สวัสดีค่ะตัวหนูเองเป็นตุ๊ด/กะเทย หนูอายุประมาณ18-19ปีค่ะตอนนี้กำลังคุยกับผู้ชายคนนึงค่ะเค้าอายุเยอะระดับนึงแต่ไม่เกิน37+
หนูรู้จักกับเค้ามา1ปีแล้วค่ะแต่ว่าช่วงหลังผ่านมาเค้าไม่ได้ตอบแชทเลยแบบว่า ไม่ได้ตอบเลยจริงๆไม่อ่านไม่ตอบเลยสักนิดเค้าเงียบไปแบบนี้เป็นเวลาประมาณ7เดือนแล้วค่ะ แต่ว่าเค้าเป็นคุณหมอเลยคิดว่าอาจจะงานหนักมากๆจนแทบจะไม่มีเวลาเลยเพราะมันเคยมีช่วงที่คุยกันอยู่ช่วงแรกๆเค้าคุยได้แปปๆบางทีก็ต้องไปทำงานเคสเข้าบ้างบางทีเค้าอยู่บ้านก็ต้องรีบขับรถออกไปรับเคสด่วนจนผ่านไปสักพักเค้าเริ่มหายไปนานขึ้นๆจนมันเป็นแบบนี้เลยค่ะ หนูได้รู้จักกับเพื่อนสนิทของเค้า2คนที่ทำงานที่เดียวกันและหนูเองก็เคยคุยถามไถ่เพื่อนเค้าเกี่ยวกับเค้าบ้างจนมาช่วง2เดือนที่ผ่านมาเพื่อนเค้าก็ไม่ได้ตอบเลยแต่ล่าสุดที่คุยกับเพื่อนเค้าบอกว่าเค้ายังพูดถึงหนูอยู่เลยตอนนั้นหนูดีใจมากเลยค่ะที่เค้ายังไม่ลืมหนูแต่จวบจนสุดท้ายเค้าก็ยังไม่มาตอบเลยค่ะคือหนูเข้าใจได้ว่าเค้าทำงานหนักมากแต่ว่าแม้แต่สักไม่กี่นาทีเค้าจะมาหาไม่ได้จริงๆหรอคะมันก็มีบ้างที่จะน้อยใจหรือเสียใจแต่ไม่กล้าบอกเค้าเลยค่ะหลังๆมาเริ่มไม่กล้าพูดเลยกลัวจะเสียเค้าไปแต่ว่าเค้าก็ไม่ได้อ่านหรือตอบแชทเลยค่ะได้แต่ทักไปถามหาบ้าง บอกคิดถึงบ้าง วันเกิดเค้าก็ทักไปอวยพรค่ะแต่ท้ายที่สุดก็ไม่มีข้อความตอบกลับมาเลยค่ะคือหนูกับเค้าคุยกันจนถึงขั้นที่ว่าเรารู้สึกได้ว่าเรารักกันถึงขั้นที่เราอยากจะเป็นแฟนหรือคู่ชีวิตกันจริงๆแต่ว่ามันยังไม่มีโอกาสที่ฝ่ายใดฝ่ายนึงจะพูดบอกหรือขอกันและกัน เวลามันอาจจะดูน้อยไปหรือดูด่วนตัดสินใจไปทั้งๆที่อะไรๆเป็นแบบนี้ใช่มั้ยคะแต่ว่าหนูรู้สึกแบบนั้นไปจริงๆค่ะ โดยส่วนตัวเป็นคนรักและทุ่มเทให้กับความรักมากๆเลยค่ะ หนูเองก็ไม่รู้มันจะเป็นยังไงต่อไปหนูเองก็รอมาตลอดแต่หนูยังแอบคิดมากและกลัวอยู่ตลอดเลยว่ามัจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นรึป่าว