เราได้มีโอกาศมาทำงานบริษัทนึง บริษัทนี้ดูมั่งคงและมีแต่คนอยากเข้าทำงานมากๆ แล้วกำลังเปิดแผนกใหม่ผมได้ได้สมัครเข้าไปแล้วได้งาน ซึ่งหัวหน้างานผม(ซุป)ก้ได้งานเข้ามาทำงานก่อนผม1เดือน เริ่มเรื่องเลยนะครับ  ในแผนกผมทีรนทำงานอยู่ประมาณ17คน ตอนนี้ออกกกันหมดแล้วเหลือแค่ผมกับซุปคนนี้แผนกนี้เปิดตัวปี63แล้วปิดตัวลงปี65ด้วยพิศโควิด ผมดูแลแนกนี้แตั้งแต่ยังเป็นโครงสร้านจนลงเครื่องจักรแล้วผลิตขายสินค้า ผมจึงชำนาญมากๆกับเครื่องจักรนี้ ในขณที่คนอื่นต้องทำ2คนแต่ผมทำคนเดียวได้ ให้เปรียบผมคือตัวเอกของเรื่อง ส่วนซุปคือผู้กำกับฝึกหัด ซุปคนนี้ค่อนข้างอคิกะผมเพราะผมชอบมาทำงานสายแต่สายของผมคือไม่เกิน8โมงนะ ประมาณ7.55 -7.58ประมาณนี้ เขาก็ชอบว่าผมมาสาย  แล้วทำให้เขาจ้องจะกัดผมเรื่องนี้เสมอว่า ทำไมคืนอื่นมา7.50ได้ผมคิดว่าผมก็ไม่สายนะ  จนทำให้ผมกับเขาบางหมางกัน จนมาปี64แผนกไกล้ปิดตัว แต่สินค้ายังผลิต แต่คนอื่นกฌถยอยออกหมด ก็จะเหลือคนเป็นงานแค่ผมคนเดียวที่ทำงานจนจบแล้วปิดงบการผลิตของแผนก (ซุปคนนี้ทำงานเครื่องจักรแถบไม่ป็นเลย) จนแผนกปิดไป ผลงานการผลิตรอบสุดท้ายทำให้ซุปคนนี้ พอใจแล้วยอมรับผมพอผูกมิตรกันได้เหมื ผมก็ต้องไปดูงานโครงการอื่นๆตรงนั้นตรงนี้บ้าง บางยังต้องไปทำงานเหมือนจับกังขนอิฐดิน  เพราะซุปคนนี้ส่งไป บางทีแผนกอื่นก็ขอให้ไปช่วยงานแต่ส่วนมากถ้าแผนกอื่นขอก็จะแค่ไปตรวจงานเชื่อมใช้ไฟต่างๆ แล้วปลายปี64 แฟนผมคลอดลูก ทำให้ผมลากิจเกินไป7วัน แฟนผมนอนรพ.หลายวัน พอถึงสิ้นปี64โบนัสออก ผมโดนหักโบนัส1เท่าของเงินเดือน แล้วโดนหักอีกลากิจเกินอีกวันละ500 จำนวน7วัน โดยการประเมินโบนัสของผมมาจากซุปคนนี้ ผมก็ไม่อะไรนะจะหกก็หักไปผมลาเกินเอง คิดบวกไว้?พอเริ่มปี65 ผมจะต้องกลับมาดูแลความสะอาด ในแผนกที่ปิดตัวไปอาทิตละครั้ง ซึ่งผมก็ทำงานดี ไม่มีการถูกตำหนิจากซุปคนนี้เลยแถมยังชมผม เลี้ยงน้ำผมอีกผมกะเข้าดีกันมาตลอด ผมจะหยุดงานวันไหนเขาก็หาวันหยุดให้ผมหยุดลาได้สบายๆ แต่พอมาวันนึงคืออาทิตที่ผ่านมา ผมป่วยขาเจ็บแบบเจ็บจนเดินกระเผก แบบมากๆ เขามอบซุปหมายงานทำความสะอาดให้ผมทำทำไปช่วงเช้าเสร็จไป1งาน เขาก็เดินมาถามผมขาเป็นไร ผมก็บลาๆไปเป็นงี้ๆ เขาก็โอเคร พอจบงานบ่าย ประมาษบ่าย14.40 ใกล้เวลาเลกงานละผมเสร็จงาน ก็ออกไปพักกะเดะบ่าย15.00เข้ามาแผนก บ่าย14.50ซุปโทรมาถามผมว่าผมทำงานเสร็จยัง ผมก็ว่าเสร็จแล้ว มีอะไรเพิ่มเติมไหมครับ เดะผมเข้าไปทำให้ เขาก็บอกงั้นเราเข้ามาคุยกัน พอผมเข้าไปผมก็ว่า ผมทำงานไม่เรียบร้อย ซื่งเป็นทางขึ้นลงบัดไดประมาณ3ชั้น ซึ่งผมทำงานปัดฝุ่นอะไรแล้ว เรียบร้อยแต่ก็จะมีคราบหน่อยๆซึ่งต้องก้มลงทำผมก้มไม่ได้เรื่องจากเจ็บขา ผมก็บอกเขาไป ว่าเจ็บขามันก้มไม่ได้มันย่อไม่ได้ ซึ่งคำพูดที่ผมได้กลับมาคือ " พี่ให้ใจเราเต็ม100แต่เราให้พี่50ทำไมทำงานให้พี่แบบนี้ดูไม่เรียบร้อยเลยทำงานเอาเปรียบผมทำงานรู้มาก " ผมควรทำใงกับคนๆนี้ดีครับ คือผมอึ่งเลย คือ คุณไม่ได้สนใจเลยว่าผมป่วย หรือเป็นอะไร คุณไม่ลดหย่อนให้ผมเลย ผมป่วยแต่คุณก็ยังเอาแต่งาน ทั้งๆทีแผนกเหลือแค่ผมกับคุณ คุณยังพูดกะผมแบบนี้ เหมือนตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมทำงาน8ชม.พัก1ชม.ครึ่ง ทำงานให้คุณได้10 มาตลอดผมป่วย ผมมาทำงาน8ชม.พัก1ชม.ครึ่งเท่าเดิททำงานให้คุณได้9 คุณบอกผมทำงานรู้มาก ผมควรทำยังใงกับซุปคนนี้ดีครับ ผมรู้สึกแบบ เสียใจเกลียด โมโห เขาไปเลยหลังจากเริ่มที่จะคิดแง่ดีๆกับเขาบ้างแล้ว ทั้งๆที่การขึ้นเงินเดือนโบนัสประจำปีอยู้ที่ปลายปากกาเขา ปล.ซุปีนนี้ไปอยู่แผนกอื่นก็ไม่ค่อยได้นะครับถ้าพูดชื่อเขากับใครก็มีแต่คนส่ายหัว ไม่มีใครฟังเเละไม่มีใครเอา 😮‍💨😮‍💨😮‍💨😮‍💨😮‍💨😮‍💨