สวัสดีค่ะทุกคนหนูอายุ13ปีนะคะหนูอยากสอบถามเกี่ยวกับแม่
หนูอยากจะร้องไห้ออกมาบ้างก็คือว่าแม่หนูเป็นคนชอบดื่มเหล้ามากตอนหนูเด็กๆก่อนที่แม่หนูจะเข้าเรือนจำแม่สูบบุหรี่ด้วยหนูยังจำได้เลยตอนที่อยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวมีพ่ออยู่ครบกันตอนนั้นตอนเด็กๆมันมีความสุขมากได้เที่ยวก็ได้ไปเวลาวันเสาร์อาทิตย์ก็ได้อยู่กับพ่อ(หนูขอเข้าเรื่องในวันนี้วันที่ 10 สิงหาคม2565)
วันนี้แม่หนูเมามากตอนเช้าแม่ไม่ได้กินหรือว่าเมาอะไรเลยแม่ออกจะใจดีหนูไม่มีตังค์ไปโรงเรียนแม่ก็หามาให้หนูแต่มันไม่มีจริงๆแม่ก็เลยโอนให้แล้วก็ให้ไปขอกับคุณครูที่โรงเรียนเอา
แต่พอหลังเลิกเรียนหนูก็โทรบอกให้แม่ว่ามารับปกติคุณครูก็ให้เรียนพิเศษต่ออีกข้อนึงพอเลิกเรียนพิเศษหนูก็ลงมาจากห้องคุยกับเพื่อนแป๊บนึงก็ออกมานั่งรอที่เดิมที่แม่จะมารับหนูบอกจริงๆว่าตอนนั้นหนูไม่เห็นรถแม่เลยหนูก็คุยกับเพื่อนอยู่สักพักแม่ก็โทรมาหนูก็เห็นรถแม่หนูก็เลยเดินไปหาแม่ที่รถพ่อหนูเปิดประตูเข้ามาคิดว่าแม่จะเล่นโทรศัพท์ไม่ก็เตรียมขับรถรอจะกลับบ้านแต่พอจริงๆแม่เริ่มตะคอกใส่หนูแบบไม่มีเหตุผลเป็นฝ่ายแรกแต่พอถึงกำลังจะปิดรถแม่ก็ตบหน้าหนูหนูก็ยิ่งไปสักพักหนูพยายามไม่ร้องไห้
แม่เมามาด้วยเลยทำให้แม่เป็นแบบนี้แม่ก็เริ่มบ่นไปเรื่อยๆหนูไม่รู้หนูทำยังไงหนูก็แค่นั่งฟังนิ่งๆแล้วก็กลั้นที่จะไม่ร้องไห้แม่บอกว่าให้จำเอาแม่ก็เรื่องดาบเป็นคำหยาบ อีเหี้* พ่อแม่ขี่รถไปเรื่อยๆแม่ก็ด่าไปเรื่อยๆนั่นแหละแม่ก็จอดแล้วก็โทรหาพี่สาวหนูพยายามกลั้นน้ำตาแต่มันก็ไหลออกมาพอโทรหาพี่ได้แม่ก็เล่าให้ฟังว่าแม่แค่เมานิดหน่อยแล้วก็ด่าไปเองแต่พี่ไม่เห็นด้วยพี่ก็บอกว่าน้องโตแล้วพูดดีๆก็ได้ให้น้องเข้าใจน้องมันไม่ค่อยชอบให้ด่าหรอกพูดดีๆก็ได้แม่โทรไปแล้วก็ขับรถไปถึงบ้านหนูก็รีบลงจากรถวิ่งไปข้างบ้านยายหนูก็วิ่งไปร้องไห้ไปพอหนูไปถึงบ้านยายยายก็ถามว่าเป็นอะไรหนูก็ตอบตามสิ่งที่หนูโดนมายายก็บอกว่าเดี๋ยวพากลับบ้านไปล้างหน้าล้างตา
(หนูอยู่คนละบ้านกับแม่นะคะ)พอยายลองเปิดประตูบ้านแม่ดูมันล็อคหนูไม่เข้าใจว่าส่วนมากแม่เห็นผู้ชายดีกว่าหนูแม่เป็นคนไม่มีเหตุผลมากๆญาติของหนูยังบอกว่าแม่ไม่มีความรับผิดชอบเกี่ยวกับลูกเท่าไรช่วยหาวิธีคิดหน่อยได้ไหมคะว่าจะอธิบายให้แม่ยังไงให้แม่เลิกตะคอกให้เราฟังเลิกระบายอารมณ์ให้เราแบกรับไว้🥲
