ผมเป็นลูกที่พ่อแม่เลิกกันแล้วพ่อกับแม่ต่างก็มีลูกใหม่ผมรู้สึกว่าผมไม่ได้สำคัญอะไรกับพวกเค้ารู้สึกเหมือนว่าเค้าแค่ส่งเงินให้ผมใช้แต่รายจ่ายผมมันดท่ากับตังทีพ่อกับแม่ให้มาพอสิ้นเดือนผมก็ต้องจ่ายค่าใช้จ่ายต่างๆตังที่ให้มาก็จะหมดพอดีแล้วถ้ามีอะไรที่ผมอยากได้ผมก็จะไม่ได้ขอใครก็ไม่ได้แม่บอกไม่มีตังแต่ซื้อไอแพตให้น้องได้ซื้อ13pro max ใช้ได้แต่กับผมพอขออะไรไปก็จะโดนพูดว่าสบายเกินไปแล้วทั้งที่ผม
โครตเหนื่อยจะไปเที่ยวก็ไปไม่ได้ตังก็จะใช้ไม่พอ อยากได้อะไรผมก็ไม่ได้แล้วพอผมมีปัญหาอะไรแม่ก็จะชอบพูดให้ผมเสียความรู้สึก ผมว่าผม
โคตรเหนื่อยแต่จะมีใครมาเข้าใจผมเต้าก็คงคิดว่าผมสบายมาก ค้างในผมมันเหนื่อยน้อยใจ เค้าทำเหมือนผมไม่มีความรู้สึก
เหนื่อยท้อน้อยใจ(ครอบครัวไม่ใช่เซฟโซนที่ดีสำหรับผม)