สามารถเป็นคนที่มีรูปร่างหน้าตาไม่เอาไหน ได้แต่นึกน้อยใจในวาสนาของตัวเอง เพราะเกิดมาทั้งที่ จนอายุจะปาเข้าเลขสี่อยู่แล้ว ป่านนี้ก็ยังไม่เคยมีแฟน ความขี้เหร่ทั้งหลายดูเหมือนจะพร้อมใจกันมาชุมนุมอยู่ที่ตัวเขา รูปร่างหน้าตาไม่หล่อเหลา ไม่เท่าไหร่ น่าจะมีอะไรมาชดเชยบ้างตามกฎของธรรมชาติ แต่หาดีไม่มีเลย หน้าตาว่าอุบาทว์แล้ว เสียงพูดยังแหบแห้ง ฐานะก็ไม่ดี ไม่มีอะไรให้น่าภูมิใจเลยสักอย่าง จนเขาคิดว่าโชคชะตาต้องเล่นตลกกับตัวเองแน่ ๆ

แต่เขาก็ไม่ยอมแพ้แก่ชีวิต มันต้องมีทางลัด...ต้องใช้มนตร์คาถากันมั่งล่ะ เคยได้ยินมาว่า น้ำมันพรายของผีตายทั้งกลม มีอานุภาพทำให้คนรักคนหลง มันคงจะดีไม่น้อย ถ้าเอาไปป้ายใส่สาว ๆ ให้มาหลงรักเขา คิดได้ดังนั้น เขาจึงไปหาวินัย เพื่อนที่มีความรู้ทางด้านนี้ เพื่อหาน้ำมันพรายมาใช้กับน้องพลอย หญิงสาวที่ตัวเองหมายตา เมื่อก่อนวินัยมันก็เคยแนะนำ แต่ตอนนั้นเขายังไม่สนใจ เพราะคิดว่าตัวเองน่าจะยังพอมีน้ำยาอยู่ คงหาแฟนได้สักคน จนเมื่ออายุล่วงเลยเข้ามาปีที่สี่สิบ เขาจึงตัดสินใจจะใช้น้ำมันพรายมาจัดการให้ตัวเองหายโสด

วินัยพาเขาไปหาอาจารย์ทางคาถามหาเสน่ห์ ชื่อว่าอาจารย์เดช แกเป็นคนแก่ที่มีหน้าตาดุดัน หัวล้านเลี่ยน ไว้หนวดไว้เครายาวเฟื้อย สวมชุดชาว ห้อยลูกประคำ ท่าทางดูน่าเกรงขาม คิดว่าตัวเองหน้าตาน่ากลัวแล้ว แต่อาจารย์เดชดูจะมีหน้าตาที่น่ากลัวเสียยิ่งกว่า ในสำนักของแกก็ชวนขนหัวลุก โต๊ะทำพิธีมีหัวกะโหลกคนลงอักขระอาคมวางอยู่ สงสัยจะเป็นกะโหลกคนจริง ไม่รู้แกไปเอามาจากไหน มีธูปเทียนปักอยู่ในกระถาง กลิ่นธูปควันเทียนลอยฟุ้งไปหมด ทันทีที่ก้าวเข้าไปในสำนัก ขนทุกเส้นของสามารถก็พากันลุกเกรียวขึ้น รู้สึกหนาว ๆ ร้อน ๆ อย่างบอกไม่ถูก

“แน่ใจนะว่าอยากได้น้ำมันพราย”

อาจารย์เดชเพ่งตาคมเหมือนเหยี่ยวมามองหน้าสามารถ ตาคมของแกเหมือนจะมองให้ทะลุไปถึงข้างใน ทำเอาคนถูกมองถึงกับหนาวเยือก พยักหน้ารับ พนมมือไหว้แต้

“อยากได้จริง ๆ ครับ”

“น้ำมันพรายมันเป็นของมีอาถรรพ์ เวลาจะใช้ต้องมีคาถากำกับ ไหนล่ะ ค่าคาถาน้ำมันพรายของข้า”

อาจารย์เดชเอ่ยถามเอาค่าคาถาห้วน ๆ สามารถยิ้มแหย บรรจงหยิบกระเป๋าตังค์ออกมานับแบงค์สีแดง ยื่นใส่พานให้อาจารย์หลายใบ อาจารย์เดชชำเลืองมองด้วยท่าทีที่พอใจ แกกระแอมกระไอ แล้วล้วงมือไปหยิบขวดเล็ก ๆ บรรจุน้ำสีเหลืองอ่อนออกมาจากย่ามข้างตัว ยกชูขึ้นตรงหน้าของสามารถ

“เอ็งรู้ไหม ไอ้หนุ่ม น้ำมันพรายนี่เป็นสุดยอดของอาถรรพ์ที่เข้มขลังและน่ากลัวที่สุด ข้าไปลนเทียนมาจากปลายคางของผู้หญิงตายทั้งกลม เอ็งเอาไปใช้กับผู้หญิง ถ้าได้เขาแล้วห้ามเอ็งทอดทิ้ง ต้องเลี้ยงดูเขาเป็นเมียจริง ๆ ทิ้งขว้างเขาไม่ได้ตลอดไป เพราะบางทีผู้หญิงที่โดนน้ำมันพราย ก็อาจจะกลายเป็นคนสติไม่ดีไปได้ เอ็งรู้แบบนี้แล้วยังคิดจะใช้น้ำมันพรายอยู่อีกไหมล่ะ”

สามารถนั่งอึ้งไปอึดใจหนึ่ง แต่เมื่อใคร่ครวญดูแล้ว เห็นว่าไม่มีทางที่จะได้เมียด้วยวิธีธรรมดา ถ้าไม่ใช้วิธีนี้ โดยเฉพาะกับน้องพลอยที่ตัวเองแอบนึกชอบ ถึงเธอจะกลายเป็นบ้า แต่ถ้าเป็นคนบ้าที่สวยน่ารักก็ต้องยอม มีเมียบ้าก็ดี จะได้ไม่ต้องมารับรู้ถึงความขี้เหร่ของตน...คิดแล้วจึงตัดสินใจรับปากกับอาจารย์เดชไป

“ผมเข้าใจ ยอมรับได้ครับ”

เรื่องของน้ำมันพรายที่เป็นมนตร์ดำสายล่าง หากนำมาใช้ก็ต้องยอมรับกับผลกรรมที่จะตามมานะคุณสามารถ

ส่วนเรื่องเล่ห์นางพรายตะเคียน ลอกงานของตัวเอง....ฮา มีคนลอกมนตร์เสน่ห์นางไม้ไป เราเขียนใหม่ก็ได้ เป็นเรื่องความรักของนางพรายประเภทนางไม้ เช่น นางตะเคียน นางตานี ที่เป็นตำนานแห่งความรักระหว่างภูตกับมนุษย์ ซึ่งมักไม่สมหวังในความรัก เพราะต่างพภูมิกัน
ติดตามได้ที่ลิ้งค์นี้ค่ะ https://youtu.be/Mcmtss3nfDc