หากใครต้องการสรุปอิ้งจากเกาหลีโดย jeeswag เจ้าเดิม
https://www.reddit.com/.../vwr74p/kingdom_726_kr_spoilers/

แปลอิ้งจากเกาหลีแบบฝังซับโดยกลุ่ม 4chan
https://www.reddit.com/.../kingdom_chapter_726_english.../

ส่วนท่านใดที่จะอ่านแปลไทยจาก 4chan โดยผมเอง เชิญที่ช่องสปอย หากใครที่จะนำไปฝังซับโดยใช้การแปลของผมรบกวนให้ credit ชื่อ Banzai_man ด้วยนะครับ

ปล.ตอนต่อไป สัปดาห์หน้ามีต่อ 
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้0.
ปก
คำเปริยมุมขวาบน(ดำ) : การต่อสู้ที่มิอาจลิมเลือน
ด้านล้างติดกับเลขตอน(ดำ) : จักแกร่งขึ้น ณ แห่งหนใดกันนะ

1.
เรื่องราวต่อเนื่องจากตอนที่แล้ว
-หวนฉีได้ถามกับหมอหลุนว่า
: "จักเกิดอะไรขึ้นหากพวกเขายังยื้อการสู้รบอยู่"

-หมอหลุน
: "หากเรายังพึงกระทำการไร้เหตุผลเช่นนี้อยู่"

-หวนฉีจึงถามต่อไปว่า
: "แล้วจะเกิดอะไรขึ้นกันละ หมอหลุน"

-หมอหลุนจึงตอบแบบก้ำกึ่งไปว่า
: "หากเรายังพึงกระทำเช่นนั้นต่อ... ตะวันก็จักตก...

2.
ถัดมาที่กองบก.จ้าวของหลี่มู่
-แม่ทัพข้างกายทวนคำตอบหลี่มู่ด้วยความสงสัยว่า
: "เจ้านั้น... รอให้ตะวันลับฟ้างั้นหรือขอรับ...!?"

-หลี่มู่ก็ตอบกลับด้วยน้ำเสียงอ้ำๆอึ่งๆว่า
: "หวนฉีมัน..."

ภาพก็ตัดกลับมายังกองบก.หวนฉี
-หวนฉีกล่าวกับหมอหลุนว่า
: "หมอหลุน จำนวนของวิธีการในการเอาชนะข้าศึกที่มากกว่าที่เจ้าคิดอยู่อีกนะ"
: "แต่เจ้ารู้ไหม ว่าสิ่งที่เร็วที่สุดอย่างนึงคืออะไรกันล่ะ?"

3.
-หมอหลุนจึงตอบกลับไปว่า
: "มันจักเป็นเราที่กำลังต่อสู้บนพื้นราบที่จะเป็นประโยชน์ต่อเรา"
: "อย่างเช่น เราลากพวกมันไปยังพื้นที่คับแคบอันทัพขนาดใหญ่ยากต่อการสู้รบได้

-ผู้ช่วยก็เอ่ยขึ้นว่า
: "ตะ แต่ว่า"
: "ที่นี้ไม่มีที่เหมาะๆอย่างที่ว่ามาเลยนะขอรับ"
: "นี่เป็นพื้นที่ล่าที่ตระเตรียมไว้โดยหลี่มู่นั่น"

-หวนฉี
: "มันก็มี อยู่วิธีนึง"

-ผู้ช่วย
: "ไงนะขอรับ?"

-หมอหลุน
: ".....ใช่แล้วล่ะ"

-หวนฉีจึงกล่าวขึ้นว่า
: "สิ่งเดียวที่ดีสำหรับเรา ณ เพลานี้ คือทัพจ้าวเป็นทัพที่คู่ควรแก่การเป็นกองทัพ ทว่าก็เป็นทัพธรรมดาอยู่ดี"
: "แต่ทว่าเราไม่เหมือนพวกมัน"
: "ในด้านความแตกต่างระหว่างทั้งสองทัพนั้น"
: "มันคือสถานที่ซึ่งทัพจ้าวจักอ่อนแอลง"
: "ในทางตรงกันข้าม อดีตโจรป่าเฉกเช่นเราๆ จักกลายเป็นผู้แกร่งกล้าขึ้นมา"

