เหตุการณ์คือพ่อแม่ทะเลาะกันจนเราได้ยินเข้า หนูขอโทษที่หนูเป็นลูกที่ดีให้กับแม่ไม่ได้หนูเป็นลูกที่เอาเเต่ใจเป็นลูกที่ไม่เอาไหนเลย ภาระครอบครัวหนูรับรู้ทุกอย่าง หนูรู้มาโดยตลอดว่าเเม่เหนื่อยเเค่ไหนว่าเเม่ท้อขนาดไหนการที่เเม่บ่นเเม่ด่าหนู หนูรู้ว่าเเม่มีเหตุผลที่เเม่ด่า ที่เเม่ด่าเเม่เตือน เพราะเเม่รักหนู ในตอนนี้บ้านของเราเดือดร้อนเรื่องการเงินมากๆ ค่าใช้จ่ายไม่ค่อยพอเลยกับการใช้จ่ายเเต่ละวัน ทำให้เเม่ต้องเป็นหนี้ เเต่ต่อจากนี้หนูสัญญาว่าหนูจะพยายามเป็นลูกที่ดีให้ได้ถึงจะไม่ดีมาก หนูจะพยายามตั้งใจเรียนให้ดีที่สุด หนูจะต้องสู้ต่อ หนูจะไม่ท้อ เเละตอนนี้ก็ใกล้เข้ามหาลัยเเล้วเฃินค่าใช้จ่ายก็คงต้องเพิ่มขึ้นอีก ถ้าหนูเรียนจบหนูจะหางานดีๆทำเเละจะพยายามช่วยแม่ใช้หนี้ให้หมดให้ได้ ไม่ว่านานเเค่ไหนหนูก็จะทน หนูรักเเม่นะคะ รักมากๆ การที่หนูบอกรักแม่ไม่ใช่ว่าหนูไม่รักพ่อนะคะ หนูรักทุกคนในครอบครัวของหนู เเต่พ่อหนูในตอนนี้เเละเมื่อก่อนเป็นเหมือนคนละคนเลยถ้าเป็นพ่อในเมื่อก่อนพ่อคงจะดูเเลพวกเราดีกว่านี้เเละพ่อก็คงช่วยงานดีกว่านี้ เเต่พ่อในตอนนี้กลับเป็นพ่อที่หนูไม่สนิทด้วยเลยเพราะตอนนี้พ่อกลายเป็นคนที่เงียบมากๆ ไม่เคยสนใจใยดีคนในครอบครัวเลยไม่ว่าจะเป็นเเม่หรือหนูพ่อไม่อยู่ติดบ้านเลย อยู่ก็ตอนเช้า เเละค่ำ ตั้งเเต่ประมาณบ่าย2 พ่อก็จะไปป่ายางเเล้ว เเต่คือไปเเล้วไปทำงานเเค่1 อย่างคือเลี้ยงวัว จากนั้นก็ไม่ทำอะไรเลย🥲 พ่อเวลากลับบ้านมาก็กลับมาประมาณ 2ทุ่ม เเล้ว ทำให้เรารู้สึกว่าเราเป็นลูกไม่มีพ่อไปเลย เราเสียใจมากๆ พ่อเรามีเมียเเค่คนเดียวคือแม่เรา ครอบครัวเราทำงานเป็นชาวสวน เกษตรกร เราเป็นเด็กที่มองโลกในเเง่ดีมาตลอด เเละเราคิดถึงอนาคตของตัวเองมากๆ เราฝันในสิ่งที่อยากมีมาตลอดคือเราอยากซื้อบ้าน ซื้อรถ ให้ครอบครัวเเต่มาวันนี้การที่พ่อเเม่ทะเลาะกันบ่อยไปมันทำให้เรารู้สึกท้อไปเลยเเบบเราไม่มีกำลังใจเลย🥲 เรารักพวกท่านมากแต่เราไม่อยากให้พวกท่านต้องมาทะเลาะกันอีก พ่อเราเป็นคนที่หูเบามากๆ ใครพูดอะไรไปก็เชื่อ เเละอีกอย่างหนึ่งคือพ่อเราเป็นคนที่เวลาพูดเเล้วชอบพูดเเบบไม่คิดก่อนพูดเลย คำพูดของพ่ออ่ะฆ่าคนในครอบครัวได้เลยนะ เอกเป็นคนที่พูดอะไรออกมาอ่ะมันทำร้านจิตใจเราสุดไปเลย แบบเมื่อไม่กี่วันมานี้อ่ะเรากลับบ้านดึกเพราะเราต้องช่วยเพื่อนทำงานกลุ่มเพราะต้องส่งตอนเช้าของอีกวันเเต่พ่ออ่ะเเกไม่เข้าใจเราเลย พอเรากลับบ้านอ่ะเเม่ไม่ได้ว่าอะไรมากนะ เเกก็บอกว่าถ้าไม่จำเป็นจริงๆอ่ะอย่าไปดีกว่ากลับดึกมันอันตราย เเต่พ่ออ่ะพอเรามาถึงบ้านคือขึ้นกูใส่เลย เเกก็พูดว่า 
 ลูกเว_รม*งกลับช้ามาก ไปทำเห_้ย ไร บ้านเพื่อน ก_ไม่ให้ไปม_งก็เส_อกไปอีก ไปตายที่ไหนก็ไป อย่างงี้อ่ะ เราว่ามันเเรงไปป่ะที่คนเป็นพ่อจะพูดกับลูกอ่ะ พูดดีๆก็ได้ป่ะไม่จำเป็นต้องตะคอกใส่กันเลย พ่อไม่มีเหตุผลมากๆ คำพูดของพ่ออ่ะดังจนแม่ได้ยิน ทำให้แม่ด่าพ่อไปคำนึง ทำให้พ่อเริ่มนำทะเลาะเเบบตอนนั้นเเม่อารมณ์เย็นอยู่เลยไม่อยากทะเลาะด้วยเเต่พ่อก็ยังไม่หยุดพูดอีก จนเเบบเราทนไม่ไหวแล้วตอนนั้นอ่ะ เราเลยบอกไปว่า "พ่อ พอสักทีเถอะเรื่องนำทะเลาะนี่ เบาๆลงหน่อยก็ดีนะ นึกถึงคนฟังบ้างนะว่าเขาจะรู้สึกยังไงคำพูดของพ่ออ่ะมันฆ่าหนูกับเเม่ได้นะ คนพูดอ่ะไม่รู้สึกอะไรหรอก แต่คนฟังอ่ะมันรู้สึกนะ พ่อควรจะรู้จักระงับคำพูดของพ่อไว้บ้างก็ดีนะ หนูกับแม่จะได้ไม่ต้องเสียใจอีก พอกันที ถ้าพ่อยังพูดเเบบไม่คิดอีกหนูจะไม่ทนเเล้วนะ" เราก็พูดประมาณนี้อ่ะ เเล้วหลังจากนั้นพ่อก็เลยเงียบไป เเละหลังจากคำพูดเราวันนั้นมันทำให้พ่อเป็นคนที่ดีขึ้นจริงๆ พ่อเริ่มคิดได้ พ่อเริ่มพูดดีขึ้น ไม่ตะคอกใส่ ไม่ชวนทะเลาะ เรารู้สึกว่าคำพูดบางพูดอ่ะ ควรพิจารณาก่อนพูดนะ มันจะได้ไม่ทำให้คนอื่นเสียใจอีก.