โดยส่วนตัวอยากไปหาเค้ามากๆเลยค่ะเรื่องสถานที่ทำงานเค้าก็ไม่ได้ปิดบังค่ะแต่ว่าด้วยความที่หนูเป็นเด็กเลยไปหาเองไม่ได้ ทำได้แค่รอว่าสักวันเค้าจะว่างมาหาบ้างมั้ย แล้วก็หนูคิดอยู่ทุกวันว่าที่หนูคิดมากเอาแต่อยากคุยกับเค้ามันจะทำให้หนูดูเด็กไปมั้ยขี้งอแงเอาแต่ใจไปมั้ยเพราะบางทีมันก็มีบ้างที่หนูร้องไห้อาจจะบ่อยเลยค่ะ หนูกลัวหนูจะดูงี่เง่ามากไปมั้ยดูไม่โตรึป่าวหนูกลัวว่าเค้าจะหายไปจากหนูค่ะหนูไม่อยากรักใครใหม่ไม่อยากเจอคนใหม่ไม่ได้อยากเดินทางกับใครใหม่อยากอยู่ไปเรื่อยๆเดินไปเรื่อยๆกับคนนี้เลยค่ะแต่มันเลิกคิดมากไม่ได้จริงๆหนูควรจัดการตัวเองยังไงดี ควรทำยังไงไม่ให้ตัวหนูเป็นแบบนี้ดีคะหนูกลัวว่าถ้าหนูยังเป็นแบบนี้หนูกลัวจะเสียเค้าไป หนูกลัวที่จะเสียคนที่ดีพร้อมแบบเค้าไป
ระยะเวลาที่รอหนูยอมรับว่าสำหรับหนูเองมันก็นานมากๆแทบใจจะขาดเลยค่ะมันนานมากปกติเป็นคนใจร้อนมากๆด้วยซ้ำแทบจะไม่รออะไรเลย แต่หนูกลัวเสียเค้าไปถึงได้รอรอมาตลอดเลยค่ะไม่เคยจะนอกใจนอกกายหรืออะไรเลย มันก็มีนะคะที่มีคนเข้ามาแต่หนูปฎิเสธทุกคนเลย ทุกคนจริงๆหนูไม่อยากให้เค้าต้องมาเสียใจหรือรู้สึกไม่ดีเพราะหนู เพราะหนูเองเป็นคนเคยเจอประสบการณ์ที่โดนนอกใจนอกกายแล้วมันรู้สึกว่ามันเสียใจมากๆเลยไม่อยากให้ใครต้องมารู้สึกเสียใจแบบนั้นเพราะตัวหนู
โดยส่วนตัวเป็นคนชอบมูและเชื่อด้วยค่ะแบบว่าแอบบูชาอะไรไปหลายอย่าง(สำหรับเด็กคนนึงที่ไม่ได้มีรายได้ประจำ) ไหว้พระนู่นนี่ทุกคำขอหนูมีแต่ขอให้เค้ามาหาเลยค่ะ หนูขอแบบนี้มาเกือบปีเลยค่ะไม่เคยขออะไรนอกจากนี้เลย แต่ก็ยังไม่สมหวังสักที555555 แต่ไม่เคยล้มเลิกเลยค่ะเพราะรู้ตัวว่าไม่อยากเสียเค้าไปจริงๆ ชีวิตหนูเองเจอปัญหามาเยอะมากๆเลยค่ะทั้งๆที่หนูเองก็เป็นเด็กตัวแค่นี้เอง(ปัญหานอกจากเรื่องความรัก) แต่กลับเจออะไรมาหลายอย่างทั้งๆที่มันควรเป็นวัยที่น่าจดจำและหนูสดใสที่สุดเลยค่ะจนเคยโดนเพื่อนกับครูทักมาเป็นโรคซึมเศร้ารึป่าวตัวหนูเองก็เคยคิดแต่ก็ไม่ได้ไปหาหมอเลยค่ะเป็นแบบนี้มานานมากๆแล้วยิ่งโดยส่วนตัวเป็นคนมีอะไรไม่ค่อยบอกใครและเก็บไว้คนเดียวบ่อยๆด้วยจนบางทีโลกก็ไม่น่าอยู่ด้วย