4.
-หวนฉี
: "มันคือสถานที่อันมืดมิดยังไงล่ะ"

-หมอหลุนได้อธิบายสิ่งที่หวนฉีพยายามจะสื่อถึงว่า
: "ชดเชยความต่างในด้านจำนวนโดยการนำพาพวกพวกเขาไปยังความมืด อันเป็นความสามารถเฉพาะตัวของทหารหวนฉี"
: "เช่นนั้น ที่ไม่ว่าจะเกิดอันใดขึ้นรอบตัวท่าน และไม่ว่าจะดูโง่เง่าเพียงใด ท่านก็ยังคงนิ่งเฉย (หมอหลุนเหมือนเอ่ยถามหวนฉี)
: "ทะ ท่านคิดเช่นนั้นไว้ตั้งแต่เมื่อใดกัน"
: "ไอ้ที่รอเพื่อให้ตะวันตกดินเนี่ย"

5.
-หวนฉีจึงตอบกลับหมอหลุนไปว่า
: "ก็ตั้งแต่ทัพหลี่มู่ออกมานั่นล่ะ" (น่าจะสื่อว่าหวนฉีคิดได้แบบนี้ตั้งเปิดศึกแล้ว)

-หมอหลุนถึงกับอึ้งถึงการกระทำที่ผ่านมาของหวนฉีล้วนเป็นแผนการของเขาทั้งสิ้นที่เราให้ตะวันจะตกดิน

กองบัญชาการจ้าว
-หลี่มู่เอ่ยขึ้นว่า
: "หวนฉี รอให้กลางวันร่วงหล่น เช่นนั้นมันจึงสามารถใช้ความมืด"
: "หลังจากตะวันตกเพื่อหลบหนี"
: "นั่นเห็นเหตุว่าทำมันจึงให้แค่... ด้านหน้าและอีกด้านข้างเข้าต่อสู้"
: "แต่กำลังหลักของตัวเองกลัลไม่เคลื่อนเสียที"
: "กระบวนทัพรูปกังหันอันแปลกพิกลนั่นก็เช่นกัน"
: "มันมีไว้เพื่อซื้อเวลาโดยการทำให้พวกเรานั้นระแวง"
แม่ทัพจ้าว "....แต่ว่า"

6.
: "การปิดล้อมของเรายังพึงกระทำต่อ แม้ตะวันจะลับฟ้า"
: "ไม่สิ ก่อนหน้านั้น"
: "ในเมื่อเรารู้แล้วว่ามันกำลังทำอะไร เราควรผลักดันการโจมตีของเราเพื่อ...."

-หมี่ลู่ก็กล่าวทัดทานขึ้นมาทันทีว่า
: "ไม่หรอก หวนฉีไม่มีความต้องการจะอยู่ที่นี่จนกระทั้งตะวันลับฟ้า"
: "เฉกเช่นทัพเฟยซิ่นและอื่นๆ หวนฉีวางแผนที่จะฝ่าวงล้อมนี้ไปแน่"
: "แน่นอนว่า แม้เจ้านั่นจักทำสำเร็จก็ตาม เจ้านั่นก็จักถูกไล่ล่าต่อและมิอาจกลับไปยังฉินแบบมีชีวิตได้ ทว่า"
: "หวนฉีตั้งใจลอบเร้นไปยังความมืดเพื่อหนีไปจากทัศนวิสัยของข้า"

-แม่ทัพจ้าว
: "นั่นก็..."
: "......"
: "ไม่สิ ก่อนจักเป็นเช่นนั้น"
: "เจ้านั้นมันคิดว่ามันจักสามารถตีฝ่าได้หรือป่าวเนี่ยสิ"
: "คงไม่หรอก"

-หลี่มู่ก็เอ่ยขึ้นว่า
: "อันเพราะกำลังหลักของมันมิได้กระทำอันใดจนกระทั่งบัดนี้ ฤทธิ์เดของพวกมันย่อมถูกสงวนไว้ซึ่งการกระทบกระทั่งใดๆ"
: "พวกมันย่อมงำไว้เพื่อบุกฝ่าเป็นการจำเพาะ"

-แม่ทัพจ้าว
: "เช่นนั้นมันก็กำลังจะเคลื่อนไหวตอนนี้แล้วสินะขอรับ?"
: "จะ จักเป็นทิศทางใดกันแน่นะ..."

