กระทู้นี้อาจะเหมือนใครหลายๆคนที่ สับสน และวุ่นวาย ในหลายๆความคิดของตัวเอง
แต่ก็พยายามเรียบเรียงให้เข้าใจง่ายที่สุด เอาเป็นเรื่องที่ แอบกลุ่มใจอยู่ตอนนี้ล่ะกัน
อยากให้พี่ๆ น้องๆ ที่มองจากมุมอื่นๆ พอมองดูแล้วมันควรจะไปยังไงต่อดี หรือ ควรหยุดดี
.
แอบบอกว่ามันอาจจะน้ำเน่าหน่อยๆ
แต่มันคือความจริงที่ ผญ.จะเรียกว่าขี้ตื้อไหมนะ 555 ลองอ่านดูล่ะกัน แต่จริงใจนะบอกเลย
จะบอกว่า มันคือความรักที่ไม่เคยสมหวังก็ว่าได้...
แอบชอบเพื่อนตั้งแต่ ปี1 ช่วงรับน้อง ไอเราก็แค่คิดว่า ผช คนนี้น่ารักดีนะ
พอบอกเพื่อน เพื่อนบอกก็น่าดี ลองจีบไหม
เราเป็นคนที่ใจร้อน ชอบใครก็จะบอกเลย ผญ สายลุยก็ว่าได้555 แต่โดนปฏิเสธกับมานิ คือ เจ็บสุด 55
แต่ก็ยังไม่หยุดนะ เรามันเลือดนักสู้....
เราคิดว่า เออ เขาคงตกใจแหละ เราลุกเกินไป เลยเริ่มใหม่ ๆๆ
เป็นเพื่อนกันไปก่อน เรื่อยๆค่อยชวยเหลือกัน ก็มีแบ่ง เลคเชอร์ที่จดกันบ้าง แบ่งแนวข้อสอบบ้าง
แล้วก็คุยไปเรื่อยๆ แบบ ที่เราเป็นพิธีกร ตลอด 555 แอบหนักใจอยู่ ช่วงนั้นที่เรียน
.
แล้วก็กับมาคิดว่า
เออ ทำไมต้องเป็นคนนี้ มีอะไรดี ทำไมเราต้องทำให้ขนาดนี้ พยายามคิดมากมาย
แล้วก็ได้คำตอบ คำเดียวว่า ชอบ 555 จบ.
.
แล้วเรื่องราวก็ ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ เหมือนเดิม
จะบอกว่าเรามีรูปคู่ทุกพิธีการที่สำคัญเลยนะ ที่คณะเราที่มีพิธีรับหมากเราก็มี / รูปคู่ ชุดนักศึกษา เราก็มี
แม้แต่รูปถ่ายเล่น ชุดครุยเราก็ถ่ายให้
.
จนกระทั้งอยู่คาบเกี่ยว จะเรียนจบ แล้วก็ทำงาน
ก็มีโอกาสได้ไปงานบวช เขา มันดีมากๆ 555 ได้ถือหมอน ยืนอยู่ข้างนาคด้วย
เพื่อนๆก็คือไปเต้นกัน สนุกดีนะตอนนั้น
มันเป็นการเพิ่มโมเม้นที่น่ารัก ขึ้นมาอีกหน่อยหนึ่ง นะสำหรับเรา
พอ เขาศึกออกมา ในความคิดเรา ก้อยากได้คำตอบแหละ
เราก็เลยถามว่า เออ เราสามาถไปได้ไกลกว่าเพือนไหม
เขา บอกว่า เพื่อนกันแหละดีแล้ว เจ็บจี๊ดเลย555 น้ำตาแตกสิคะ รออะไร
เข้าใจคะ เออ คิดเองเออเองคนเดียว555 ไม่ต้องด่านะ เข้าใจตัวเองตอนนั้น
หลัง จากนั้น เราก็ค่อยๆหายไปจากเขาเอง คิดว่าตัวเองทำใจได้แล้วแหละ เขาไม่ทักมานะ ตลอด 1 ปี