แล้วก็ชีวิตหนูไม่เคยมีความรักที่สมหวังสักครั้งเลยค่ะมันไม่เคยถึงขั้นว่าเป็นแฟนกันเลยสักครั้งจริงๆประสบการณ์หนูอาจจะน้อยหรืออะไรไปบ้างแต่หนูยืนยันแต่มั่นใจจริงๆว่าหนูเองอยากอยู่กับเค้าไปเรื่อยๆ ใจจริงๆอยากรู้พูดว่าตลอดไปค่ะแต่เพราะรู้ว่าชีวิตมันไม่มีคำว่าตลอดไปเลยเปลี่ยนเป็นเรื่อยๆ แต่อยากให้มันเป็นเรื่อยๆที่ถึงวันสุดท้ายของชีวิตเลยค่ะโดยส่วนตัวหนูอยากมีครอบครัวด้วยปัจจัยหลายๆอย่างในชีวิตด้วยค่ะหนูเลยอยากรักษาและอยู่กับเค้าไปเรื่อยๆเลย เค้าทำให้ภาพครอบครัวในอนาคตของหนูมันชัดขึ้นเยอะมากเลยค่ะหนูเลยเลือกที่อยากจะอยู่กับเค้าไปเรื่อยๆ
แล้วก็อีกอย่างนึงคือเรื่องเวลา หนูอยากขอว่าอย่าว่าหรือพูดไม่ดีให้กับเค้าเลยนะคะหนูไม่รู้เค้าจะมาเห็นวันไหนหรือจะเห็นมั้ยแต่หนูกลัวค่ะ กลัวว่าเผื่อวันนึงเค้ามาเห็นแล้วคำพูดมันอาจจะแรงหรือไม่แรงจะไปกระทบกับความรู้สึกเค้า หนูไม่อยากให้เค้าต้องมารู้สึกแย่ค่ะหนูรักเค้ามากหนูทนรอได้แต่หนูกลัวเค้าจะรู้สึกไม่ดีจนต้องจบกันไปถ้ามันเกินเรื่องกระทบความรู้สึกแรงๆ หนูยังอยากมีเค้าไปเรื่อยๆเลยค่ะ หนูทำใจที่จะไปรักคนอื่นไม่ได้จริงๆและไม่อยากจากเค้าไปด้วย สิ่งที่หนูอยากได้และให้มันเกินขึ้นจริงทั้งการสื่อสารและสิ่งที่ทำจริงคือเค้าพยายามที่จะมาหาหรือมารับจริงๆค่ะ ไม่อยากได้คำพูดที่ว่า อยากปล่อยให้หนูไปเจอคนอื่นเลยไม่อยากได้อะไรแบบนี้จริงๆหรือไม่ว่าการต้องแยกจากกันด้วยแบบไหนก็ตาม
หนูควรจัดการตัวเองยังไงดีคะ ควรทำยังไง หรือมีวิธีไหนทำให้ได้เจอเค้าเร็วๆบ้าง มันมีวิธีแก้ยังไงบ้างที่ไม่ต้องแยกจากกันไปไม่อยากเสียเค้าไปเลยค่ะ
ขอโทษด้วยนะคะที่มันเยอะขนาดนี้ หนูอยากให้รู้จักในตัวหนูสักนิดนึงเผื่อการช่วยหรือตอบปัญหาของหนูมันอาจจะหาคำตอบง่ายขึ้นมาบ้างสักนิดน่ะค่ะ