7.
-แม่ทัพจ้าว
: "ตะ ต้องเป็นด้านขวาแล้วล่ะ หากพวกมันไปทางขวา ก็จะมีทัพเฟยซิ่นที่หนีออกไปก่อนหน้า ฉนั้นแล้ว....
: "ไม่สิ สำหรับพวกมันแล้ว พวกมันจักต้องไปด้านหลังเป็นแน่"
: "เพราะที่นั้นมีฉีหลี่ซึ่งกลายเป็นเมืองของพวกมันไปแล้ว"

-หลี่มู่
: "เกรงว่าจะไม่ใช่ทั้งสองอย่าง"

-แม่ทัพ
: "ไงนะ?"

-หลี่มู่จึงกล่าวว่า
: "เป็นฝั่งซ้าย"
: "หวนฉีจักหนีไปทาง "ฝั่งขวา" จากทัศนวิสัยของหวนฉีเอง"

กองบก.หวนฉี
-หวนฉีเริ่มดำเนินแผนการของตนสั่งการไปยังหมอหลุน
: "เอาล่ะ หมอหลุน"
: "มาเริ่มกันเลย"

-หมอหลุน
: "ข้อความไปยังรี้พลหวนฉีทั้งหมด"

8.
-หมอหลุน
: "เราจักทำการออกไปยังฝั่งขวา"
: "ทั้งหมด บุกกกกกก!!!"

-เหล่ารี้พลหวนฉีไล่ตั้งแต่กองฝั่งซ้ายไปถึงกองบก.ต่างพากันเคลื่อนไปยังด้านซ้าย(จากทัศนวิสัยของหลี่มู่)
-เหล่าแม่ทัพจ้าวซึ่งสภาพการณ์ ณ กองบก.ต่างกล่าวขึ้น
: "หวนฉีเริ่มเคลื่อนไหวแล้ว"
: "ยิ่งไปกว่านั้น
: "มันยังเเคลื่อนไปทางฝั่งขวาของพวกมันอย่างที่ท่านหลี่มู่บอกกล่าวเลย"

9.
ณ แนวทัพจ้าวฝั่งบุรพา
-ทหารจ้าว
: "ไรกันนะ!?"
: "อยู่ๆพวกมันก็... พุ่งตรงมาทางนี้เฉย"
: "มะ -มันมากันแล้ว"

-นายกอง
: "ชิ 
: "คงเป็นการดิ้นรนของพวกมันหลักจากไอ้รูปกระบวนนั้นล้มเหลว แค่นี้พวกเราก็เหลือเฟือแล้ว"
: "โจมตีมันกลับแล้วเอาหัวของหวนฉีมาให้ได้"
-ทหารจ้าว: "โอ้!!!"

กองบก.จ้าว
-แม่ทัพจ้าว
: "ท่านหลี่มู่ ท่านรู้ได้อย่างไรว่าหวนฉีจะออกขวานะขอรับ"

10.
-หลี่มู่จึงตอบไปว่า
: "มันพบว่าทิศทางใดง่ายต่อการบุกทะลวงยังไงล่ะ"

แนวหน้าทัพหวนฉี
เฮยอิง: "เป่ามันให้กระเด็นกระดอนไปเลย"

11.
-นายกองจ้าว
: "ไร้สาระสื้นดี ที่ต้องถูกบดขยี้มันพวกแกต่างหากเฟ้ย"

-ทหารจ้าว
: "ฆ่ามัน"
: "อย่าเหลิอแม้แต่ตัวเดียว"
: "ฆ่ามัน"
-ทหารจ้าวต่างพากันโฮ่ร้องสาปส่งเข้ารบพุ่งฆ่าฟันทหารหวนฉี