ใจร้ายยยย
ด้วยความเป็นห่วง เพื่อนถามว่า เออ คนนั้นเป็นไงบ้างว่ะ มันหายไปเลย นิก็บอกว่าไม่รู้เหมือนกัน ไม่ได้คุยกันนานแล้ว
ด้วยความเป็นห่วง เออ คิดว่าเพื่อนกัน คุยได้ ถามสารทุกข์สุขดิบ ว่าเป็นไงบ้าง
สุดท้ายก็เป็นเราที่ทักไป555 ( เนี้ยชอบหาเรื่องให้ตัวเอง)
นางก็ตอบปกติเลย เหมือนเดืมทุกอย่าง ก็อาจจะคุยกันเยอะหน่อย เพราะไม่ได้คุยกันนาน
แล้วที่ตกใจกว่านั้น คือนางย้ายสาขามาทำงานใกล้ ที่บ้านฉัน
ตกใจด้วย ดีใจด้วย เพื่ออออ เนี้ยยยยเอาอีกแล้ว555
แอบดีใจอยู่คนเดียว คือ เพื่อนๆนิเป็นหมาไปหลายรอบมาก มูฟออนเป็นวงกลมเลยจะ ที่นี้
เราก็เห็นว่าเออ ใกล้กัน เลยลองชวนนางไปกินชาบู เออนางไปว่ะ
แต่ตอนที่เรียน ชวนไปไหนนางไม่เคยไปเลยนะ
พอใกล้ถึงวันนัด นางทักมาว่า แล้วมาร้านยังไงให้ไปรับที่ทำงานไหม เนี้ยยย อิ่มตั้งแต่ยังไม่ได้กินล่ะ
โมเม้นโคตรดี 5555
เราก็คิดว่า พอห่างกันเเล้วดูนางโตขึ้น พูดคุยมากขึ้น ต่างจากตอนเรียน ( อาจจะคิดไปเองก็ได้ 555)
ตอนนางมารับ คือดี บอกเลย
คืนก่อนไปเครียด กลัวว่าจะไม่มีเรื่องคุยกัน
พอเจอหน้ากัน คุยไม่ได้หยุด อยู่ดีๆก็มีเรื่องมาคุยอะไรเยอะเยะเต็ม ไปหมด
และนี่ ถือว่าเป็นครั้งแรก ที่ออกมากินข้าวและพูดคุยกันอย่างจริงจัง แบบ สองต่อสองเลย
เพราะ ตอนเรียนก็จะเจอตอนอยู่กับเพื่อนๆ คุยกันแค่ในแชทเอง
เออจะเล่าตอนไปกินชาบู คือนางคีบให้ตลอด
เพราะกินไม่ทัน อิ่มอกอิ่มใจ จนท้องอืดกันเลยทีเดียว555
แต่ก็บอกนางนะว่า ปกติเป็นคนกินเยอะกว่านี้ แต่วันนี้เป็นไรไม่รู้ ท้องอืด ฉันก็นั่งดูนางกิน
แล้วก็ชวนคุย กินของหวานแทน
พยามช่วยนางกินแล้วแต่กินไม่ลง 555 สรุปวันนั้นคือดีเวอร์ ตั้งแต่คุยกันมาเลย
แต่นางจะคิดเหมือนกันรึป่าวไม่รู้ 555 แต่ฉันมีความสุขจนหน้าบานมากกกก
วันนั้นจนวันนี้ ก็คุยกันอยู่นะ
แต่ไม่ได้เยอะ หรือว่าทุกวัน ส่วนมากเราจะเป็นฝ่ายทักไปเสมอ
แบบ เออ เป็นไงบ้าง งานหนักไหม ช่วงนี้ยังกับดึกรึป่าว ประมาณนี้
ก็ไม่ได้ตามนางมาก แค่ถามเพราะความเป็นห่วงของเราเอง
แต่เอา ง่ายๆคืออยากคุยแหละ 555 บางวันก็ดี๊ดี บางวันก็อะไรไม่รู้ แลวแต่อารมณ์นางมั่ง 555
ใจเราก็อยากคุยกันเยอะ ๆอยากโทรไปหา ด้วย แต่ๆๆๆ กลัวว่ะ 555
