ปกติเราจะชอบทำสมาธิครั้งละ5-10นาที เพื่อผ่อนคลายความเครียดเฉยๆ แต่ไม่ได้ทำตลอด แต่ก็ทำบ่อย
สิ่งที่เราเป็นหลังจากทำสมาธิบ่อยๆคือ เช่น เราปล่อยวาง มองข้าม และรู้สึกหวั่นไหว อ่อนโยน กับคนที่เคยทำร้ายเรา และมีเหตุสมควรที่เราจะตัดขาดออกไปจากชีวิต และตัดขาดไปแล้ว แต่การทำสมาธิ มันทำให้เรารู้สึก ถามตัวเองว่า อยากกลับไปมั้ย เราอยากกลับไปอ่ะ คือนานๆไปทีก็ได้ อยากมีความรู้สึกแบบครอบครัว เห็นรอยยิ้มกันและกัน มีความสุขจังเลย เห็นภาพที่ตัวเอง กอดเขา ทำดีกับพวกเขา ร่าเริง 
เราให้อภัยพวกเขาแล้ว แต่มันกลับไปเป็นเหมือนเดิมไม่ได้อีก เราเป็นทุกข์ใจทุกครั้งที่เราทำสมาธิแล้ว เห็นภาพที่เขาเคยทำดีกับเรา ถึงมันจะดีแค่ 5/100 
เราควรคิดแบบไหนดีคะ เวลาทำสมาธิ พอปล่อยวางแล้ว มันทำใจเราเจ็บ ว่าเราอยากกลับไป แต่มันไม่ควรเป็นแบบนั้น มันจบแล้ว 
ทำสมาธิ มีข้อดีเช่นทำให้เราอ่อนโยน มันดีนะคะ  แต่มันทำให้เราใจอ่อน แต่เราไม่อยากเป็นแบบนี้ใจเราเจ็บ เพราะ พวกเขาไม่ได้ดีกับเรา ต่อให้เราให้อภัย และกลับไปเป็นเหมือนเดิมมันเป็นไปไม่ได้ค่ะ ตอนเราทำสมาธิเราไม่ได้นึกถึงพวกเขาเลยนะคะ แต่พอใจเรานิ่งสงบมันคิดขึ้นมาเอง เราควรทำยังไงดีคะ
คนที่เราพูดถึงคือแม่ และครอบครัวเก่าเราเองค่ะ