ชีวิตแย่ๆของเด็กคนหนึ่ง
หนูอยากจะร้องไห้ออกมาบ้างก็คือว่าแม่หนูเป็นคนชอบดื่มเหล้ามากตอนหนูเด็กๆก่อนที่แม่หนูจะเข้าเรือนจำแม่สูบบุหรี่ด้วยหนูยังจำได้เลยตอนที่อยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวมีพ่ออยู่ครบกันตอนนั้นตอนเด็กๆมันมีความสุขมากได้เที่ยวก็ได้ไปเวลาวันเสาร์อาทิตย์ก็ได้อยู่กับพ่อ(หนูขอเข้าเรื่องในวันนี้วันที่ 10 สิงหาคม2565)
วันนี้แม่หนูเมามากตอนเช้าแม่ไม่ได้กินหรือว่าเมาอะไรเลยแม่ออกจะใจดีหนูไม่มีตังค์ไปโรงเรียนแม่ก็หามาให้หนูแต่มันไม่มีจริงๆแม่ก็เลยโอนให้แล้วก็ให้ไปขอกับคุณครูที่โรงเรียนเอาแต่พอหลังเลิกเรียนหนูก็โทรบอกให้แม่ว่ามารับปกติคุณครูก็ให้เรียนพิเศษต่ออีกข้อนึงพอเลิกเรียนพิเศษหนูก็ลงมาจากห้องคุยกับเพื่อนแป๊บนึงก็ออกมานั่งรอที่เดิมที่แม่จะมารับหนูบอกจริงๆว่าตอนนั้นหนูไม่เห็นรถแม่เลยหนูก็คุยกับเพื่อนอยู่สักพักแม่ก็โทรมาหนูก็เห็นรถแม่หนูก็เลยเดินไปหาแม่ที่รถพ่อหนูเปิดประตูเข้ามาคิดว่าแม่จะเล่นโทรศัพท์ไม่ก็เตรียมขับรถรอจะกลับบ้านแต่พอจริงๆแม่เริ่มตะคอกใส่หนูแบบไม่มีเหตุผลเป็นฝ่ายแรกแต่พอถึงกำลังจะปิดรถแม่ก็ตบหน้าหนูหนูก็ยิ่งไปสักพักหนูพยายามไม่ร้องไห้แม่เมามาด้วยเลยทำให้แม่เป็นแบบนี้แม่ก็เริ่มบ่นไปเรื่อยๆหนูไม่รู้หนูทำยังไงหนูก็แค่นั่งฟังนิ่งๆแล้วก็กลั้นที่จะไม่ร้องไห้แม่บอกว่าให้จำเอาแม่ก็เรื่องดาบเป็นคำหยาบ อีเหี้* พ่อแม่ขี่รถไปเรื่อยๆแม่ก็ด่าไปเรื่อยๆนั่นแหละแม่ก็จอดแล้วก็โทรหาพี่สาวหนูพยายามกลั้นน้ำตาแต่มันก็ไหลออกมาพอโทรหาพี่ได้แม่ก็เล่าให้ฟังว่าแม่แค่เมานิดหน่อยแล้วก็ด่าไปเองแต่พี่ไม่เห็นด้วยพี่ก็บอกว่าน้องโตแล้วพูดดีๆก็ได้ให้น้องเข้าใจน้องมันไม่ค่อยชอบให้ด่าหรอกพูดดีๆก็ได้แม่โทรไปแล้วก็ขับรถไปถึงบ้านหนูก็รีบลงจากรถวิ่งไปข้างบ้านยายหนูก็วิ่งไปร้องไห้ไปพอหนูไปถึงบ้านยายยายก็ถามว่าเป็นอะไรหนูก็ตอบตามสิ่งที่หนูโดนมายายก็บอกว่าเดี๋ยวพากลับบ้านไปล้างหน้าล้างตา
(หนูอยู่คนละบ้านกับแม่นะคะ)พอยายลองเปิดประตูบ้านแม่ดูมันล็อคหนูไม่เข้าใจว่าส่วนมากแม่เห็นผู้ชายดีกว่าหนูแม่เป็นคนไม่มีเหตุผลมากๆญาติของหนูยังบอกว่าแม่ไม่มีความรับผิดชอบเกี่ยวกับลูกเท่าไรช่วยหาวิธีคิดหน่อยได้ไหมคะว่าจะอธิบายให้แม่ยังไงให้แม่เลิกตะคอกให้เราฟังเลิกระบายอารมณ์ให้เราแบกรับไว้🥲