สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราทำงานเป็นเสมียนอยู่กับกิจการของครอบครัวอา ทุกอย่างในร้านคือหน้าที่หลักของเรา ตั้งแต่เปิดปิดร้าน คีย์สินค้าเข้าระบบ ขายของให้ลูกค้า วิ่งหยิบของ(มีพี่ที่เป็นพม่า1คน) เช็คสต๊อกของฯทุกวันอาจะไปกลับระหว่างสองสาขา แต่ช่วงนี้ไม่ค่อยได้มาสาขาที่เราอยู่ โดยสาขาที่เราอยู่มีลูกอาอยู่ ซึ่งนี้แหละคือจุดที่ทำให้เราอยากออกจากงาน ทุกครั้งที่อามาแกจะช่วย พอช่วงไหนที่อาไม่อยู่ แกจะนั่งเปิดซีรีย์ดูหนังเสียงดังซึ่งรบกวนมากช่วงที่ลูกค้าโทรมาสั่งของ บางครั้งจดผิดจดถูกลูกค้าก็ตะโทรมาตำหนิ เปิดเพลงเสียงดังบ้าง โทรคุยกับเพื่อน(ด้วยภาษาเพื่อน) ซึ่งมันไม่ควรจะพูดหรือคุยต่อหน้าลูกค้า บางครั้งก็ให้พี่ที่เป็นพม่ามานวดโดยที่แกนั่งดูซีรีย์ไป แต่พอมีลูกค้ามาเราก็ต้องเดินไปหยิบของเอง ถ้าลูกค้ามาคนเดียวก็โอเคอยู่แต่พอมาพร้อมกันสองคนเราก็ต้องวิ่งมั้วไปหมด ซึ่งแกก็ไม่ให้พี่เค้ามาช่วย ซึ่งพฤติกรรมเหล่านี้ไม่เกิดถ้าอามา หน้าที่แกคือนั่งทอนเงินพอตอนเย็นเราทำบัญชียอดไม่ตรง(เงินขาด) แกก็ให้เราลบยอดขายออกเพื่อที่จะได้ทำรายงานส่งให้อาตรงกัยเงินในลิ้นชัก กรณีนี้เราบอกอาไปแล้วซึ่งอาก็ว่าแกแต่ผลสุดท้ายแกมาอารมณ์เสียใส่เราอีก ทุกวันนี้เครียดมากเหนื่อยมากอยากลาออกทุกวัน เราเคยบอกกับที่บ้านว่าอยากลาออก ที่บ้านก็พูดประมาณว่าเกรงใจคืออามีบุญคุณกับบ้านเรามาก ทุกวันนี้ทำได้แค่อดทนอย่างเดียวอยาก บางวันเครียดมากๆกลับบ้านนอนร้อง หรือแอบไปร้องในห้องน้ำก็มี
ไม่มีความสุขกับงาน อยากลาออก แต่ลาออกไม่ได้