เราอยากระบายเฉยๆ วันนี้เป็นอีกคืนที่เราร้องให้ตอนดึกอีกแล้ว เราอยู่ดีๆก็ดิ่ง ตอนนี้เราอยู่กับสามีแค่2คนค่ะ เราไม่มี พ่อแม่ ญาติพี่น้องแล้วเพราะมีเหตุผลที่ไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้ค่ะที่เรานึกถึง มีเหลือก็แต่น้องชายของสามีพี่เขานิสัยดีมากเลยค่ะ เราเคยไปเจอเขา ประมาณ4-5ครั้ง เขาอยู่ไกล แต่เราไม่ได้สนิทมาก สามีบอกว่า หนูไม่ต้องกลัวนะพี่ฝากเธอไว้กับเขา แต่เราก็ไม่กล้าจะขอความช่วยเหลืออะไรใดๆเพราะเราเกรงใจ
 เราเป็นคนที่กลัวการอยู่คนเดียวมาก และอยู่ไม่ได้ด้วย เหตุผลมันยาวกระทู้ที่เราเคยเขียนไว้แล้ว
เราไม่สามารถอยู่ได้ถ้าขาดสามีไปเราต้องตาย คิดถึงเค้า ถ้าไม่เสียใจตายก็คง ทำให้ตัวเองตายแน่นอนเพราะเราอยู่ไม่ได้จริงๆ เราไม่มีใครอยู่เคียงข้างเลย ถ้าวันที่เราขาดเขาไป ไม่ใครให้ให้กอด มันสำคัญมากจริงๆ เราอยากรู้วิธีว่าเราจะทำยังไงดีคะ ที่เราคิดมากไปก่อนล่วงหน้า เพราะเราอยู่กันแค่2คน พี่เขาก็อายุมากแล้วอายุ43ส่วนเรา28 ค่ะ พี่เขามีโรคประจำหลายอย่าง
เราเป็นห่วงเขา และรักเขามากๆ เพราะเขาดีและรักเรามากที่สุด เราพิมพ์ไปก็ร้องให้ไป ช่วงนี้เราคิดมาก เพราะเราก็กำลัง วางแผนจะมีน้องด้วยค่ะ 
การอยู่คนเดียวด้วยมันยากสำหรับเรา เราคิดมากค่ะเราไม่ค่อยสบายใจ และรู้สึกต้องพยายามทำให้ตัวเองเข้มแข็ง ยังไงได้คะเรากลัวมากเลย ถึงแม้สามีจะวางแผนทุกอย่าง ไม่ให้เราเป็นพาระหนี้สินอะไร และทำประกันไว้ให้เรา แต่เรากลัวการที่ต้องอยู่คนเดียวแบบโดดเดี่ยว เพราะชีวิตเราไม่มีใครอีกแล้ว😢
ทุกวันนี้เราทำทุกเวลาที่เราอยู่ด้วยกันให้มีแต่ความสุข ดูแลเอาใจใส่กันและกัน ไม่ทะเลาะใช้เวลาให้คุ้มค่าที่สุด 
จบแล้วค่ะ ฮือ พอได้ระบายแล้วเราก็หายเครียดมานิดนึง และคงต้องใช้ชีวิตแบบนี้ต่อไป อยู่กับปัจจุบันและทำวันนี้ให้ดี 
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจนจบนะคะ