พ่อเราเสียด้วยโรคหัวใจล้มเหลว พ่อเราเป็นเบาหวานความดันและโรคหัวใจ บอกตามตรง พ่อเราทำใจได้นานแล้ว พ่อเราไม่เคยกลัวความตาย เพราะเคยไปหาหมอครั้งล่าสุด หมอบอกว่ากล้ามเนื้อหัวใจตายแล้วด้านนึง หมอบอกโอกาสเสียแบบกะทันหันมีเยอะมาก พ่อเราทำใจไว้ตลอด พ่อกับแม่มีเราตอนแก่ กว่าจะมีเราแม่ก็40 แล้ว ปัจจุบันเรา 19 พ่อ71
เรายังจำได้ดีเพราะพึ่งผ่านมาวันเดียว เราล้างจานอยู่ อยู่แล้วแม่ก็เรียกเราเสียงดัง ตอนแรกคิดว่าแม่เป็นอะไร พอวิ่งไป พ่อเราหมดสติไปแล้ว เราทำไรไม่ถูกจริงๆ ลงไปเรียกน้าขึ้นมา คนแถวนั้นช่วยกันปั้มหัวใจ เราโทรเรียก1669 บอกตามตรง มันนานมากกว่าจะมา สำหรับคนที่กำลังต้องการความช่วยเหลือ แต่แม่บอกว่าเขาทำเต็มที่แล้ว พ่อเราเสียทั้งๆที่เรายังไม่พร้อมเลย แม่เรา61แล้ว ตอนนี้เราเรียนที่ม.เอกชน อินเตอร์ด้วยกำลังจะขึ้นปี2 บ้านเราไม่ได้มีเงินเยอะ แต่ส่งเสียได้ คนที่เป็นเสาหลักคือแม่เรา แม่เราเป็นเจ้ามือ นั่นคืออาชีพหลักเรา
เรานอนไม่หลับเลย คิดถึงพ่อมาก พ่อเรามักเป็นพ่อนกออกไปหาอาหารมาให้เรากับแม่ พ่อสอนเราขับรถ พ่อซื้อก๋วยเตี๋ยวมาให้ พอเราตื่น พ่อก็พูดว่ากับข้าวอยู่ในตู้เย็นนะ มีบลาๆๆๆๆเยอะเลย เราอยากไปมนต์นมสดตอน2ทุ่ม พ่อก็ขับรถไปทั้งๆที่มันอยู่ไกลมาก ตอนนั้นเราจะไปสวนสยามกับเพื่อน แต่รถเมล์ตั้ง100สาย รถตุ้ก็แพงพ่อเราบอกจะไปส่ง พ่อเราเป็นคนนอนดึกตื่นสาย แต่ยอมตื่น7โมงไปส่ง พ่อบอกก็รักลูกทำไงได้ พ่อเราตื่น6โมงไปส่งเราที่รรทุกวัน!! เขาเป็นพ่อที่ดี เป็นสามีที่ดี คอยนวดให้แม่ก่อนนอนทุกวันเพราะแม่มีปัญหาตรงกระดูก เรารักพ่อมาก อยู่กับพ่อทุกวัน
ใครเคยมีประสบการณ์ หรืออยากให้คำแนะนำช่วยหน่อยนะคะ เราอยากอ่านอะไรที่มันฮิลใจ