แล้วก็ต้องขอโทษด้วยนะคะหนูเองไม่รู้ว่าหนูดูดื้อหรือเอาแต่ใจอะไรมั้ยหนูเองก็ไ่ค่อยมีประสบการณ์อะไรมากนักหนูรู้แค่ว่าหนูรักเค้าจริงๆค่ะหนูเข้าใจได้ว่านิยามของคำว่ารักมันอาจจะมาได้จากหลายเหตุผล แต่สำหรับหนูเค้าคงเป็นเหตุผลนั้นให้หนูค่ะ
แล้วก็อยากขอบคุณเผื่อไว้ด้วยสำหรับใครที่มาช่วยแนะนำหรือพูดอะไรให้ไม่ว่าดีหรือร้ายเลยค่ะ ขอบคุณไว้ ณ ที่นี้ด้วย ขอบคุณมากๆนะคะ
สุดท้ายนี้หนูอยากทิ้งข้อความไว้หนูไม่รู้เค้าจะมาอ่านมาเห็นมั้ย หรือเค้าจะอ่านแล้วรู้มั้ยว่าเป็นเค้าหรือเป็นหนูที่เค้ารู้จัก แต่อยากทิ้งข้อความไว้ว่า หนูรักพี่นะคะขอบคุณสำหรับอะไรดีๆหลายๆอย่างเลยจริงๆไม่เคยอยากเสียพี่ไปเลยค่ะถ้าเป็นไปได้อยากให้ครอบครัวในแบบที่เราเคยคุยกันไว้มันเกิดขึ้นจริงๆในสักวันข้างหน้าจังเลย หนูอดทนมาตลอดเลยแม้หนูจะไม่ชอบอดทนก็ตาม หวังว่าสักวันมันจะแฮปปี้เอนดิ้งเหมือนดั่งฝันดั่งหนังสร้างนะคะ อยากให้เราได้อยู่ด้วยกันที่สุดเลยค่ะ รักพี่นะคะ ไว้หนูจะฝึกทำงานบ้านทำกับข้าวทำขนมเยอะๆเพื่อที่สักวันจะไปทำให้พี่และช่วยดูแลพี่นะคะ ถึงแม้หนูจะไม่เก่งและไม่ชอบทำงานบ้านก็ตามแต่หนูจะพยายามนะคะ รักที่สุดเลยนะ
ควรจัดการกับตัวเองยังไงดีคะ?
หนูรู้จักกับเค้ามา1ปีแล้วค่ะแต่ว่าช่วงหลังผ่านมาเค้าไม่ได้ตอบแชทเลยแบบว่า ไม่ได้ตอบเลยจริงๆไม่อ่านไม่ตอบเลยสักนิดเค้าเงียบไปแบบนี้เป็นเวลาประมาณ7เดือนแล้วค่ะ แต่ว่าเค้าเป็นคุณหมอเลยคิดว่าอาจจะงานหนักมากๆจนแทบจะไม่มีเวลาเลยเพราะมันเคยมีช่วงที่คุยกันอยู่ช่วงแรกๆเค้าคุยได้แปปๆบางทีก็ต้องไปทำงานเคสเข้าบ้างบางทีเค้าอยู่บ้านก็ต้องรีบขับรถออกไปรับเคสด่วนจนผ่านไปสักพักเค้าเริ่มหายไปนานขึ้นๆจนมันเป็นแบบนี้เลยค่ะ หนูได้รู้จักกับเพื่อนสนิทของเค้า2คนที่ทำงานที่เดียวกันและหนูเองก็เคยคุยถามไถ่เพื่อนเค้าเกี่ยวกับเค้าบ้างจนมาช่วง2เดือนที่ผ่านมาเพื่อนเค้าก็ไม่ได้ตอบเลยแต่ล่าสุดที่คุยกับเพื่อนเค้าบอกว่าเค้ายังพูดถึงหนูอยู่เลยตอนนั้นหนูดีใจมากเลยค่ะที่เค้ายังไม่ลืมหนูแต่จวบจนสุดท้ายเค้าก็ยังไม่มาตอบเลยค่ะคือหนูเข้าใจได้ว่าเค้าทำงานหนักมากแต่ว่าแม้แต่สักไม่กี่นาทีเค้าจะมาหาไม่ได้จริงๆหรอคะมันก็มีบ้างที่จะน้อยใจหรือเสียใจแต่ไม่กล้าบอกเค้าเลยค่ะหลังๆมาเริ่มไม่กล้าพูดเลยกลัวจะเสียเค้าไปแต่ว่าเค้าก็ไม่ได้อ่านหรือตอบแชทเลยค่ะได้แต่ทักไปถามหาบ้าง