ต้องขอโทษเพื่อนๆนะคะ ถ้ากระทู้จะยาวไป แต่มันรู้สึกแย่จริงๆตอนนี้ เลยอยากตั้งกระทู้ระบายความในใจออกมาบ้าง

เพิ่งสูญเสียแม่อย่างกะทันหันเมื่อวันมาฆบูชาที่ผ่านมา  เข้าใจแล้วว่าร้องไห้ใจจะขาดเป็นยังไง

คือแม่เรามีโรคประจำตัวครบเลยค่ะ เบาหวาน ความดัน ไตเสื่อม
และหัวใจล้มเหลวเรื้อรัง หัวใจบีบตัวได้แค่ 20%  ยังมีอาการเต้นผิดจังหวะด้วย
ได้ทำบอลลูนมาเมื่อ 4 ปีที่แล้ว  ก็กินยารักษาตามอาการมาเรื่อยๆ  ไม่มีอาการอะไร

จนมาเมื่อกลางปีที่แล้ว ท้องบวม ขาบวม คือเราใช้การรักษาบัตรทองแบบต่อเนื่องนะคะ  แต่จะมีหาหมอหัวใจ รพ. เอกชน ควบคู่กันไป ให้ปรับยาซื้อกินเองนอกเหนือจากที่ได้จากบัตรทอง

เพราะทางหมอหัวใจบัตรทองไม่ได้ปรับยาอะไรให้
จนกลางปีที่แล้ว ทำเอคโคร่ หัวใจที่ รพ.เอกชน เนื่องจากเหนื่อย ท้องบวม ขาบวม  หมอหัวใจที่ รพ. เอกชน บอกว่า มันเต้นผิดจังหวะมากขึ้น แม้จะให้กินยาคุมเอาไว้แล้วก็ตาม 

เลยทำใบส่งตัวให้ไปที่สิทธิบัตร ว่าควรใส่เครื่องกระตุ้นหัวใจ
ไปยื่นทางสิทธิบัตรทอง เจอหมอหัวใจ หมอกลับบอกให้ฟอกไตดีกว่า  ทั้งๆที่หมอไตแก่ดูผลเลือดทุก 2 เดือน  ค่าของเสียกับค่าไต
ยังไม่ถึงขั้นต้องฟอก 

ทางเรากับคุณแม่ก็เลยให้หมอที่ รพ. เอกชน ปรับยาให้อีก
แต่แม่ยังมีอาการเหนื่อย  แต่อาการบวมดีขึ้นมากแล้วนะคะ

อาบน้ำก็เหนื่อย เราอาบน้ำสระผมให้แม่เองตลอด
จนวันที่ 26 ก.พ. นั้งคุยกันอยู่ดีๆ แม่ก็ฟุบหน้าไปหมดสติ 
เรารีบให้น้องโทร 1669  แล้วเราก็ทำ cpr เพราะเคยไปฝึกมา 
จะถูกหรือผิดตอนนั้นคิดไม่ออก ขอแค่ได้ทำอะไรช่วยแม่ก่อน

จนรถพยาบาลมาก็ไม่มีชีพจร ไปถึง รพ. เข้าห้องสวนหัวใจ
หมอบอกเส้นที่เคยทำก็ไม่ตีบ แต่แม่หัวใจหยุดเต้นไปอีก 3 นาที
ยังไม่ตื่นเลย จนคืนนั้น 2 ทุ่ม แม่ก็จากไป หมอบอกว่าหัวใจบีบตัวเบามาก  เรากับน้องอยากให้ปั๊ม 

แต่หมอบอก หัวใจบีบตัวเบามาก ปั๊มขึ้นมาคนไข้จะอยู่ได้ถึง 5 นาทีมั๊ย ให้แกไปแบบไปเจ็บปวดดีกว่า

นั่นคือครั้งสุดท้ายที่ได้เห็นแม่ 

เรารู้สึกว่าเป็นลูกไม่เอาไหนเลยค่ะ  ถ้าเรามีความสามารถ
หาเงินได้มากกว่านี้ ได้พาแม่ไปใส่เครื่องกระตุ้นหัวใจ
แม่คงอยู่ได้นานกว่านี้

รู้สึกผิดมากๆเลย เป็นลูกที่ไม่เอาไหนเลย ดูแลแม่ไม่ได้

ยังทำใจไม่ได้เลยค่ะ  เห็นรูปแม่ทีไรน้ำตาไหลตลอด