มันคือเป็นเรื่องของครอบครัวเราค่ะ ..เรารู้สึกว่าพ่อเเม่รักน้องมากกว่าค่ะ คือเรื่องนี้ก็คือพ่อกับเเม่ เราเเยกกันอยู่ค่ะเรากับน้องอยู่กับเเม่ พ่อก็จะเป็นคนโทรหาเราเพราะเรามีโทรศัพท์เเต่น้องไม่มี พ่อก็เลยโทรถามเราเเทนค่ะ: เเต่เวลาโทรมาก็เอาเเต่ถามว่าน้องทำไร น้องกินข้าวรึยัง น้องอยากได้อะไรไหมไม่เคยถามเราเลยว่าเราอยากได้อะไร ช่วงนี้เรากำลังขอโทรศัพท์ใหม่กับพ่อ เราขอมาเป็นเดือนๆเพราะเราอยากได้ไปเก็บข้อมูลในการเรียนค่ะ เราขอตั้งเเต่เดือนมีนาคมเเล้วขอมานานมากนานมากๆๆที่ขอ เเต่พ่อก็เอาเเต่บอกว่าไม่มีเงิน ไปขอเเม่สิอะไรเเบบเนี้ยอะค่ะ; เเต่พอน้องบอกว่าอยากได้ของเล่นอยากได้เสื้อผ้าพ่อก็ซื้อให้น้องคนเดียว เสื้อผ้าน้องมีเยอะกว่าเราด้วยซ้ำ คือเราก็อยากให้พ่อเเม่เห็นเราเป็นลูกสาวคนนึงบ้างไม่ใช่ว่าอะไรก็มีแต่น้องชายเราก็เข้าใจนะว่าน้องยังเด็กเเต่ก็ควรรักให้เท่ากันหน่อยเเต่ไม่ ความรักที่พ่อเเม่ให้มันมีให้น้องมากกว่าเรามากๆ😞เเต่พอเราไปเล่าให้เพื่อนฟังเพื่อนก็ไม่ปรอบใจเราให้ใครฟังเขาก็ทำเป็นหูถวนลม เเม่ย่าที่เราคิดถึงเเละรักมากกที่สุด ก็ไม่เคยฟังเราหรือเข้าใจเราเลย คือเราโครตเสียใจเเละรู้สึกเศร้ามากเลยค่ะ!!😫😢ไม่มีใครสนใจหรือใส่ใจเลยค่ะ❕❕เราร้องไห้เเทบจะตลอดที่พ่อถามถึงน้องหรือเเม่กอดน้องหรือพูดกับน้องเเบบสนิท ตั้งเเต่น้องเกิดมาเราก็ไม่เคยได้กอดหรือหอมเเก้มเเม่สักครั้งเลย เราคิดไปเองไหมค่ะ😞😞😢😭