ตามหัวข้อเลยนะคะ แบบนี้เรียกป่วยจิตมั้ยคะ
อาการของเรา คือไม่มีจุดมุ่งหมายในชีวิต ไม่รู้มันเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่
รู้สึกเบื่อ เบื่อทุกอย่างเบื่ออาหาร เบื่อแต่ละวันไม่ได้ทำอะไรเลย ไม่รู้ว่าจะไปถึงอนาคตนี่เริ่มจากตรงไหน โซเชียลที่ว่าเล่นยังไงก็ไม่เบื่อ ทุกวันนี้ก็เบื่อไปหมด เล่นเกมก็เล่นไปงั้นไม่สนุก เหมือนยุไปแต่ละวันพอให้ค่ำแล้วหลับไป กลางวันเบื่อตกเย็นมาปวดหัว แต่ละวันคือต้องกินยาแก้ปวดวันละ2เม็ด ถึงกินยาก็ไม่เคยหลับแบบสนิทสักคืน ชีวิตเหมือนกลัวไปหมดทุกอย่างไม่กล้าเริ่มเพราะคำคนเขาจะพูด สับสนเพราะบางทีแม่ก็กำหนดให้อนาคตต้องทำนั้นบ้าง ทำแบบนี้บ้าง จนบางทีก็ไม่รู้ว่าจะเลือกแบบไหน พอนึกถึงอนาคตก็ต้องมาคิดมากร้องไห้ แล้วก็ต้องมาคิดเรื่องลูกตัวเองอีก ว่าต้องเข้าโรงเรียนที่ไหน จะให้เข้าตอนไหน คือตอนนี้เหมือนการใช้ชีวิตไม่ได้คิดเอง ต้องคอยถามพ่อกับแม่ ว่าเอาไง รึเป็นเพราะไม่ได้ทำงานหรอ ถึงคิดอะไรไม่ออกว่าจะเอายังไงต่อไป นี่เป็นสาเหตุของการปวดหัวในทุกคืนด้วยรึป่าว  แบบนี้มีโอกาสสำเร็จอะไรบ้างมั้ยในชีวิต เครียดมาก แต่พยายามไม่เครียดไม่คิดแต่ก็ทำไม่เคยได้ พอเครียดมากๆก็นั่งร้องไห้คนเดียว แบบนี้ต้องทำไงดีคะ