สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องจะมาปรึกษาเรื่องความรักกับนิสัยเเย่ๆของเรา เราเป็นคนที่พร้อมต้อนรับคนใหม่ๆเข้ามาเสมอ ตอนคุยกับเค้ามันก็ดี เเต่พอได้คบ ดันกลายเป็นว่าเราดันรู้สึกกับเค้าไม่เหมือนเดิม ไม่ได้รู้สึกเหมือนก่อนคบ เเล้วเราต้องเปลี่ยนตัวเราเองเพื่อเค้า เเละเราไม่ค่อยชอบ เเละกลายเป็นว่าเราสูญเสียความเป็นตัวเอง เลยเลือกที่จะทิ้งเค้าไป เเต่พอช่วงเวลาที่เราอยู่คนเดียว เราดันรู้สึกเหงามาก อยากมีใครอยู่ด้วยในเวลานั้น เเต่มันก็จะมีช่วงเวลานึง ที่เราไม่อยากตอบเเชทใคร ชอบอยู่คนเดียว ไม่อยากให้ใครมามั่วสุม ถ้าใครทักเรามา เเล้วเราไม่ได้ตอบเเชทเค้ากี่อาทิตย์ก็ต้องทนให้ได้ เเละตอนไหนที่เราต้องการคนเข้ามา เค้าพร้อมจะตอบเเล้วรับฟังเรา ซึ่งมันเป็นอะไรที่เห็นเเก่ตัวมาก มากที่สุด เรารู้ตัวเราเองทุกอย่าง เราเคยทำเเบบนี้กับเพื่อนคนนึง ทำนิสัยเเบบนี้ จนเค้าร้องให้เเล้วระบายกับคนอื่นทุกครั้ง เราพยายามที่จะไม่เป็นเเบบนี้ มันเหมือนติดมาเป็นสันดานเลย เราเหมาะกับการอยู่คนเดียวมาก เราไม่สมควรมีเพื่อน สมควรอยู่เเบบนี้ตัวคนเดียวมากๆ เเต่มันก็เหงา เราก็หาเพื่อนใหม่ๆ เพื่อนเค้าก็พร้อมเข้ามาคุย เเต่หลังๆเราดันทำนิสัยเเบบนั้นใส่เค้า มันเเย่มาก มีใครรู้ไหมว่ามันเกิดขึ้นจากอะไร หรือเป็นเพราะนิสัยเราตั้งเเต่เกิด  เเละมีการดัดนิสัยตัวเองไหม ตอนนี้เราค่อยๆเริ่มรอบเเชทเพื่อน เเต่ก็เมินอยู่ด่ จนเพื่อนรู้สึกเเย่