บางครั้งก็สับสนกับตัวเอง ทั้งที่มีเพื่อนเยอะ กลุ่มใหญ่ จะทำอะไรก็มีคนคอยแบคอัพให้ตลอด เราก็มีความสุขนะที่ได้มีส่วนร่วมในกิจกรรมหลายๆอย่าง ได้ลองอะไรใหม่ๆ แต่ลึกๆก็ยังรู้สึกเหงาๆยังไงก็ไม่รุ้ มันมีความ

อาจจะดูอวดๆไปหน่อย แต่เกริ่นก่อนว่าตั้งแต่เด็กๆมีแต่คนชมค่ะว่าหนูวาดรูปสวย คุณพ่อก็บอกว่าหนูมีพรสวรรค์ทางศิลปะ แต่หนูรู้สึกว่าหนูเป็นคนไม่ค่อยมีจินตนาการค่ะ ถ้าให้คิดสร้างสรรค์งานนึงขึ้นมาหนูจะไม่ค่อย

คือแฟนเราทำงานเป็นพยาบาลค่ะ แล้วงานมันก็หนักมากเงินเดือนก็น้อย งานหนักจนแบบบางวันก็ไม่ได้เจอหน้ากัน แฟนเป็นคนคลั่งงานค่ะ ทำงานจนโต้รุ่ง กลับมาก็ไม่ได้พักนะ ไปทำงานเสริมต่อ งานเสริมแฟนเราคือวาดรูปคมช.ค

ผมอายุ 17 ปี คือตอนนี้ ผมประสบปัญหา ขาดเพื่อนครับ เพื่อนที่อยู่กับผมมีแค่สมัยม.ต้น พวกเขาพอจบไปก็ให้ ข้อมูลติดต่อผมมาแต่ตอนนี้ข้อมูลติดต่อทั้งหมดของพวกเขาทุกคนหายไปแล้วและตอนนี้ผมก็กลัวความเหงานี้จนเค

เรามีเพื่อนอยู่คนหนึ่งค่ะสนิทกันระดับนึงเลยเป็นคนที่เวลามีอะไรก็สามารถเเชร์กันได้มีปัญหาก็ปรึกษากันได้เเต่ เรามีปัญหากับมัน....เริ่มเรื่องเลยนะคะ คือเรามีปัญหากับเพื่อนในห้องเยอะมากเลยค่ะเพราะคำพูดเรา