดไปเอง