คือเนื่องจากว่าใกล้สอบแล้ว และเพิ่งมีปัญหากับเพื่อนที่คบกันมาได้เกือบ 3 ปีเนื่องจากว่านางมาน้อยใจและใส่อารมณ์เพียงเพราะว่าเราไม่อยากไปตามที่นางบอก(จะไปเที่ยวกลางคืน แต่เราไม่ค่อยออกตอนกลางคืนอยู่แล้วเนื่องจากสายตาไม่ดีและเวลาเราอยู่ที่คนเยอะเรารู้สึกใจไม่ดีตลอดเลยไม่ชอบไปไหนกลางคืน นานๆทีจะออกกลางคืนเพราะไปทำธุระ/นอนไม่หลับ และเราก็พูดกับนางในเรื่องนี้ทุกรอบค่ะ) ซึ่งนางให้เหตุผลที่ว่าทีทำไมยังไปโน่นไปนี่กับคนเก่าตอนกลางคืนได้(คือเขาชวนไปแล้ววันนั้นเรานอนไม่หลับ เราเบื่อ เลยยอมไปส่งของเป็นเพื่อน) ซึ่งเวลาเรามีอะไร ไม่ว่าจะเรื่องอะไร เราจะชอบเล่าให้นางฟังตลอดเพราะเราไว้ใจนาง เห็นว่าเป็นเพื่อนและคิดว่าจะฟังเราบ้าง แต่สุดท้ายเมื่อเกิดเหตุการณ์นี้ทำให้เรารู้สึกว่า สิ่งที่นางฟัง นางฟังแค่นิดเดียว และความรู้สึกเหมือนเราเป็นแค่ทาสนางที่โดนลากไปโน่นไปนี่(ฟังแค่ที่นางอยากฟังและเอาไปล้อต่อ) เราควรทำความเข้าใจความรู้สึกเรายังไงดีคะ แล้วควรปล่อยวางยังไงดี ตอนนี้ความรู้สึกเราปนเป และเราก็คิดว่าเราคงไม่กล้าที่จะเล่าอะไรให้ใครฟังถึงจะไว้ใจคนนั้นแล้วแหละค่ะ
ปล 1 .อยู่คอนโดชั้นเดียวกับนาง อาจจะเจอนางบ่อยค่ะ แล้วก็เวลานางโมโหคนอื่นนางชอบมาลงกับนี่ทั้งที่นี่แค่ทักเพราะไม่รู้ว่านางโมโหอะไรตั้งแต่รู้จัก เราเหนื่อยมากค่ะ แล้วนางก็มีแฟนแล้ว และหลังจากเกิดเรื่องนี้เราเลยตัดขาดทุกอย่างกับนางค่ะ
ปล 2 .คนเก่าคือเราเคยบอกนางเราไม่กลับไปคบเป็นแฟนแล้ว เราก็ไม่ได้เป็นแฟนจริงๆค่ะ ทำตามคำพูดที่เราเคยพูด แล้วเราคิดแค่เพื่อนจริงๆ ซึ่งที่เรายังคบเป็นเพื่อนต่ออาจด้วยหลายๆเรื่องที่ยังไม่สามารถตัดขาดได้(คนที่บ้านเราสนิทบ้านนาง ญาติเราเป็นเพื่อนคนในครอบครัวนางค่ะ) และเรารู้สึกว่านางเป็นเซฟโซนกว่าเพื่อนเราหน่อยๆเนื่องด้วยไม่ค่อยพูดคำรุนแรงกับเราแบบเพื่อนเรามาก