บอกคิดถึงบ้าง วันเกิดเค้าก็ทักไปอวยพรค่ะแต่ท้ายที่สุดก็ไม่มีข้อความตอบกลับมาเลยค่ะคือหนูกับเค้าคุยกันจนถึงขั้นที่ว่าเรารู้สึกได้ว่าเรารักกันถึงขั้นที่เราอยากจะเป็นแฟนหรือคู่ชีวิตกันจริงๆแต่ว่ามันยังไม่มีโอกาสที่ฝ่ายใดฝ่ายนึงจะพูดบอกหรือขอกันและกัน เวลามันอาจจะดูน้อยไปหรือดูด่วนตัดสินใจไปทั้งๆที่อะไรๆเป็นแบบนี้ใช่มั้ยคะแต่ว่าหนูรู้สึกแบบนั้นไปจริงๆค่ะ โดยส่วนตัวเป็นคนรักและทุ่มเทให้กับความรักมากๆเลยค่ะ หนูเองก็ไม่รู้มันจะเป็นยังไงต่อไปหนูเองก็รอมาตลอดแต่หนูยังแอบคิดมากและกลัวอยู่ตลอดเลยว่ามัจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นรึป่าว โดยส่วนตัวอยากไปหาเค้ามากๆเลยค่ะเรื่องสถานที่ทำงานเค้าก็ไม่ได้ปิดบังค่ะแต่ว่าด้วยความที่หนูเป็นเด็กเลยไปหาเองไม่ได้ ทำได้แค่รอว่าสักวันเค้าจะว่างมาหาบ้างมั้ย แล้วก็หนูคิดอยู่ทุกวันว่าที่หนูคิดมากเอาแต่อยากคุยกับเค้ามันจะทำให้หนูดูเด็กไปมั้ยขี้งอแงเอาแต่ใจไปมั้ยเพราะบางทีมันก็มีบ้างที่หนูร้องไห้อาจจะบ่อยเลยค่ะ หนูกลัวหนูจะดูงี่เง่ามากไปมั้ยดูไม่โตรึป่าวหนูกลัวว่าเค้าจะหายไปจากหนูค่ะหนูไม่อยากรักใครใหม่ไม่อยากเจอคนใหม่ไม่ได้อยากเดินทางกับใครใหม่อยากอยู่ไปเรื่อยๆเดินไปเรื่อยๆกับคนนี้เลยค่ะแต่มันเลิกคิดมากไม่ได้จริงๆหนูควรจัดการตัวเองยังไงดี ควรทำยังไงไม่ให้ตัวหนูเป็นแบบนี้ดีคะหนูกลัวว่าถ้าหนูยังเป็นแบบนี้หนูกลัวจะเสียเค้าไป หนูกลัวที่จะเสียคนที่ดีพร้อมแบบเค้าไป
ระยะเวลาที่รอหนูยอมรับว่าสำหรับหนูเองมันก็นานมากๆแทบใจจะขาดเลยค่ะมันนานมากปกติเป็นคนใจร้อนมากๆด้วยซ้ำแทบจะไม่รออะไรเลย แต่หนูกลัวเสียเค้าไปถึงได้รอรอมาตลอดเลยค่ะไม่เคยจะนอกใจนอกกายหรืออะไรเลย มันก็มีนะคะที่มีคนเข้ามาแต่หนูปฎิเสธทุกคนเลย ทุกคนจริงๆหนูไม่อยากให้เค้าต้องมาเสียใจหรือรู้สึกไม่ดีเพราะหนู เพราะหนูเองเป็นคนเคยเจอประสบการณ์ที่โดนนอกใจนอกกายแล้วมันรู้สึกว่ามันเสียใจมากๆเลยไม่อยากให้ใครต้องมารู้สึกเสียใจแบบนั้นเพราะตัวหนู
