สวัสดีค่ะ จขกท เป็นเด็กจบใหม่ อายุ 22 ที่ได้รับโอกาสให้เป็นผู้จัดการหน่วยงาน เงินเดือนค่อนข้างสูง และด้วยความที่เราจบใหม่และไม่มีประสบการณ์อะไรเลย จึงรู้สึกกังวลในตอนแรกแต่ก็ให้โอกาสตัวเองได้ลองทำดู แต่พอเราลองทำไปได้แล้วประมาณหนึ่งเดือน เรารู้สึกไม่โอเคเลยกับงานที่เยอะ กลับบ้านมาก็ต้องทำงานต่อ วันหยุดวันอาทิตย์วันเดียว เราก็ต้องทำงาน ไม่มีเวลาให้ตัวเองและให้ครอบครัว การประสานงานที่หนักหน่วง และงานเอกสารพนักงานที่เยอะ (60 กว่าคน) คนที่สอนงานเราก็มาบ้างไม่มาบ้าง ให้เราคอยรับหน้ากับลูกค้าอยู่คนเดียวตั้งแต่อาทิตย์แรกๆ เรารู้สึกเครียดมากๆ นอนไม่หลับ ไม่อยากไปทำงาน และด้วยที่เราตอนนี้กำลังรักษาโรควิตกกังวล+ซึมเศร้าอยู่ เราจึงแคร์สุขภาพจิตของตัวเองมากๆ เลยตัดสินใจเขียนใบลาออก
ตอนนี้ญาติๆ คนรู้จักของเรารู้สึกเสียดายมาก ที่เราลาออก เพราะด้วยจำนวนเงินที่สูง และโอกาสที่ได้รับมามันดีมาก บางคนบอกว่าเรายังเด็ก เดี๋ยวก็จะมาเสียดายทีหลังแน่นอน เราจึงรู้สึกว่าสิ่งที่เราเลือกเพื่อสุขภาพจิตของเราที่โอเคขึ้นมันถูกหรือไม่ หรือความอดทนของเรามันยันยังไม่มากพอ เราอยากจะรู้ในหลายๆมุมมองของทุกๆคนค่ะ 🙏😢 ขอบคุณค่ะ
มีแต่คนเสียดายที่เราลาออกจากงาน เราผิดมั้ยที่เลือกความสุขให้กับตัวเอง
ตอนนี้ญาติๆ คนรู้จักของเรารู้สึกเสียดายมาก ที่เราลาออก เพราะด้วยจำนวนเงินที่สูง และโอกาสที่ได้รับมามันดีมาก บางคนบอกว่าเรายังเด็ก เดี๋ยวก็จะมาเสียดายทีหลังแน่นอน เราจึงรู้สึกว่าสิ่งที่เราเลือกเพื่อสุขภาพจิตของเราที่โอเคขึ้นมันถูกหรือไม่ หรือความอดทนของเรามันยันยังไม่มากพอ เราอยากจะรู้ในหลายๆมุมมองของทุกๆคนค่ะ 🙏😢 ขอบคุณค่ะ