ในการทำงานแต่ละวัน รู้สึกว่ามีความเครียดสะสม
ตอนนี้ทำงาราชการอยู่หน่วยงานหนึ่งครับ
นอกจากภาระงานที่ต้องทำเป็นประจำแล้ว ยังมีงานอื่นๆเพิ่มเป็นระยะ
บางครั้งคนอาวุโสในที่ทำงาน ก็ไม่ทำ ให้แต่คนที่อายุน้อยทำ
แต่เวลาประเมินเลื่อนขั้น คนอาวุโส ได้ขั้นได้เลื่อนเยอะกว่าตลอด
ทางหน่วยงานจะได้เงินมาก้อนหนึ่ง ให้ผู้บังคับบัญชา
เป็นผู้ประเมินว่าใครควรเลื่อนได้เงินเพิ่มเท่าไร แต่บางครั้ง
คนที่มีผลงานทั่วไป แต่สนิทด้วยก็ได้ขั้นเยอะ คนที่ชอบประจบก็ได้เยอะ
ที่นี้คนที่ตั้งใจทำงาน (แต่ไม่ประจบ)ได้น้อย
มันก็เหมือนกับหมดกำลังใจ และเกิดความตึงเครียด
นอกจากงานเยอะแล้วเจอระบบอุปถัมป์ที่ไม่ยุติธรรม
ใครมีแนวคิดที่ช่วยให้สบายใจแนะนำไหมครับ
ว่างานไม่ใช่ทุกอย่าง หรือ แนวคิดที่ช่วยให้ปล่อยวางเรื่องงาน
ไม่ให้ตึงจนเกินไปได้บ้างครับ
ขอบคุณนะครับ
มีแนวคิด ให้ปล่อยวาง ให้ไม่จริงจังกับเรื่องงานเกินไปแนะนำไหมครับ
ตอนนี้ทำงาราชการอยู่หน่วยงานหนึ่งครับ
นอกจากภาระงานที่ต้องทำเป็นประจำแล้ว ยังมีงานอื่นๆเพิ่มเป็นระยะ
บางครั้งคนอาวุโสในที่ทำงาน ก็ไม่ทำ ให้แต่คนที่อายุน้อยทำ
แต่เวลาประเมินเลื่อนขั้น คนอาวุโส ได้ขั้นได้เลื่อนเยอะกว่าตลอด
ทางหน่วยงานจะได้เงินมาก้อนหนึ่ง ให้ผู้บังคับบัญชา
เป็นผู้ประเมินว่าใครควรเลื่อนได้เงินเพิ่มเท่าไร แต่บางครั้ง
คนที่มีผลงานทั่วไป แต่สนิทด้วยก็ได้ขั้นเยอะ คนที่ชอบประจบก็ได้เยอะ
ที่นี้คนที่ตั้งใจทำงาน (แต่ไม่ประจบ)ได้น้อย
มันก็เหมือนกับหมดกำลังใจ และเกิดความตึงเครียด
นอกจากงานเยอะแล้วเจอระบบอุปถัมป์ที่ไม่ยุติธรรม
ใครมีแนวคิดที่ช่วยให้สบายใจแนะนำไหมครับ
ว่างานไม่ใช่ทุกอย่าง หรือ แนวคิดที่ช่วยให้ปล่อยวางเรื่องงาน
ไม่ให้ตึงจนเกินไปได้บ้างครับ
ขอบคุณนะครับ