คือว่าหนูมีแฟนโรงเรียนเดียวกันและเรียนห้องเดียวกันเลยค่ะคือหนูจะมีเพื่อนสนิทแค่คนคนเดียวที่เหลือก็รู้จักผ่านๆค่ะก็มีแวะมาทักบ้างพอเพือนสนิทไม่มาเราก็อยากให้แฟนมาอยู่เป็นเพื่อนไรงี้อ่ะค่ะเพราะแบบถ้าเรามีแฟนเราก็อยากให้แฟนอยู่ด้วยใช่ไหมละค่ะบางทีก็รู้สึกเขาทำตัวห่างเหินบางทีก็รู้สึกว่าเขาดีบางทีก็รู้สึกว่าเขาใจร้ายยิ่งตอนทะเลาะกันก่อนคบเราบอกเขาค่ะว่าเวลาทะเลาะอย่าพูดทำร้ายจิตใจกันแต่คบกันได้มาเกือบ5เดือนแล้วค่ะช่วงนี้รู้สึกเขาติดเพื่อนเวลาเปลี่ยนคาบ(เรียนห้องเดียวกัน)เขาก็ไม่รอเลยค่ะเขาเดินไปกับเพื่อนทั้งๆที่เราก็อยู่กับเขาบ้างแต่พอเราไปนั่งด้วยเขาก็พูดกับเพื่อนสะมากกว่าแต่ก็หันมาคุยกับเราแค่แปบๆละก็ไปคุยกับเพื่อนต่อจนบางทีก็แอบคิดว่าสรุปแกจะดีรึแกจะร้ายกับเรากันแน่แล้วอีกอย่างที่หนูจะอยากอยู่กับเขาไม่ใช่อะไรหรอกค่ะอีกไม่กี่เดือนก็จบม.3แล้วหนูอยากเก็บช่วงเวลา1เดือนจากนี้เก็บความทรงจำของเราสองให้มากที่สุดอยากทำอะไรอยากคุยอยากบอกอะไรบอกบางทีเวลาเราเศร้าเหมือนเขาจะดูเหมือนเห็นใจแต่ก็ไม่พอเราอยากปรับความเข้าใจก็กลัวเขาหาว่าเราชวนทะเลาะจนพอมีอะไรจริงๆเราไม่กล้าบอกเขาเลยค่ะไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตามเราเองก็อยากปรับความเข้าใจนะคะแต่เราเองก็กลัวคำพูดแรฃๆของเขาเช่นกันค่ะเพราะเราเป็นคนเซนซิทีฟด้านความรู้สึกจนบางทีแอบคิดว่าทำไมตอนที่เรามีความรักเราทำไมถึงอ่อนแอจังทำไมเราไม่เจอรักดีๆบ้างเข้าใจค่ะว่าการอยู่คนเดียวอาจจะดีกว่าแต่การมีใครสักคนมันก็ดีเหมือนกันค่ะเราแค่อยากให้เขาใส่ใจเราเหมือนตอนแรกที่ไม่ใช่บางทีทำเกมือนคนรักบางทีทำเหมือนคนไม่รู้จักกันเวลากลับมาบ้านก็ทำๆด้แค่ร้องไห้กับตัวเองคำถามก็คือต้องทำยังไงถึงจะเข้าใจกันแบบจริงๆจังๆสักทีค่ะ(เรื่องนอกใจเขาไม่เคยมีนะคะ)แต่วันนี่เขาเดินตามหลังหนูเขาก็ถามหนูว่าไปเซเว่นไหมหนูก็ส่ายหัวพอกลับมาบ้านหนูก็คิดว่าหนูทำแบบนั้นมันดูเอาแต่ใจเกินไปไหมหนูควรปรับนิสัยตัวเองรึป่าวค่ะ