โดยส่วนตัวเป็นคนชอบมูและเชื่อด้วยค่ะแบบว่าแอบบูชาอะไรไปหลายอย่าง(สำหรับเด็กคนนึงที่ไม่ได้มีรายได้ประจำ) ไหว้พระนู่นนี่ทุกคำขอหนูมีแต่ขอให้เค้ามาหาเลยค่ะ หนูขอแบบนี้มาเกือบปีเลยค่ะไม่เคยขออะไรนอกจากนี้เลย แต่ก็ยังไม่สมหวังสักที555555 แต่ไม่เคยล้มเลิกเลยค่ะเพราะรู้ตัวว่าไม่อยากเสียเค้าไปจริงๆ ชีวิตหนูเองเจอปัญหามาเยอะมากๆเลยค่ะทั้งๆที่หนูเองก็เป็นเด็กตัวแค่นี้เอง(ปัญหานอกจากเรื่องความรัก) แต่กลับเจออะไรมาหลายอย่างทั้งๆที่มันควรเป็นวัยที่น่าจดจำและหนูสดใสที่สุดเลยค่ะจนเคยโดนเพื่อนกับครูทักมาเป็นโรคซึมเศร้ารึป่าวตัวหนูเองก็เคยคิดแต่ก็ไม่ได้ไปหาหมอเลยค่ะเป็นแบบนี้มานานมากๆแล้วยิ่งโดยส่วนตัวเป็นคนมีอะไรไม่ค่อยบอกใครและเก็บไว้คนเดียวบ่อยๆด้วยจนบางทีโลกก็ไม่น่าอยู่ด้วย แล้วก็ชีวิตหนูไม่เคยมีความรักที่สมหวังสักครั้งเลยค่ะมันไม่เคยถึงขั้นว่าเป็นแฟนกันเลยสักครั้งจริงๆประสบการณ์หนูอาจจะน้อยหรืออะไรไปบ้างแต่หนูยืนยันแต่มั่นใจจริงๆว่าหนูเองอยากอยู่กับเค้าไปเรื่อยๆ ใจจริงๆอยากรู้พูดว่าตลอดไปค่ะแต่เพราะรู้ว่าชีวิตมันไม่มีคำว่าตลอดไปเลยเปลี่ยนเป็นเรื่อยๆ แต่อยากให้มันเป็นเรื่อยๆที่ถึงวันสุดท้ายของชีวิตเลยค่ะโดยส่วนตัวหนูอยากมีครอบครัวด้วยปัจจัยหลายๆอย่างในชีวิตด้วยค่ะหนูเลยอยากรักษาและอยู่กับเค้าไปเรื่อยๆเลย เค้าทำให้ภาพครอบครัวในอนาคตของหนูมันชัดขึ้นเยอะมากเลยค่ะหนูเลยเลือกที่อยากจะอยู่กับเค้าไปเรื่อยๆ
แล้วก็อีกอย่างนึงคือเรื่องเวลา หนูอยากขอว่าอย่าว่าหรือพูดไม่ดีให้กับเค้าเลยนะคะหนูไม่รู้เค้าจะมาเห็นวันไหนหรือจะเห็นมั้ยแต่หนูกลัวค่ะ กลัวว่าเผื่อวันนึงเค้ามาเห็นแล้วคำพูดมันอาจจะแรงหรือไม่แรงจะไปกระทบกับความรู้สึกเค้า