สวัสดีค่ะคุณแม่อายุ 69 ไปตรวจเจอว่าเป็นไทรอยด์ไม่เป็นพิษตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว และเมื่อเจาะชิ้นเนื้อไปตรวจ ปรากฏว่าไม่ใช่เนื้อร้าย คุณหมอให้ทานยาดูอาการก่อนถ้าไม่ดีขึ้นคงจะต้องทำการผ่าตัด
ในช่วงเวลาที่คุณแม่ทานยาดูอาการ ก็ได้คุยกันเรื่องการผ่าตัดมาพักใหญ่ๆ คุณแม่ก็หาข้อมูลเองบ้าง เราก็หาข้อมูลมาคุยกันด้วย ว่าการผ่าตัดไทรอยด์เป็นการผ่าตัดที่ค่อนข้างจะปลอดภัย วิทยาการสมัยนี้ก้าวหน้ามาก แถมเดี๋ยวนี้คนที่ผ่านการผ่าตัดใหญ่ หลายคนก็ยังผ่านมาได้ ผ่าตัดศัลยกรรมใหญ่ๆ ก็เยอะไป คุณแม่เองก็คุยกับคนที่เคยผ่านการผ่าตัดมาแล้ว ทุกๆ คนบอกคุณแม่ว่าไม่ต้องกลัว ซึ่งคุณแม่ก็คลายความกังวลใจได้มาก ความกลัวอยู่ในระดับที่ปกติ
จนกระทั่งอาทิตย์ที่ผ่านมา คุณหมอสรุปว่าจะต้องทำการผ่าตัดจึงจะดีที่สุด ซึ่งการผ่าตัดครั้งนี้จะเป็นครั้งแรกของคุณแม่ค่ะ คุณแม่จึงขอทำการอัลตร้าซาวด์ดูก่อนอีกครั้งและพบคุณหมอเพื่อฟังผลวันนี้ ซึ่งก่อนหน้านั้นเรา, น้องชาย และลูกพี่ลูกน้อง ได้คุยและเตรียมการไว้เรียบร้อยแล้วหากคุณแม่ต้องทำการผ่าตัด (เราอยู่ต่างประเทศค่ะ)
คุณหมอดูผลอัลตร้าซาวด์และคลำที่คอคุณแม่ไม่พบรากของก้อนที่คอ (คุณหมอใช้คำว่าราก)คาดว่าก้อนอาจจะลงลึกถึงไหปลาร้า และการผ่าตัดอาจจะใหญ่และมีความซับซ้อนขึ้นอีก คุณหมอจึงขอสแกนคอมพิวเตอร์อีกครั้งวันที่ 20 และฟังผลวันที่ 22 ซึ่งหลังจากกลับมาบ้านคุณแม่ก็เครียดอย่างเห็นได้ชัดเจน และบอกว่าถ้าต้องผ่าเยอะขึ้นขอไม่ผ่าและรอวันตายดีกว่า (คุณแม่เริ่มมีอาการไอ และจุกที่ลำคอเป็นระยะบ้างแล้ว) เราเองดูจากขัอมูลเบื้องต้นต่างๆ แล้วคาดว่าการผ่าตัดน่าจะเป็นผลดีกับคุณแม่มากกว่าค่ะ
เราเองได้ฟังก็ช็อคไปขณะหนึ่ง ร้องไห้กับสามีไป 1 รอบ (สำหรับเราเองเป็นครั้งแรกที่มีคนในบ้านต้องเข้ารับการผ่าตัด) แต่ก็พยายามตั้งสติและทำตัวให้เข้มแข็ง ปลอบใจตามประสาของเรา ซึ่งคุณแม่ก็ยังเครียดและเงียบลง
มีวิธีไหนหรือคำปลอบใจอะไรอีกบ้างคะที่จะทำให้คุณแม่ หรือผู้สูงอายุท่านอื่นๆ รู้สึกดีและเครียดน้อยลงหากจะต้องเข้ารับการผ่าตัด
ปล.