กองกลางหวนฉี
-ผู้ช่วย
: "ท่านหมอหลุน ทัพเฮยอิงต่อตีกับพวกมันแล้ว"
: "ทว่าก็เป็นอย่างที่คิดไว้ไม่ผิด มันไม่ง่ายเลยที่จะฝ่าออกไปได้"

-หมอหลุนจึงกล่าวกลับไปว่า
: "เรื่องนั้นข้ารู้อยู่แล้วล่ะน่า"
: "กระนั้นเราก็ได้สงวนกำลังของเราไว้พอตัว"
: "หากไอ้เจ้าซิ่นแห่งทัพเฟยซิ่น ไอ้คนที่มันดูโหลยโถ่ยยังทำได้ มีหรือที่เราจะไม่นะ"
: "หน่วยของหลุนอี้ว์จักเป็นระรอกที่สอง"

ทัพระลอกสองของหลุนอี้ว์
-หลุนอี้ว์
: "เราจะเข้าไปตรงช่องหว่างระหว่างด้านของเฮยอิง อย่างตายเอาง่ายๆนะเฟ้ย"
-ทหารของหลุนอี้ว์ "โอ้ว"

12
-กองบก.จ้าว
-แม่ทัพซึ่งกำลังเห็นเหตุการณ์ต่างเอ่ยขึ้น
: "ไอพวกนั่น.... มันบุกเข้าแนวทัพด้านซ้ายทีละลูกๆ"
: "มันดูเหมือนระรอกโจมตีก็มิปาน"
-หลี่มู่นิ่งเงียบครุ่นคิด

-แม่ทัพคนนึงจึงเอ่ยถามขึ้นว่า
: "ท่านหลี่มู่ เช่นนี้จะไม่เป็นไรแน่หรือขอรับ"

-ทันใดนั้นหลี่มู่ก็ตะโกนถ่ายทอดคำสั่ง
: "ถ่ายทอดคำสั่งไปยังทุกเหล่าทัพที่กำลังปิดล้อมพวกมันอยู่เพลานี้"
: "เพื่อรักษาชีวิตของตนเองไว้ หวนฉีมันตัดสินใจที่จะฝ่าด้านขวาไปให้ได้ โดยมิได้สนใจต่อความโกลาหลท่ามกลางทัพทั้งหมดของตนเอง"
: "มิได้มีแผนการอันชาญฉลาดจากหวนฉีทั้งสิ้น"
: "เราจักโจมตีจากทุกรอบด้านเพื่อฝังทัพหวนฉีลงยังพื้นพสุธา
แม่ทัพจ้าว
: "น้อมรับคำสั่ง"
: "จากที่นี่ก็เห็นได้ชัดว่า ครึ่งที่เหลือของหวนฉีเองระส่ำระส่ายอยู่"
: "เป็นการง่ายที่จะต่อตีมันจากด้านนั้น"

13.
ถัดมายังกองหน้าทัพปี้
-เหล่าทหารของปี้ต่างรายงานสถานการณ์กันว่า
: "ใต้เท้าปี้ ทัพเจ้าเริ่มเคลื่อนไหวกันแล้วขอรับ
: "ทางนั้นก็เช่นกัน"
: "ทางด้านฝั่งตรงข้ามก็ด้วย ทางนี้ก็..."

-ปี้ก็สบถคำออกมาแล้วกล่าวขึ้นว่า
: "ทัพปี้จงรวมตัวกันเท่าที่จะทำได้ซะ"
: "การโจมตีเต็มรูปแบบของข้าศึกในที่สุดก็เริ่มขึ้นแล้ว"
: "อยู่ตรงนี้ก็มีแต่จะนำพาความตายมาหาเท่านั้น"
: "ทัพหวนฉีทั้งหมดกำลังมุ่งไปยังด้านขวา"
: "พวกเขากำลังพยายามบุกทะลวงฝั่งขวา"
: "จงเชื่อมั่นในตัวแม่ทัพ เราจักหนีไปทางด้านขวาได้เช่นกัน"

