หนูมักเสียใจกับการที่พ่อเเละเเม่ตะคอกใส่หรือพูดจาไม่ดีค่ะ มันจะสะสมไว้ในใจพอนานๆไปก็เก็บไปร้องไห้คนเดียวเเละก็สะสมคำตะคอกใหม่ไปเรื่อยๆเเล้วก็ร้องไห้ มันมักจะวนลูปอยู่อย่างนี้ค่ะ จริงๆหนูน่าจะเป็นคนขี้น้อยใจนะคะ คนในครอบครัวตะคอกใส่ก็เก็บไปร้องไห้อย่างเดียว หนูไม่รู้ว่าจะจัดการอารมณ์เเบบนี้ยังไงดี พยายามเเล้วค่ะ เวลามีใครตะคอกก็พยายามไม่คิดอะไร พยายามเงียบไว้ เเต่สุดท้ายก็ร้องไห้อยู่ดี หนูรู้สึกว่าการร้องไห้จะช่วยปลอบประโลมใจให้รู้สึกดีขึ้น เเต่หนูไม่ได้โดนตะคอกอย่างเดียวนะคะ หนูโดนสารพัด ด่าให้ไปตายบ้าง บอกว่าเป็นลูกเณรคุณ ด่าว่า เเล้วก็อีกมากมายค่ะ เเม้เเต่เวลามีเเขกมาบ้าน เเม่ก็ด่าค่ะ หนูก็พยายามนิ่งๆไว้ หนูพยายามตั้งใจเรียนเพื่อให้เกรดดีๆ เเละยอมโดนใช้ทุกอย่าง เเต่ก็ไม่วายโดนด่าอยู่ดี



หนูควรทำอย่างไรดีคะ เเล้วหนูเนี้ยเป็นคนนิสัยยังไง สิ่งที่หนูทำต้องปรับเเก้ตรงไหนรึป่าว

ขอบคุณล่วงหน้านะคะ

(หนูไม่เคยตั้งกระทู้นะคะ หากผิดประการใดขอโทษด้วยนะคะ)