1. วันที่ 22 นี้น้องชายจะไปพบหมอกับคุณแม่ค่ะ โดยถ้าเราสามารถคุยโทรศัพท์กับคุณหมอได้ก็จะขอคุย ถ้าคุยไม่ได้เราก็เขียนคำถามฝากไปกับน้องชายเอาไว้แล้วค่ะ
2. คุณแม่เป็นคนขี้กลัวมาก ขนาดไปล่องเรือทานข้าวยังกลัวว่าเรือจะล่ม ต้องคุยกันสักพักถึงยอมไป
ขอบคุณทุกๆ คำตอบเอาไว้ล่วงหน้านะคะ
ขอคำแนะนำการให้กำลังใจผู้สูงอายุที่จะต้องเข้ารับการผ่าตัด
ในช่วงเวลาที่คุณแม่ทานยาดูอาการ ก็ได้คุยกันเรื่องการผ่าตัดมาพักใหญ่ๆ คุณแม่ก็หาข้อมูลเองบ้าง เราก็หาข้อมูลมาคุยกันด้วย ว่าการผ่าตัดไทรอยด์เป็นการผ่าตัดที่ค่อนข้างจะปลอดภัย วิทยาการสมัยนี้ก้าวหน้ามาก แถมเดี๋ยวนี้คนที่ผ่านการผ่าตัดใหญ่ หลายคนก็ยังผ่านมาได้ ผ่าตัดศัลยกรรมใหญ่ๆ ก็เยอะไป คุณแม่เองก็คุยกับคนที่เคยผ่านการผ่าตัดมาแล้ว ทุกๆ คนบอกคุณแม่ว่าไม่ต้องกลัว ซึ่งคุณแม่ก็คลายความกังวลใจได้มาก ความกลัวอยู่ในระดับที่ปกติ
จนกระทั่งอาทิตย์ที่ผ่านมา คุณหมอสรุปว่าจะต้องทำการผ่าตัดจึงจะดีที่สุด ซึ่งการผ่าตัดครั้งนี้จะเป็นครั้งแรกของคุณแม่ค่ะ คุณแม่จึงขอทำการอัลตร้าซาวด์ดูก่อนอีกครั้งและพบคุณหมอเพื่อฟังผลวันนี้ ซึ่งก่อนหน้านั้นเรา, น้องชาย และลูกพี่ลูกน้อง ได้คุยและเตรียมการไว้เรียบร้อยแล้วหากคุณแม่ต้องทำการผ่าตัด (เราอยู่ต่างประเทศค่ะ)
คุณหมอดูผลอัลตร้าซาวด์และคลำที่คอคุณแม่ไม่พบรากของก้อนที่คอ (คุณหมอใช้คำว่าราก)คาดว่าก้อนอาจจะลงลึกถึงไหปลาร้า และการผ่าตัดอาจจะใหญ่และมีความซับซ้อนขึ้นอีก คุณหมอจึงขอสแกนคอมพิวเตอร์อีกครั้งวันที่ 20 และฟังผลวันที่ 22 ซึ่งหลังจากกลับมาบ้านคุณแม่ก็เครียดอย่างเห็นได้ชัดเจน และบอกว่าถ้าต้องผ่าเยอะขึ้นขอไม่ผ่าและรอวันตายดีกว่า (คุณแม่เริ่มมีอาการไอ และจุกที่ลำคอเป็นระยะบ้างแล้ว) เราเองดูจากขัอมูลเบื้องต้นต่างๆ แล้วคาดว่าการผ่าตัดน่าจะเป็นผลดีกับคุณแม่มากกว่าค่ะ
เราเองได้ฟังก็ช็อคไปขณะหนึ่ง ร้องไห้กับสามีไป 1 รอบ (สำหรับเราเองเป็นครั้งแรกที่มีคนในบ้านต้องเข้ารับการผ่าตัด) แต่ก็พยายามตั้งสติและทำตัวให้เข้มแข็ง ปลอบใจตามประสาของเรา ซึ่งคุณแม่ก็ยังเครียดและเงียบลง
มีวิธีไหนหรือคำปลอบใจอะไรอีกบ้างคะที่จะทำให้คุณแม่ หรือผู้สูงอายุท่านอื่นๆ รู้สึกดีและเครียดน้อยลงหากจะต้องเข้ารับการผ่าตัด
ปล.
1. วันที่ 22 นี้น้องชายจะไปพบหมอกับคุณแม่ค่ะ โดยถ้าเราสามารถคุยโทรศัพท์กับคุณหมอได้ก็จะขอคุย ถ้าคุยไม่ได้เราก็เขียนคำถามฝากไปกับน้องชายเอาไว้แล้วค่ะ
2. คุณแม่เป็นคนขี้กลัวมาก ขนาดไปล่องเรือทานข้าวยังกลัวว่าเรือจะล่ม ต้องคุยกันสักพักถึงยอมไป
ขอบคุณทุกๆ คำตอบเอาไว้ล่วงหน้านะคะ