คือว่า
ทุกเรื่องเลยเกิดช่วงวันเด็กกับมัธยมปลายเป็นเด็กที่ดื้อมากๆ ทำอะไรคิดน้อยสุดๆ ยิ่งเรื่องการมีsexนะมองว่าเป็นเรื่องที่ปกติสุดๆ
เรามีsexแต่มีกับแฟนนะ พอเลิกกัน ก็ยังคุยกันบ้างแต่เค้าแค่มาคุยกับเราเพราะแค่ต้องการมีอะไรด้วย แต่ไม่อยากมีสถานะจน เรามีความคิดที่แย่มากๆ คือเราจะกลายเป็นคนรักสนุก ไม่สนอะไร เราเกลียดความรักมากๆ เราคิดว่ามันไม่มีจริง คนเราคบกันเพราะแค่ต้องการมีอะไรกัน จนครั้งหนึ่งเรา มาเรียนที่ต่างจังหวัดคนเดียวไม่มีครอบครัวคอยดูแล คอยห้าม เราเลือกที่จะมีsexกับคนแปลกหน้า รึที่เรียกกันว่าวันไนท์ หลังจากที่มีมันทำให้เรารู้สึกว่า sexสำหรับเราไม่ใช่แค่สนองความต้องการ แต่เราต้องการมากกว่านั้น สิ่งที่เราต้องการคือความรักนั้นแหละค่ะ จนเรามาเจอแฟนเราคนปัจจุบัน เค้ายอมรับเราและอดีตของเราได้ แต่หลังจากที่เราทำอะไรแบบนั้น เรานั่งคิดตลอดว่าเรานี่มันเลวร้ายที่สุด น่ารังเกียจมากๆ เราไม่กล้าทนอะไรที่จะทำให้เรากลายเป็นจุดสนใจเลยค่ะ เรากลัวคนเอาเรื่องในอดีตเรามาเล่า มันแบบว่าคนแบบเราไม่ควรทำอะไรประสบความสำเร็จเรารู้กลัวคำพูดของคนอื่นตลอดเวลาเลยค่ะ เราควรทำยังไงดีคะ เรามัวแต่กลัวจนไม่กล้าทำอะไรเลย แล้วก็เราค่อนจะจำคำอะไรที่ใครว่าเราไว้เก็บมาคิดตลอดจนทำให้เรารู้สึกแย่กับตัวเอง ไม่เคยรู้สึกดีเลยค่ะ คนแบบเรานี่มีโอกาสที่จะเริ่มทำตัวให้ดีมากขึ้นไหม