แม่เป็นคนขี้บ่นขี้วีนแย่ารมณ์ร้อนชอบทุบตีทำลายข้าวของ แม่มีสามี3ลูก4เป็น ผญ.ทั้งหมดตอนนี้มีแค่พี่ที่มีครอบครัวเราอายุ22และมีน้องอายุ13กับ9พวกเราอยู่ในบ้านหลังใหญ่แต่มันแทบไม่เหมือนบ้านเลยสักนิดเหมือนกับนรกบนดินทุกวันที่ติ่นก็จะได้ยินเวียงบ่นด่าก่อนนอนก็ด่าแม้ตัวเราเพิ่งเลอกงานมาก็ไม่วายโดนบ่นหนักขึ้นทุกวันจนน้องเราถึงขั้นกินยาฆ่าตัวตายแต่แม่ก็โทษว่าเป็นเพราะเราเขาไม่เคยมองเห็นความผิดตัวเองเลยสักนิดอารมที่ร้ายคำพูดที่ร้ายแรงอย่างกับปลายมีดแหลม พอเราพูดเขาก็เอาแต่บอกว่าทำงานเหนื่อยต้องเลี้ยงพสกเราพูดให้คนอื่นมองเราเสียหายชอบเล่าทุกคนว่าเราเลวไม่ช่วยงานในบ้านแต่เปล่าเลยถึงเราไม่ได้ช่วยงานบ้านแต่เราทำหน้าที่ซื้อกับข้าวเข้ามาเพราะอะไรน่ะเหรอเงินที่เขาทำฃานและต่างบอกใครต่อใครว่าเลี้ยงลูกเขาเอามาซื้อของเสพสุขตัวเองทำสวยซื้อเสื้อผ้าแต่เป็นหนี้ไม่รู้กี่ล้าน้งินหาได้มาก็ซื้อแต่ของตัว้องแล้วอ้างว่าตัวเขาทำงานมาให้ของขวัญตัวเองเราจะไม่บ่นเลยถ้าที่บ้านอยู่ดีมีสุขน้องเราสองคนกินข้าวกับไข่ปและปลากระป๋องทุกวันเพราะเขาไม่ยอมซื้อกับข้างเอาแต่พูดกินอะไรนักหนาเราโคตรแบบลูกจะอดตายแล้วอะตัวเองยังสั่งของซื้อของไม่หยุดอะแถมน้องเราทั้งสองทำงานเล็กๆน้อยๆแถวบ้สนได้เงินมาแทนจะๆด้เก็บเขาก็ให้เอาๆปจ่ายโรงเรียนอีกเท่ากับว่าในบ้านเขาไม่ได้เลี้ยงดูลูกเลยค่าไฟเราก็จ่าย แต่ถึงแม้น้องเเละตัวเราจะหาเงินได้เองก็ยังคงโดนคำพูดแรงๆจากเขาทุกวัน เขาทำเหมือนพวกเราไม่ใช่ลูกเขาทำเหมือนเขาตัวคนเดียวชีวิตนี้ ก่อนหน้านี้หลังจากโดนด่าโดนว่าเราก็เริ่มเห็นแก่ตัวพาแค่ตัวเองเพราะเราทำร้านอาหารเขาเลี้ยงข้าว3มื้อไม่อดบางวันซื้อขนมก็กินคนเดียวแต่พอน้องเห็นมันก็ขอกินด้วยตอนแรกก็ไม่ให้แต่พอถามว่าเลิกเรียนมากินข้าวกับอะไรก็ตอบว่ามาม่าไข่ทุกวันเราเลยแอบรู้สึกผิดเรา มีเงินเดือนไม่เยอะก็พยายามดูแลทั้งตัวเองและน้องแต่การมีแม่ประสาทกินแบบนี้โคตรอยากตายไปให้พ้นไปเลยวะ เวลาเห็นแม่คนอื่นที่มีทุกอย่างให้ลูกก็อิจฉาแม่ไม่ต้องรวยก็ได้ขอแค่ปม่เป็นแม่ก็พอ
แรงไปไหมถ้าใช้คำว่าเกลียดแม่