แต่ก็นะ
คนอะไรที่จะชอบ คนๆเดิมไม่เปลี่ยนมา 4-5 ปีแล้ว อยู่นี่จ๊ะ ตั้งแต่เรียน ยันเรียนจบ ก็ยังเหมือนเดิมนะ
ถ้าจะถามว่ามีคนมาจีบไหม ตอบว่ามี แต่ไม่ได้ชอบอ่า เราก็จะบอกปัดทันที
บางครั้งก็เปิดใจลองคุยนะ แต่ก็ไม่ใช่ว่ะ ไม่อยากให้ความหวังใคร กลัวเขาเจ็บ กลัวเราจะโดนบาง
ยิ่งปล่อยเวลานานไปก็ เสียเวลาเขาป่าว ถ้าเราไม่มีใจจริงๆ สู้บอกไปดีกวา ตรงๆดีที่สุด เนอะ
แต่สถานะ ปัจจุบัน ทั้งเราและเขา ต่างโสด ไม่มีใครนะ
เท่าที่รู้ แต่เขาจะมีคนคุยรึป่าวนอกเหนือจากที่สายสืบเราบอก อันนี้ก็ไม่รู้อ่า สุดได้เท่านี้555
เนี้ยเลยอยากมาถามทุกคน ว่ายังไงดี ได้ฟังจากที่เราเล่ามาอ่านเข้าใจกันไหม จากคร่าวๆที่อ่านกัน
มันยังสามารถ เลื่อนสถานะได้ป่ะ หรือเราจะเป็นไแค่ เพื่อนที่แสนดีว่ะ555
แล้วในมุม ของ ผช เค้าจะมองเราเป็นยังไงว้าาา
เค้าพยายามคิดหลายๆมุมแล้ว มันไม่ค่อยได้คำตอบเท่าไร อยากได้มุมมองจากหลายๆความคิด
ขอบคุณล่วงหน้ามากๆนะคะ ที่ ทน อ่าน จนจบ ช่วยคอมเมนต์หน่อยน๊าา รออ่านของทุกครนะคะ
ขอบคุณค้าบบบ
ขอความกระจ่าง ในความรัก ครั้งนี้ด้วยคะ ทุกคน มูฟออนไม่ได้สักที
แต่ก็พยายามเรียบเรียงให้เข้าใจง่ายที่สุด เอาเป็นเรื่องที่ แอบกลุ่มใจอยู่ตอนนี้ล่ะกัน
อยากให้พี่ๆ น้องๆ ที่มองจากมุมอื่นๆ พอมองดูแล้วมันควรจะไปยังไงต่อดี หรือ ควรหยุดดี
.
แอบบอกว่ามันอาจจะน้ำเน่าหน่อยๆ
แต่มันคือความจริงที่ ผญ.จะเรียกว่าขี้ตื้อไหมนะ 555 ลองอ่านดูล่ะกัน แต่จริงใจนะบอกเลย
จะบอกว่า มันคือความรักที่ไม่เคยสมหวังก็ว่าได้...
แอบชอบเพื่อนตั้งแต่ ปี1 ช่วงรับน้อง ไอเราก็แค่คิดว่า ผช คนนี้น่ารักดีนะ
พอบอกเพื่อน เพื่อนบอกก็น่าดี ลองจีบไหม
เราเป็นคนที่ใจร้อน ชอบใครก็จะบอกเลย ผญ สายลุยก็ว่าได้555 แต่โดนปฏิเสธกับมานิ คือ เจ็บสุด 55
แต่ก็ยังไม่หยุดนะ เรามันเลือดนักสู้....
เราคิดว่า เออ เขาคงตกใจแหละ เราลุกเกินไป เลยเริ่มใหม่ ๆๆ
เป็นเพื่อนกันไปก่อน เรื่อยๆค่อยชวยเหลือกัน ก็มีแบ่ง เลคเชอร์ที่จดกันบ้าง แบ่งแนวข้อสอบบ้าง
แล้วก็คุยไปเรื่อยๆ แบบ ที่เราเป็นพิธีกร ตลอด 555 แอบหนักใจอยู่ ช่วงนั้นที่เรียน
.
