ถ้าเล่าผ่านมุมมองของเราค่ะ ตั้งเเต่เด็กเราก็โตมาเหมือนเด็กทั่วไปค่ะ อยู่ที่บ้านมีพ่อ เเม่ ยาย ก็ดูอบอุ่นดีเรารู้สึกโชคดีมากเลยค่ะตอนเด็กๆ เเต่พอโตขึ้นเเล้วพอรู้ความสิ่งที่เราต้องเจออยู่ตลอดคือการได้เจอหน้าเเม่ตอนเช้าเเละตอนกลางคืนหลัง 4 ทุ่มไปเเล้วเท่านั้นเพราะเเม่ไปทำงานที่ไกลมากต้องนั่งรถไปเเต่เช้ากลับก็ดึก ส่วนพ่อก็ไปทำสวนที่ต่างจังหวัดค่ะซักเดือนก็กลับมาที เราเคยสอบเข้ารร.หนึ่งได้เเต่สุดท้ายก็ต้องออกมาเพราะไม่มีใครไปส่ง สุดท้ายต้องเลือกไปเรียนโรงเรียนที่ลูกของน้าเข้าเรียน เพราะสามารถติดรถเข้าไปเรียนได้ทุกวัน ไปกลับเป็นเวลาตลอด ไม่ได้ออกไปทำอะไรที่เลยเวลาเลย เเม้จะมียายอยู่บ้านเราก็รู้สึกโดดเดี่ยวจริงๆค่ะ เราพยายามทำตัวเป็นเด็กดี เรียนดี ให้พ่อเเม่ได้ภูมิใจ เเต่มันก็เท่านั้นเรารู้สึกได้นะว่าพ่อเเม่รักเราพยายามหาเงินให้เรา เราก็ควรจะพอใจเเละไม่เรียกร้องอะไร เราภูมิใจในตัวเองมากที่ผ่านเวลาเหล่านั้นมาได้ เราใช้อนิเมะ การ์ตูน เป็นตัวช่วยให้เราลืมช่วงเวลาของวันไป มันก็เเค่จบหนึ่งวันเเละเริ่มวันใหม่เท่านั้นเอง เราไม่มีเป้าหมายในชีวิต เเค่อยู่ๆไป เเละสุดท้ายเราทำสำเร็จนะ ชินกับการที่อยู่คนเดียว ชินกับการไม่ได้ออกไปไหน ก็นั่งดูการ์ตูนไป เเค่นั้น เเต่พอเราโตขึ้นเราเข้ามหาวิทยาลัย พ่อกับเเม่เราเลิกทำงานเเล้ว กลับถามเราไม่หยุดตอนนี้ทำอะไร ที่ไหน ทำไมเงียบไม่ตอบ สิ่งเหล่านี้เราอยากจะบอกว่าเราไม่ต้องการมันเเล้ว เราอยู่ได้ด้วยตัวเองเเล้ว การไล่ถามของเค้ากลายเป็นสิ่งที่เราไม่ชอบ มันทำให้เราควบคุมอารมณ์ไม่ได้ ทำให้เราพูดไม่ดีใส่พ่อกับเเม่ เราไม่อยากทำอย่างนั้น เเต่เค้าไม่หยุด เราบอกเเล้วว่าเราไม่ชอบตอบอะไรเเบบนี้ ทำไมทำเหมือนที่ผ่านๆมาไม่ได้ พอเรากลับบ้านเเม่ก็พยายามมาคุยกับเรา เเต่นั้นเราก็ไม่ต้องการเเล้ว ก็เเค่ทำเหมือนเดิมไม่ได้เหรอได้โปรดอย่าลากเรากลับไปในช่วงที่โหยหาเวลาจากคุณเลย มันทรมาน เราผ่านมันมาเเล้ว ให้มันผ่านไปเถอะนะ ถึงตอนนี้จากงานที่เเม่ทำจะทำให้เรามีชีวิตดีขึ้น เเต่หนูรู้สึกว่างเปล่ามากค่ะ เพราะยังไงความเป็นจริงที่มันเกิดขึ้นถึงเเม่จะบอกว่าทำงานเพื่อหาเงินให้หนู เเต่นั้นเเม่ก็ทำเพื่อตัวเองด้วยค่ะ เพื่อหน้าตา ภาพลักษ์ที่เเม่บอกเสมอ โดยรวมทุกอย่างเเล้ว เเม่คะ พ่อคะ ได้โปรดปล่อยหนูไปในทางของหนูเถอะนะคะ หนูไม่ได้ต้องการตัดขาด เเต่หนูก็เเค่อยากใช้ชีวิตโดยไม่ต้องคาดหวังอะไรกับเเม่กับพ่อเเล้วค่ะ หนูผ่านช่วงเวลาที่เดียวดาย เเละยอมรับเหตุผลจากเเม่มาเเล้ว ตาเเม่บ้างค่ะที่จะรับฟังเเละยอมทำตามเหตุผลของหนู