-ทางด้านกองหน้าฝั่งขวาอันทัพหวนฉี ซึ่งเฮยอิงและหลุนอี้ว์ก็เจอปัญหา เพราะไม่อาจฝ่าไปได้จึงต้องการกำลังพลเพิ่ม
ทันใดนั้นก็มีฝีเท้าม้าตัวนึงย่ำมา

18.
-สือนั่วปรากฎตัวขึ้น
-เขากล่าวกับคนของหลุนอี้ว์ให้หลีก พร้อมง้างพล้องเหล็กหวดยังข้าศึก
-พลจ้าวก็ตกตะลึงต่อการมาของสือนั่ว
-สือนั่วคำรามอย่างบ้าคลั่ง

19
-สือนั่วหวดบดขยี้ทหารจ้าวจนปลิวว่อน

แนวหลัง
-ทหารผู้ช่วยหมอหลุน
: "ตระกูลสือนั่วมายังเบิ้องหน้าขอรับ"
-หมอหลุนกล่าวขึ้นว่า
: "ขอร้องละน้า ท่านสือนั่ว เหตุที่ว่าใยเราจึงลากคนเจ้าปัญญาเช่นท่านมาก็เพื่อประการฉะนี้แหละ"

กองหน้า
เฮยอิง: "เยี่ยม เราไปต่อได้แล้ว"
หลุนอี้ว์ 
: "ตามตระกูลสือนั่วไป! เราจะดันไปทั้งอย่างงี้แหละ"
: "มาบุกฝ่ากำแพงด้านขวาให้เละไปเลย"
-เหล่าทหารต่างพากันร้องเสียง เฮ สอดผสานตอบรับ

20
กองบก.หลี่มู่
-แม่ทัพข้างกายเห็นที่สถานการณ์ทั้งหมดโดยชัดเจนจากที่สูงต่างก็เอ่ยขั้น
: "อะ นี่มันอะไรกัน... ทัพหวนฉีที่กำลังหยุดชะงัก... อยู่ๆก็เริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้งเต็มอัตราศึก"
: "แนวกั้นถูกดันกลับด้วยกับแรงใจของพวกมันเนี่ยนะ"
: "ท่านหลี่มู่ โปรดส่งกำลังเสริม ไปยังกำแพงด้านซ้ายเถิดขอรับ"
: "ดูเหมือนว่าเราควรส่งทัพหม่าหนานฉือ ที่อยู่แนวหลังของปีกซ้ายเดี่ยวนี้เถิด"
: "เรามิควรชักช้า หากเรายังพึงกระทำตอนนี้นะขอรับ"
: "ท่านหลี่มู่"
-หลี่ยังคงนิ่งเงียบไม่ปริปากพูดการใด

-ด้านทัพหน้าหวนฉีทำการบุกอย่างดุเดือดไม่ลดละ

21
ทัพหน้าฝั่งอุดรของจ้าว
-ฟูตี้ซึ่งอยู่กองกลางเอ่ยขึ้นว่า
: "พวกมันกำลังทำอะไรกัน"
: "ฤาพวกมันกำลังเคลื่อนพลไปยังทัพหม่าหนานฉือหรา?"
-ไฮ่เนี๋ยขานเรียกชื่อหลี่มู่ว่าใยเขาจึงยังไม่ออกคำสั่งมา
-ทหารข้างกายนางสังเกตุเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นพลางกล่าวว่า จะเป็นอันตรายหรือไม่

-ทางด้านทัพหวนฉีพลทหารจ้าวสังเกตุเห็นหวนฉี และตรงดิ่งเพื่อจะไปปลิดชีพเขา
-หวนฉีตัดหัวทหารนายนั้นที่ขวางทางตน
-สือนั่วก็ยังคงสังหารข้าศึกเบิ้องหน้าอย่างบ้าคลั่ง
-ด้านหมอหลุนที่กำลังตามแนวหลังกล่าวในใจขึ้นว่า
: "พวกเราทำได้... นี่ดูเหมือน... ได้ค่อนข้างมากพอตัว..."