แล้วก็กับมาคิดว่า
เออ ทำไมต้องเป็นคนนี้ มีอะไรดี ทำไมเราต้องทำให้ขนาดนี้ พยายามคิดมากมาย
แล้วก็ได้คำตอบ คำเดียวว่า ชอบ 555 จบ.
.
แล้วเรื่องราวก็ ดำเนินต่อไปเรื่อยๆ เหมือนเดิม
จะบอกว่าเรามีรูปคู่ทุกพิธีการที่สำคัญเลยนะ ที่คณะเราที่มีพิธีรับหมากเราก็มี / รูปคู่ ชุดนักศึกษา เราก็มี
แม้แต่รูปถ่ายเล่น ชุดครุยเราก็ถ่ายให้
.
จนกระทั้งอยู่คาบเกี่ยว จะเรียนจบ แล้วก็ทำงาน
ก็มีโอกาสได้ไปงานบวช เขา มันดีมากๆ 555 ได้ถือหมอน ยืนอยู่ข้างนาคด้วย
เพื่อนๆก็คือไปเต้นกัน สนุกดีนะตอนนั้น
มันเป็นการเพิ่มโมเม้นที่น่ารัก ขึ้นมาอีกหน่อยหนึ่ง นะสำหรับเรา
พอ เขาศึกออกมา ในความคิดเรา ก้อยากได้คำตอบแหละ
เราก็เลยถามว่า เออ เราสามาถไปได้ไกลกว่าเพือนไหม
เขา บอกว่า เพื่อนกันแหละดีแล้ว เจ็บจี๊ดเลย555 น้ำตาแตกสิคะ รออะไร
เข้าใจคะ เออ คิดเองเออเองคนเดียว555 ไม่ต้องด่านะ เข้าใจตัวเองตอนนั้น
หลัง จากนั้น เราก็ค่อยๆหายไปจากเขาเอง คิดว่าตัวเองทำใจได้แล้วแหละ เขาไม่ทักมานะ ตลอด 1 ปี
ใจร้ายยยย
ด้วยความเป็นห่วง เพื่อนถามว่า เออ คนนั้นเป็นไงบ้างว่ะ มันหายไปเลย นิก็บอกว่าไม่รู้เหมือนกัน ไม่ได้คุยกันนานแล้ว
ด้วยความเป็นห่วง เออ คิดว่าเพื่อนกัน คุยได้ ถามสารทุกข์สุขดิบ ว่าเป็นไงบ้าง
สุดท้ายก็เป็นเราที่ทักไป555 ( เนี้ยชอบหาเรื่องให้ตัวเอง)
นางก็ตอบปกติเลย เหมือนเดืมทุกอย่าง ก็อาจจะคุยกันเยอะหน่อย เพราะไม่ได้คุยกันนาน
แล้วที่ตกใจกว่านั้น คือนางย้ายสาขามาทำงานใกล้ ที่บ้านฉัน
ตกใจด้วย ดีใจด้วย เพื่ออออ เนี้ยยยยเอาอีกแล้ว555
แอบดีใจอยู่คนเดียว คือ เพื่อนๆนิเป็นหมาไปหลายรอบมาก มูฟออนเป็นวงกลมเลยจะ ที่นี้
เราก็เห็นว่าเออ ใกล้กัน เลยลองชวนนางไปกินชาบู เออนางไปว่ะ
แต่ตอนที่เรียน ชวนไปไหนนางไม่เคยไปเลยนะ
พอใกล้ถึงวันนัด นางทักมาว่า แล้วมาร้านยังไงให้ไปรับที่ทำงานไหม เนี้ยยย อิ่มตั้งแต่ยังไม่ได้กินล่ะ
โมเม้นโคตรดี 5555
เราก็คิดว่า พอห่างกันเเล้วดูนางโตขึ้น พูดคุยมากขึ้น ต่างจากตอนเรียน ( อาจจะคิดไปเองก็ได้ 555)
ตอนนางมารับ คือดี บอกเลย
คืนก่อนไปเครียด กลัวว่าจะไม่มีเรื่องคุยกัน