หนูไม่อยากให้เค้าต้องมารู้สึกแย่ค่ะหนูรักเค้ามากหนูทนรอได้แต่หนูกลัวเค้าจะรู้สึกไม่ดีจนต้องจบกันไปถ้ามันเกินเรื่องกระทบความรู้สึกแรงๆ หนูยังอยากมีเค้าไปเรื่อยๆเลยค่ะ หนูทำใจที่จะไปรักคนอื่นไม่ได้จริงๆและไม่อยากจากเค้าไปด้วย สิ่งที่หนูอยากได้และให้มันเกินขึ้นจริงทั้งการสื่อสารและสิ่งที่ทำจริงคือเค้าพยายามที่จะมาหาหรือมารับจริงๆค่ะ ไม่อยากได้คำพูดที่ว่า อยากปล่อยให้หนูไปเจอคนอื่นเลยไม่อยากได้อะไรแบบนี้จริงๆหรือไม่ว่าการต้องแยกจากกันด้วยแบบไหนก็ตาม
หนูควรจัดการตัวเองยังไงดีคะ ควรทำยังไง หรือมีวิธีไหนทำให้ได้เจอเค้าเร็วๆบ้าง มันมีวิธีแก้ยังไงบ้างที่ไม่ต้องแยกจากกันไปไม่อยากเสียเค้าไปเลยค่ะ
ขอโทษด้วยนะคะที่มันเยอะขนาดนี้ หนูอยากให้รู้จักในตัวหนูสักนิดนึงเผื่อการช่วยหรือตอบปัญหาของหนูมันอาจจะหาคำตอบง่ายขึ้นมาบ้างสักนิดน่ะค่ะ
แล้วก็ต้องขอโทษด้วยนะคะหนูเองไม่รู้ว่าหนูดูดื้อหรือเอาแต่ใจอะไรมั้ยหนูเองก็ไ่ค่อยมีประสบการณ์อะไรมากนักหนูรู้แค่ว่าหนูรักเค้าจริงๆค่ะหนูเข้าใจได้ว่านิยามของคำว่ารักมันอาจจะมาได้จากหลายเหตุผล แต่สำหรับหนูเค้าคงเป็นเหตุผลนั้นให้หนูค่ะ
แล้วก็อยากขอบคุณเผื่อไว้ด้วยสำหรับใครที่มาช่วยแนะนำหรือพูดอะไรให้ไม่ว่าดีหรือร้ายเลยค่ะ ขอบคุณไว้ ณ ที่นี้ด้วย ขอบคุณมากๆนะคะ
สุดท้ายนี้หนูอยากทิ้งข้อความไว้หนูไม่รู้เค้าจะมาอ่านมาเห็นมั้ย หรือเค้าจะอ่านแล้วรู้มั้ยว่าเป็นเค้าหรือเป็นหนูที่เค้ารู้จัก แต่อยากทิ้งข้อความไว้ว่า หนูรักพี่นะคะขอบคุณสำหรับอะไรดีๆหลายๆอย่างเลยจริงๆไม่เคยอยากเสียพี่ไปเลยค่ะถ้าเป็นไปได้อยากให้ครอบครัวในแบบที่เราเคยคุยกันไว้มันเกิดขึ้นจริงๆในสักวันข้างหน้าจังเลย หนูอดทนมาตลอดเลยแม้หนูจะไม่ชอบอดทนก็ตาม หวังว่าสักวันมันจะแฮปปี้เอนดิ้งเหมือนดั่งฝันดั่งหนังสร้างนะคะ อยากให้เราได้อยู่ด้วยกันที่สุดเลยค่ะ รักพี่นะคะ ไว้หนูจะฝึกทำงานบ้านทำกับข้าวทำขนมเยอะๆเพื่อที่สักวันจะไปทำให้พี่และช่วยดูแลพี่นะคะ ถึงแม้หนูจะไม่เก่งและไม่ชอบทำงานบ้านก็ตามแต่หนูจะพยายามนะคะ รักที่สุดเลยนะ