เราไปทำงานมันจะมีคนประเภทบลูลี่คนอื่นทั้งที่ไม่ดูสภาพตัวเอง เช่นหัวหน้าเรา เราทำงานขายสีเราตัวเล็กกว่าเพื่อนสูงเเค่148 ไม่สวย
เเต่เเกจะชอบบลูลี่เราในทุกๆเรื่องที่เราทำ เวลายกสี เวลาเดิน เวลาอยู่ต่อหน้าคนเยอะๆ 
ไม่เข้าใจเพราะบางคนมันเสียความหมั้นใจ เช่นเวลาอยู่ต่อหน้าคนเยอะๆ  เเละอีกอย่างเเกเป็นผู่ชายเตี้ยงเหมือนกันขาลีบๆ บางครั้งเราก็หมั่นไส้  จนวันหนึ่งเขาให้นับสต๊อกเเม่สีว่ามีเท่าไหร่เเต่ละสี เเล้วคือคู่กะเราสวย ตอนดเรกบอกจะให้เราทำ เเล้วบอกใหม่อีกทำไม่ได้หรอกเดี๋ยวนับผิดทั้งที่ก็ยังไม่เคยนับ บอกให้คนนั้นมาทำเห้อเเบบนี้เขาเเรกว่าอะไร ทั้งที่เขาไม่ว่าก็จะเรียกเขาเราว่างไม่ให้ทำ เเล้วเวลามีเรื่องผิดพลาดเรื่องยอดเเม่สี มาด่าเเต่เราคนเดียวทั้งคนนั้นก็ทำด้วยกัน บางครั้งก็รู้สึกไม่โอเครเเละอีกอย่างเวลาขายของชอบใช้เเต่ไปเช็ดในนี้สรุปเป็นPC หรือเเม่บ้านยอดก็ต้องทำมันจำเป็นต้องทำทุกวันมั้ยเช็ดถูอะ  เราทำได้เดือนเดียวเลยไม่ทนเพราะมีคนไม่หวังดีไปฟ้องไอ้หัวหน้าเเล้วหัวหน้าเรียกมาคุยต่อหน้าคนเยอะๆโหคือมีอะไรทำไมไม่บอกกันตรงๆคนที่หาเรื่องเราก็พึ่งเข้างานมาได้เดือนเดียว เเทนที่จะบอกน้อง  รู้สึกไม่โอเคละเลยขอลาออกเเละเลยว่าหัวหน้าไปด้วยว่าลำเอียงหูเบาฟังเเต่คนอื่น เราผิดมั้ยที่ว่าเเก จริงๆมันหลายเรื่องกว่านี้ เเค่มันยาวเพื่อนร่วมงานอีกตัวดีขี้อิจฉาเยอะเลย