คือเราจะไปสั่งข้าวที่ร้านอาหารตามสั่งร้านนึงในมอ เราเห็นว่าไม่มีลูกค้าเลยเข้าไปร้านนั้น แต่เราไม่รู้ว่าต้องเขียนอาหารที่ต้องการตลอดทุกครั้ง แม้ไม่มีลูกค้าก็ตาม ก็เลยเอ่ยปากถามไปว่า " ไม่เห็นมีลูกค้า พูดสั่งแทนได้รึป่าวคะ? " แต่ในตอนนั้น เราไม่รู้ค่ะว่าเราผิด แต่ก็โดนแม่ค้าสวนกลับว่า " ไม่มีใครก็ต้องเขียนค่ะ คนก็ต้องกินข้าวเนอะ ไม่มีเวลามานั่งฟังนั่งบอกหรอก " ส่วนแม่ค้าอีกคนบอกว่า " โอนเงินมาสิ แล้วน้องพูดสั่งเอาเลย เดี๋ยวพี่ทำให้ "โอนค่าจ้างทำตามที่พูดนะคะ ไม่ใช่โอนค่าข้าว) แม่ค้าทั้งสองพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดนะคะ พร้อมมองด้วยสายตาจิก พูดเสียงดังนิดๆค่ะ ถึงขนาดที่คนนั่งกินใกล้ๆได้ยิน แต่เราก็ไม่ได้ตอบอะไร แล้วก็เขียนอาหารที่ต้องการให้แม่ค้าค่ะ ผ่านไปสักพัก เราก็มาเอาข้าว แม่ค้าก็บอกว่า " ทีหลังอย่าไปทำนิสัยแบบนี้กับใครอีก " แต่เราก็ตอบแค่ " โอเคค่ะ " เพราะเราไม่รู้ว่าผิดอะไร ก็เลยลองนำเรื่องนี้ไปปรึกษาพี่สาวดู พี่สาวบอกว่า " แม่ค้าหงุดหงิดตรงที่น้องบอกว่า ลูกค้าไม่มี นั่นแหละ พอพี่ได้ยินแบบนั้นแล้ว มันหงุดหงิดเหมือนกันนะ "
ส่วนตัวแล้ว เราเคยเป็นแม่ค้าค่ะ เคยช่วยยายขายของ ก็เคยโดนลูกค้าบอกแบบนี้เหมือนกัน ทำไมไม่มีลูกค้าเข้าร้านอ่ะ แต่เราก็ไม่ได้อะไร เพราะยังไงเดี๋ยวลูกค้าก็มาอยู่ดี แต่แค่เวลานี้มันไม่มีเฉยๆ เราเลยมองว่าถ้าพูดแบบนั้น ก็คงไม่เป็นไร แต่ก็ลืมคิดว่าอีกฝ่ายจะเป็นไรมั้ย ซึ่งเราผิดจริงๆที่พูดแบบนั้นไป โดยไม่คิดถึงอีกฝ่าย แต่เราพึ่งรู้ทีหลังว่าเราผิด เลยไม่ได้ขอโทษแม่ค้าเลย....... แต่เราก็รู้สึกเสียใจเหมือนกันนะคะ คือเราไม่ได้ตั้งใจที่จะพูดแบบนั้นจริงๆ แต่มันต้องถึงขั้นพูดแบบนั้นจริงๆหรอ แถมน้ำเสียงหงุดหงิด สายตาจิกอ่ะค่ะ

เราพึ่งขึ้นปี1นะคะ ปกติกินข้าวร้านเดิมมาตลอด2เดือน มีไปร้านอื่นบ้าง แต่ร้านที่มาซื้อครั้งนี้ เคยมาซื้อเหมือนกัน แต่มาซื้อตอนลูกค้าเข้าเยอะมากๆ มันเป็นเรื่องปกติเลยที่ต้องเขียนในกระดาษ แต่ครั้งนี้ไม่มี เพราะนศ.ยังเลิกเรียนกันไม่ค่อยเยอะ ก็เลยคิดว่า พูดสั่งแทนได้มั้ยนะ?

เราผิดมากขนาดนั้นเลยหรอคะ?
แล้วเราจะไปขอโทษแม่ค้ายังไงดีคะ? จะโดนเขาสวนกลับอีกมั้ย;-;?
บอกตามตรงว่า น้ำตาจะไหลค่ะ ตอนเดินออกมาจากร้านนั้น ในหัวคิดว่า ทำไมต้องพูดแบบนั้นด้วย อยากให้พูดด้วยน้ำเสียงน่าฟังมากกว่า......
เฉพาะกับคนที่ไม่ได้ตั้งใจที่จะพูดให้หงุดหงิดอ่ะค่ะ.......