พระไตรปิฎกไม่ใช่อยากจะสังคายนาก็ทำได้ทันที........ทำเเต่ละครั้งยากมาก   ยิ่งนานปราชญ์ที่เป็นอรหันต์ยิ่งน้อยลง   ดันไปตัดของเขาดื้อๆได้ยังไง   บาปกรรม.................สำนักสัตตานังไม่มีทางที่จะมีใครบรรลุได้เด็ดขาด   ด้วยเหตุจิตปักลงดุจขุนเขา   เสาระเนียด  ผลักไม่เคลื่อนในความคิดที่มีตัวตนสุดท้ายที่ทิ้งไม่ได้........ค้างเติ่ง   เพราะดิดว่า   เสียของ  นั่นเอง.......อยากให้มีอะไรมาบรรลุถึงไม่  เสียของ นั่นเอง..........การปฎิบัติธรรมก็จะมีตัวเราปฎิบัติ  ตัวเราละกิเลส  ตัวเราได้ฌาณ  ตัวเราดีขึ้น  ตัวเราเลวลง   ......สารพัดตัวสัตว์ที่มันจะไปเอาโน่นเอานี่    ให้ไอ้ตัวขวางนิพพานมันเจริญขึ้น........ข้ามเรือผิดท่า     หลายท่านในอดีตที่เป็นครูสอนสมาธฺิ  เเต่พระพุทธองค์ไปสอนไม่ทันก็เพราะน่าจะมี ตัวเรานี่เเหละ  ไปขวางอยู่  .....เเค่ตัวเดียวจริง ๆ   อีกอย่างคือบอกว่ามีสัตว์ที่ไม่เกี่ยวขันธ์ 5  มันเเค่มายึดติดเฉยๆ  ....ตัวบรรลุคือสัตว์ไม่เกี่ยวกับขันธ์   อ้าวเเล้วขันะ์ที่ได้เป็นเเมว   มด  พยานาค  คนหูหนวกตาบอดเเต่กำเนิด   ขันธ์นี้ทำไมบรรลุไม่ได้ทั้งๆที่มีสัตว์ที่ท่านบอกว่าตัวนี้เเหละคือตัวบรรลุ......มั่วจริงๆ