คือยังทำใจไม่ได้ที่ภรรยาไม่ทำงาน...เดิมทีเธอทำงานมานานเงินเดือนดี ตำแหน่งสูง แต่ทนความเครียดไม่ไหวเลยลาออก  โดยหวังว่าจะหางานใหม่ได้ไม่ยาก  แต่ผ่านมาจนถึงตอนนี้ปีกว่าๆยังหางานไม่ได้...

ส่วนตัวผมก็ไปทำงานตามปกติทุกวัน เงินเดือนให้ภรรยาหมด ทำให้ไม่ได้เก็บเงินหรือใช้เงินตามที่ฝัน...(ซ่อมรถ  ต่อเติมบ้าน หรือซิ้อของที่อยากได้ )  โดยที่เงินเก็บของภรรยาที่ได้จากการทำงานเมื่อก่อนก็มีมากพอสมควร ไม่มีภาระอะไรแล้วและก็ไม่ได้เอาออกมาใช้  แต่ละเดือนเราจึงไม่เดือดร้อนอะไร ...

ความรู้สึกทุกวันนี้ที่พยายามทำใจให้ได้แต่มันก็ทำไม่ได้สักทีคือ..การที่ตื่นมาแล้วต้องเตรียมตัวไปทำงานคนเดียว  งานก็น่าเบื่อ ต้องอดทนพอควร ทุกวันก็ไปทำงานอย่างเซ็งๆ  แต่หันมามองหน้าภรรยาตื่นมาไม่ได้ทำอะไร  แค่คิดแต่ว่าวันนี้จะทำอะไร เล่นโทรศัพท์หรือไปธุระที่ไหน...

ดีใจทุกครั้งที่เธอบอกว่าไปสมัครงานมา  แต่ด้วยอายุก็ยังไม่ได้ทำงานที่ใหม่สักที  และมีแนวโน้มจะเป็นอย่างนี้ตลอดไป  ส่วนงานบ้านเธอก็ทำทุกอย่างปกติดี  ไม่เกียจคร้าน...มีแต่ฝ่ายผมที่คิดไปเอง  ผ่านไปปีกว่าๆแล้วยังทำใจไม่ค่อยได้ควรทำใจยังไงดีครับ...

    อย่าบอกนะครับว่าให้เลิก (เห็นในนี้ชอบบอกให้เลิกกัน ) อยู่กันมาขนาดนี้ถ้าเลิกกัน ผมจะไปอยู่ที่ไหน..ชื่อบ้าน ชื่อรถ ที่ดิน สมบัติเป็นชื่อภรรยาหมด....

ปล.ขอแท็กผู้สูงอายุด้วยนะครับ  อยากได้ความคิดเห็นผู้มีประสบการณ์...