พอเจอหน้ากัน คุยไม่ได้หยุด อยู่ดีๆก็มีเรื่องมาคุยอะไรเยอะเยะเต็ม ไปหมด
และนี่ ถือว่าเป็นครั้งแรก ที่ออกมากินข้าวและพูดคุยกันอย่างจริงจัง แบบ สองต่อสองเลย
เพราะ ตอนเรียนก็จะเจอตอนอยู่กับเพื่อนๆ คุยกันแค่ในแชทเอง
เออจะเล่าตอนไปกินชาบู คือนางคีบให้ตลอด
เพราะกินไม่ทัน อิ่มอกอิ่มใจ จนท้องอืดกันเลยทีเดียว555
แต่ก็บอกนางนะว่า ปกติเป็นคนกินเยอะกว่านี้ แต่วันนี้เป็นไรไม่รู้ ท้องอืด ฉันก็นั่งดูนางกิน
แล้วก็ชวนคุย กินของหวานแทน
พยามช่วยนางกินแล้วแต่กินไม่ลง 555 สรุปวันนั้นคือดีเวอร์ ตั้งแต่คุยกันมาเลย
แต่นางจะคิดเหมือนกันรึป่าวไม่รู้ 555 แต่ฉันมีความสุขจนหน้าบานมากกกก
วันนั้นจนวันนี้ ก็คุยกันอยู่นะ
แต่ไม่ได้เยอะ หรือว่าทุกวัน ส่วนมากเราจะเป็นฝ่ายทักไปเสมอ
แบบ เออ เป็นไงบ้าง งานหนักไหม ช่วงนี้ยังกับดึกรึป่าว ประมาณนี้
ก็ไม่ได้ตามนางมาก แค่ถามเพราะความเป็นห่วงของเราเอง
แต่เอา ง่ายๆคืออยากคุยแหละ 555 บางวันก็ดี๊ดี บางวันก็อะไรไม่รู้ แลวแต่อารมณ์นางมั่ง 555
ใจเราก็อยากคุยกันเยอะ ๆอยากโทรไปหา ด้วย แต่ๆๆๆ กลัวว่ะ 555
แต่ก็นะ
คนอะไรที่จะชอบ คนๆเดิมไม่เปลี่ยนมา 4-5 ปีแล้ว อยู่นี่จ๊ะ ตั้งแต่เรียน ยันเรียนจบ ก็ยังเหมือนเดิมนะ
ถ้าจะถามว่ามีคนมาจีบไหม ตอบว่ามี แต่ไม่ได้ชอบอ่า เราก็จะบอกปัดทันที
บางครั้งก็เปิดใจลองคุยนะ แต่ก็ไม่ใช่ว่ะ ไม่อยากให้ความหวังใคร กลัวเขาเจ็บ กลัวเราจะโดนบาง
ยิ่งปล่อยเวลานานไปก็ เสียเวลาเขาป่าว ถ้าเราไม่มีใจจริงๆ สู้บอกไปดีกวา ตรงๆดีที่สุด เนอะ
แต่สถานะ ปัจจุบัน ทั้งเราและเขา ต่างโสด ไม่มีใครนะ
เท่าที่รู้ แต่เขาจะมีคนคุยรึป่าวนอกเหนือจากที่สายสืบเราบอก อันนี้ก็ไม่รู้อ่า สุดได้เท่านี้555
เนี้ยเลยอยากมาถามทุกคน ว่ายังไงดี ได้ฟังจากที่เราเล่ามาอ่านเข้าใจกันไหม จากคร่าวๆที่อ่านกัน
มันยังสามารถ เลื่อนสถานะได้ป่ะ หรือเราจะเป็นไแค่ เพื่อนที่แสนดีว่ะ555
แล้วในมุม ของ ผช เค้าจะมองเราเป็นยังไงว้าาา
เค้าพยายามคิดหลายๆมุมแล้ว มันไม่ค่อยได้คำตอบเท่าไร อยากได้มุมมองจากหลายๆความคิด
ขอบคุณล่วงหน้ามากๆนะคะ ที่ ทน อ่าน จนจบ ช่วยคอมเมนต์หน่อยน๊าา รออ่านของทุกครนะคะ
ขอบคุณค้าบบบ